۲۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۸:۴۶
کد خبر: ۴۳۱۳۹۲
در برنامه ضیافت بررسی شد؛

سیره علمی و عملی زندگی میرزا جهانگیرخان قشقایی

کارشناس رسانه ملی گفت: میرزا جهانگیرخان قشقایی با راهنمایی همای شیرازی در چهل سالگی راهی مدرسه طلاب شد و در سلك دانشوران علوم دینی جای گرفت؛ می‌توان بعد از چهل ساز در ییلاق و قشلاق بودن، با آمادگی قلبی در قالب جمله ای تغییر کرد.
میرزا جهانگیرخان قشقایی جهانگیرخان قشقایی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام میرلوحی، کارشناس رسانه ملی شب گذشته در برنامه ضیافت شبکه قرآن سیما به سیره زندگی میرزا جهانگیرخان قشقایی پرداخت و در ابتدا به قضیه روی آوردن این عالم به علوم دینی اشاره و خاطرنشان کرد: ایشان در سن چهل سالگی برای خرید مایحتاج‌ سالانه‌ ایل‌ و تعمیر تار خود به اصفهان مراجعه می کند و از شخصی به نام همای شیرازی نشانی تارسازی را می گیرد که به او می گوید که آیا تا به حال رفته ای تا تارِ قلبت را هم تعمیر کنی؟

 

این کارشناس رسانه ملی اظهار داشت: میرزا جهانگیرخان قشقایی به راهنمایی همای شیرازی در چهل سالگی راهی مدرسه طلاب شد و در سلك دانشوران علوم دینی جای گرفت؛ می‌توان بعد از چهل ساز در ییلاق و قشلاق بودن، با آمادگی قلبی در قالب جمله ای تغییر کرد.

 

ماه رمضان فرصتی برای بهره مندی از محضر علما

این کارشناس دینی به تأثیرگذاری علما پرداخت و تصریح کرد: ماه رمضان باید فرصتی باشد که انسان ها خدمت علمای ربانی برسند؛ علما در زندگی خود از تمام چیزهایی که سبب لذتشان بوده دوری می کردند تا به کمالاتی برسند؛ باید زندگی علما برای ما حجت باشد.

 

وی افزود: تمام سرمایه اصلی حوزه های نجف و قم، شاگردان آیت الله بروجردی(ره) بوده اند و امام راحل که تمام عالم تشیع به او می بالد، مدتی شاگرد آیت الله بروجردی بوده اند و ایشان با اقدام خود، مذهب شیعه را در کنار 4 مذهب دیگر در دانشگاه الازهر به رسمیت می رساند که این عالم، از شاگردان میرزا جهانگیرخان قشقایی بوده است؛ اگر آیت الله بروجردی(ره) آن نگاه مثبت را دارد، به خاطر تأثیر نفس میرزا جهانگیرخوان قشقایی است.

 

حجت الاسلام میرلوحی درباره آخوند کاشی یادآور شد: نمی توان یاد میرزا جهانگیرخان بود و به یاد همراه و هم هجره ای او، آخوند کاشی نبود؛ این دو در ریاضت نفس و تدریس و غیره با هم بودند؛ امروز مردم بر سر قبر آخوند کاشی از این عالم حاجت می گیرند.

 

این کارشناس رسانه ملی خاطرنشان کرد: یکی از شاگردان او صبح بر سر درس حاضرمی شود و می گوید که شب گذشته هم حجره ای من که شاگرد شما است، از جلوی حجره تان رد می شد؛ دیده بود که همزمان با ذکر شما که «صبوح قدوس رب الملائکه و الروح» می گفتید، تمام در و دیوار مدرسه صدر اصفهان نیز این ذکر را می گوید؛ آخوند می گوید که این چیزی نیست که در و دیوار به همراه هم این ذکر را می گویند، مهم این است که آن طلبه چطور توانسته است محرم شود و این ذکر را بشنود.

 

این کارشناس دینی ضمن توصیه ای درباره زیارت قبور علما اظهار داشت: وقتی دسترسی نداریم به خدمت اهل بیت(ع) برویم، باید به قصد شاگردی آنها به سر قبور شاگردان آنها یعنی علما برویم؛ حاج آقا رحیم ارباب که شاگرد میرزا جهانگیر خان قشقایی بوده، ظاهرش را شبیه استادش می کرده و مثل استادش به جای گذاشتن عمامه بر سر، از کلاه استفاده می کردند و تا این حد خاکسار بوده و می گفته که ما هنوز به حدی نیستیم که بخواهیم عمامه رسول الله(ص) را بر سر بگذاریم.

 

در این برنامه، حجت الاسلام میرلوحی و همچنین پخش مستندی از زندگی مرحوم میرزا جهانگیرخان قشقایی و سخنانی از علما و بزرگان به زندگی نامه و شخصیت این عالم پرداخته شد که در ادامه به بخشی از این مطالب اشاره می کنیم:

 

وی‌ در ۱۲۴۳ در روستای‌ دهاقان‌، از توابع‌ شهرضا در اصفهان‌، به‌دنیا آمد؛ حکیم قشقایی از هنگامی که وارد حوزه علمیه اصفهان شد، تا موقعی که خاکیان را بدرود گفت، با همان لباس ساده ایل قشقایی زندگی را در حجره سپری نمود و در همان حجره دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.

 

این عالم، در سواری‌ و تیراندازی‌ مهارتی‌ چشمگیر داشت‌ و به‌ موسیقی‌ علاقه‌مند بود و گاه‌ی اوقات تار می‌نواخت‌؛ حدوداً چهل‌ ساله‌ بود که‌ روزی‌ برای‌ فروش‌ محصولات‌ و خرید مایحتاج‌ سالانه‌ ایل‌ و تعمیر تار به‌ بازار اصفهان‌ رفت‌ و با مشاهده‌ مدرسه‌ صدر، مجذوب‌ شکوه‌ معنوی‌ مدرسه‌ و علمای‌ آن‌ شد.

 

وی‌ با این که‌ در میانسالی‌ به‌ کسب‌ علم‌ روی‌ آورده‌ بود، با استعداد و شوق‌ و همتی‌ عالی‌ به‌ فراگیری‌ علوم‌ نزد مشایخ‌ آن‌ روز اصفهان‌ پرداخت‌ و چندی‌ نگذشت‌ که‌ از مدرسان‌ علوم‌ عقلی‌ و نقلی‌ شد.

 

جهانگیرخان که سال ها شاگرد علامه آقا محمدرضا قمشه‌ای بود، پس از هجرت استادش از اصفهان، به شوق استفاده از محضر وی به تهران می‌رود؛ جهانگیرخان‌ قشقایی‌ عارفی‌ زاهد و بلند طبع‌ بود و زندگی‌ خود را از حق ‌الاجاره‌ سالانه‌ زمینی‌ که‌ داشت‌ می‌گذراند و از سهم امام و شهریه استفاده نمی‌کرده است.

 

آیت الله جهانگیرخان در ۸۵ سالگی در رمضان سال ۱۳۲۸ هجری قمری در اصفهان فوت کرد؛ مدفن‌ وی‌ در تخت‌ فولاد اصفهان‌ واقع‌ است‌ که دومین قبرستان بزرگ شیعه بوده که شایسته است مردم برای زیارت قبور علما به این قبرستان مراجعه کنند.

 

این عالم شاگردان زیادی از جمله آقا ضیاء الدین عراقی، حاج آقا رحیم ارباب، سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ حسنعلی اصفهانی، محمد علی زاهد قمشه‌ای، میرزاحسین‌ نائینی، سیدجمال‌الدین‌ گلپایگانی‌، آقا نجفی‌ قوچانی‌ را تربیت کرد./822/پ202/ی

ارسال نظرات