روایتی شیرین و جذاب از روزهای تلخ اسارت

به گزارش خبرگزاری رسا، هشت سال دفاع مقدس، سرمایه ای عظیم و گنجی پایان ناپذیر از افتخارات در تاریخ ایران اسلامی است. جنگی گه با رشادت ها و فداکاری های عده ای از فرزندان این سرزمین، با سرافرازی به پایان رسید و متجاوز را از رسیدن به آرزوهای طول و دراز خود باز داشت. اکنون گفتن و شنیدن از این قطعه افتخار آمیز تاریخی و حفظ این میراث گرانقدر بر همگان و خصوصا برای کسانی که خود نقشی در این افتخارات داشته اند، ضرورتی گریزناپذیر و واجبی بدون بدیل است. «کتاب پایی که جا ماند» خاطرات سید ناصر حسینی پور، رزمنده نوجوانی است که روزهای خوب نوجوانی را در جبهه‌های جنگ تحمیلی و پس از آن در زندان های رژیم بعث عراق گذرانده است و اکنون خاطرات خود در دوران اسارت را در قالبی زیبا به تصویر کشیده است.

«پایی که جا ماند» نثر شیرین و روانی دارد و با شروعی خوب خواننده را مستقیم در فضایی پر از آتش و گلوله در خط مقدم جبهه قرار می دهد و او را با خود در صحنه‌های نفس‌گیر اسارت درگیر می کند. برخی جزئیات نیز در نگارش این اثر بر زیبایی و جذابیت آن افزوده است. از جمله پاورقی های اکثرا به جا و موثر در توضیح حوادث و همچنین ابتکار جالب در بیان سرنوشت اشخاصی که نام آنها در این مجموعه آمده و وضعیت کنونی آنها. بازگشت به عقب ها (فلاش بک) نیز اکثرا در جای مناسبی مورد استفاده قرار گرفته و خواننده را بیشتر در حال و هوای اثر و حالات و نگاه نویسنده قرار می دهد. این کار که با خارح کردن توصیفات و توضیحات اضافی از متن و انتقال آنها به پاورقی صورت گرفته، متن اصلی را روان‌تر کرده و از سردرگمی مخاطب نیز جلوگیری می‌کند.

ارائه نکات جزئی و توصیفات موثر از دیده‌های نویسنده در جبهه با توجه به انجام وظیفه در بخش اطلاعات و عملیات، از دیگر نقاط قوت این کتاب است. اطلاعاتی از قرارگاه نصرت، شهید علی هاشمی در جبهه ایران و نیز قرارگاه سری رعد در عراق که وظیفه سازماندهی نیروهای خارجی مورد استفاده عراق در جنگ با ایران را به عهده داشت از زبان یک زندان‌بان عراقی از جمله این نکات است.

شکل چینش خاطرات و نگارش آنها به صورت روزشمار نیز ابتکاری جذاب است که کمتر می توان آن را با این دقت در خاطرات آزادگان یافت که عدم وجود ابزارهای ثبت خاطرات از جمله قلم و کاغد به صورت آزاد در اختیار اسرای ایرانی، یکی از دلایل آن است. اما در این اثر این چینش مدیون علاقه نویسنده به ثبت روزانه خاطرات خود قبل و بعد از اسارت و تلاش وی برای ضبط و نگهداری حوادت در تمام دوران اسارت است.

این کتاب پر از لحظات تاثیرگزاری است که خواننده خود را با راوی داستان همراه دیده و درد و رنج و شادی ها و غم های او را حس می کند. چه آن زمان که قهرمانانه در میدان نبرد مقاومت می کند، چه آنگاه که با جسمی زخمی لحظات اضطراب آور اسارت را می گذراند و چه آنگاه که شادی آزادی را تجربه می کند، قلم زیبای کتاب ما را نیز با قهرمان این داستان همراه می نماید.

البته «پایی که جا ماند» در کنار تمامی این نقاط قوت، دارای برخی نکات است که اصلاح آنها می توانست اثر را قوت بیشتری ببخشد. از جمله اینکه در برخی فرازها از خاطرات، تجمع تعداد زیادی از اسامی در کنار هم موجب گیج شدن مخاطب می شود و از سوی دیگر عدم توجه به برخی از جزئیات که خواننده کنجکاو به دانستن آنهاست مانند اطلاعات بیشتری راجع به کمپ های مجاور اسرا و روحیه حاکم بر آنها و یا حضور خبرچینان در میان اسرا که اطلاعات زیادی از رفتار اسرا با این افراد ذکر نشده است را می توان از جمله این موارد دانست.

همچنین در نقل عبارات عربی، اعراب گذاری و ترجمه آنها اشتباهاتی دیده می شود که این بخش در تجدید چاپ ها با بازنگری و تصحیح قابل جبران است.

کتاب «پایی که جا ماند» با وجود تمامی این مطالب کتابی خواندنی و روایتی شیرین از روزهای تلخ اسارت است. کتابی با نثری روان و داستانی جذاب و پرکشش. این کتاب بار دیگر تمامی فداکاری ها و ایثارهایی که برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران و اعتلای حق شده است را یادآوری می کند و به حقی که این مردان و زنان فداکار بر گردن همه ما دارند را به ما گوشزد می کنند.
«پایی که جا ماند» کتابی است که نمی توان به سادگی از آن گذشت و خواندنش می تواند برای تمامی اقشار شیرین و درس آموز باشد. این کتاب را بدون شک می توان یکی از آثار برجسته در حوزه ادبیات دفاع مقدس و خاطرات آزادگان دانست. این کتاب توسط انتشارات سوره مهر در 768صفحه، قطع رقعی و با قیمت 14000 تومان عرضه شده است./914/ی703/ع