انتفاضه سوم فلسطین و سال سرنوشت ساز 2013
به گزارش خبرگزاری رسا، اندیشکده پژوهش‌های سیاسی قدس در گزارشی به قلم عریب الرنتاوی با عنوان «انتفاضه سوم و سال سرنوشت ساز» به بررسی اوضاع متشنج حاکم بر کرانه باختری و قدس اشغالی پرداخت.
در این گزارش آمده است: میزان استفاده از زور و قدرت نظامی توسط ارتش رژیم صهیونیستی هشدار وقوع «انتفاضه سوم» در کرانه باختری و قدس اشغالی را می‌دهد. اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که چه چیز زمینه‌ساز وقوع انتفاضه‌ای دیگر در سرزمین‌های اشغالی شده است.
الرنتاوی افزود: نبود افق‌های روشن در قبال روند سازش و راه حل دو دولت، ادامه روند شهرک‌سازی و شهرک‌نشینی صهیونیستی در کرانه باختری و قدس اشغالی و تعرض به بیت المقدس، فشارهای اقتصادی که جامعه فلسطینیان تحت فشار، محاصره و اشغال را به ستوه آورده است و خشم و غضب فلسطینیان از ادامه اختلافات و شکاف‌های داخلی فلسطینی که موجب می‌شود ملت فلسطین، خشم و غضب خود از این وضعیت را با الهام گرفتن از روح بهار عربی متوجه رژیم رژیم صهیونیستی کنند از مقدمات وقوع انتفاضه‌ای دیگر در سرزمین‌های اشغالی است.
وی افزود: اما در سطح سیاسی و حکومتی آنچه بیش از هر چیز جلب توجه می‌کند، آن است که فلسطینیان کرانه باختری و قدس اشغالی همواره با تهدید، هشدار و سرکوبگری‌های نظامیان صهیونیستی و دستگاه‌های امنیتی این رژیم که با انواع و اقسام تبعیض‌ها همراه است، مواجه بوده‌اند. این درحالی است که فلسطینیان کرانه باختری و قدس اشغالی به خوبی می‌دانند که تشکیلات خودگردان هیچ‌گاه با خواسته‌ها و مطالبات آنها همراهی نداشته و به جای ایستادن پشت سر آنها رو در روی فلسطینیان ایستاده است.
این کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: ناظران اعتقاد دارند که تشکیلات خودگردان فلسطین، اولین قربانی انتفاضه جدید خواهد بود، به ویژه آنکه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر علاوه بر تاکید بر استفاده از زور و خشونت بیشتر جهت سرکوب فلسطینیان، اسحاق مولوخو را راهی رام الله کرد تا از تشکیلات خود گردان بخواهد جهت کنترل بیش از پیش اوضاع به وظایف خود با جدیت بیشتر عمل کند.
این درحالی است که تشکیلات به شدت از احتمال وقوع چنین انتفاضه‌ای به ویژه در آستانه سفر وزیر خارجه آمریکا و رئیس جمهوری آن به منطقه و سرزمین‌های اشغالی و اینکه واشنگتن ترجیح می‌دهد، سفر وزیر خارجه و رئیس جمهوری‌اش به منطقه در شرایطی آرام برگزار شود، جلوگیری می‌کند.
تل‌آویو اگرچه در این راه تلاش کرده با اتخاذ برخی اقدامات مانند رفع توقیف از برخی اموال و شماری از اسرا و تبعید آنها به نوار غزه اندکی از التهاب وضع موجود بکاهد، اما سوال این است که آیا این اقدامات برای آرام کردن فلسطینیان خشمگین کافی است.
شکی نیست که خشم و غضب فلسطینیان کرانه باختری ریشه در عوامل عمیق‌‌تر و قضایای اساسی‌تری همچون «آزادی و استقلال» دارد و همین موجب می‌شود تا هیچ‌گاه نتوانند خشم و غضب خود علیه رژیم صهیونیستی و تشکیلات خود گردان فلسطینی را فرو بنشانند.
در چنین شرایطی تشکیلات خود گردان فلسطینی خود را در برابر انتخاب دو گزینه مجبور خواهد دید. اینکه یا به مردم خود ملحق شود و به رویارویی با اشغالگران بپردازد و یا اینکه جانب رژیم صهیونیستی را در این رویارویی پیش گیرد که گزینه اول ضعیف به نظر می‌رسد.
سران رژیم صهیونیستی در دوایر و محافل امنیتی و نظامی خود بر این نکته تاکید می‌کنند که سال 2013 سال سرنوشت است. آنها می‌گویند که در این سال تشکیلات خودگردان فلسطینی به دلیل بحران مالی و سیاسی یا فرو خواهد پاشید و اگر عوامل سیاسی و اقتصادی موجبات فروپاشی تشکیلات را فراهم نکند، خشم و غضب فلسطینیان آن را سرنگون خواهد کرد، مگر اینکه تشکیلات خود گردان گزینه سومی را هم مد نظر داشته باشد و آن تشکیل دولت – کشور فلسطینی در مرزهای 1967 و پایان دادن سریع به روند سازش و دستیابی دو طرف فلسطینی و اسرائیلی به توافق نظر در قضایای اساسی است.
به اعتقاد ناظران، احتمال سناریوی اول بیش از دو سناریوی دیگر است چون به نظر نمی‌رسد که فلسطینیان تمایلی به سازش با طرف صهیونیستی آن هم براساس خواسته‌های مورد نظر تل‌آویو داشته باشند. به همین دلیل است که این ناظران بر آغاز انتفاضه سوم تاکید دارند./980/ب102/د