سابقه آمریکا و اسرائیل در زنده سوزی بی گناهان

 

به گزارش خبرگزاری رسا، در حالی که موج محکومیت جنایت گروه وحشی داعش در زنده سوزاندن خلبان اردنی هنوز ادامه دارد پایگاه اینترنتی "اینترسپت" در گزارشی نوشت پیش از گروه تروریستی داعش، آمریکا و اسرائیل با بمب‎های فسفری انسان های بی گناهی را سوزانده اند.

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از اینترسپت در گزارشی به قلم گلن گلینوالد روزنامه نگار و نویسنده برجسته امریکایی و برنده جایزه پولیتزر سال 2014  به بررسی جنایت اخیر داعش در سوزاندن " معاذ الکساسبه" خلبان اردنی پرداخته و می نویسد دلیل این که غرب این اقدام داعش را به شدت و با هیاهو محکوم می کند آن است که خود را تایید و تبرئه کند. در حالی که خود امریکا و اسرائیل پیش از و بیش از داعش با سلاح های فسفری مردم بی گناه را سوزانده است.

این نویسنده برجسته امریکایی معتقد است این موج محکومیت اگر باعث شود ما جنایات دولت های خود را فراموش کنیم هیچ ارزشی ندارد.

این  تحلیلگر امریکایی می نویسد: "تازه ترین قساوت داعش یعنی انتشار یک ویدیوی زنده زنده سوزانده شدن یک خلبان دستگیر شده جنگنده اردن - بحث قابل توجهی را در مورد این شکل خاص وحشیگری به وجود آورد. - بنابراین شایان ذکر است که بگوییم کشتار مردم با سوزاندن عمدی به روش های دیگر هم قابل اجرا است -و عمدا اجرا هم می شود –".

"زندگی در زیر حملات هواپیماهای بدون سرنشین: مرگ، جراحت و تروما( آسیب های روحی و روانی) وارده به غیر نظامیان از حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در پاکستان"، دانشکده دانشگاه نیویورک حقوق و دانشکده حقوق دانشگاه استنفورد، 2012:

اولین نتیجه حملات هواپیماهای بدون سرنشین  مرگ و جراحت کسانی است که هدف قرار گرفته اند و یا در نزدیکی محل حمله موشکی هستند.موشک های شلیک شده از هواپیماهای بدون سرنشین به روش های مختلفی می کشند یا مجروح می کنند، از جمله از طریق سوزاندن ، ترکش و انتشار امواج انفجار قدرتمندی که قادرند  اعضای داخلی بدن را به خرد کنند. کسانی که از حملات هواپیماهای بدون سرنشین جان بدر میبرند اغلب ازسوختگی های منجر به بدشکلی و زخم های گلوله، قطع عضو ، و همچنین  از دست دادن بینایی و شنوایی رنج می برند. . . .

علاوه بر این، به دلیل آن که موشک های آتشین هواپیماهای بدون سرنشین اغلب اجساد قربانیان را می سوزاند  ، و آنها را تکه تکه و غیرقابل شناسایی می کند، فرآیندهای دفن سنتی آنها غیر ممکن است. همانطور که فیروز علی خان،   مغازه داری که خانه پدرزنش هدف قرارگرفت ، گفت: "این موشک ها بسیار قدرتمند هستند. آنها انسان را از بین می برد. . .    هیچ کس را باقی نمی گذارد ،آنچه باقی می ماند فقط تکه های کوچکی از بدن و پارچه است. "پزشکی که قربانیان هواپیماهای بدون سرنشین  را درمان می کند توضیح داد که چگونه" پوست طوری می سوزد که شما نمی توانید بگویید این پوست انسان است. "هنگامی که مصاحبه شونده دیگری به محل اصابت موشکی که پدرش را کشته بود، آمد گفت " انگار کل منطقه به طور کامل به آتش کشیده شده بود به طوری که حتی لباس های خود قربانیان  سوخته بود. تمام سنگ  های نزدیک( محل اصابت موشک) سیاه شده بودند "احمد جان، که پای خود را در حمله موشکی 17مارس به جرگه از دست داده، از مشکلات عوامل امدادی در شناسایی اجساد  صحبت کرد و گفت:" مردم برای پیدا کردن قطعات بدن در تلاش بودند. ما تکه های بدن برخی افراد را پیدا می کردیم، اما گاهی اوقات چیزی پیدا نمی کردیم. "

 

الجزیره، "یمنی ها خواستار محاکمه و تنبیه عاملان حمله هواپیماهای بدون سرنشین به مراسم عروسی،" 2014 مه 21:

 مسعود التیسی به همراه یک کاروان عروسی جشن ازدواج پسر عموی خود در حال سفر بود که یک موشک از آسمان فرود آمد. تنها چیزی که او به یاد می آورد رنگ قرمز-و-نارنجی روشن، و سپس تصاویر وحشتناک یک دوجین بدن سوخته و گریه و فریاد  دیگر مجروحان اطراف او است. مسعود در حمله موشکی 12 دسامبر به مرکز استان البیضای یمن ، که ظاهرا توسط هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا شلیک شده بود ،زنده ماند، اما روند بهبود جسمی و روحی او تازه شروع شده است. این حمله می تواند مرگبارترین حمله هواپیماهای بدون سرنشین در این کشور در بیش از یک سال گذشته باشد. . . .

پس از صحبت با قربانیان و اعضای خانواده در منطقه، مشخص شد که اکثر افراد قتل عام شده از اعضای کاروان عروسی غیر نظامی بودند. . . .

غیرنظامیانی که در زیر حملات هواپیماهای بدون سرنشین زندگی گفتند آنها در ترس دائم از هدف قرارگرفتن  زندگی می کنند. سلیمانی گفت: "بسیاری از مردم روستای ما از فکر حمله دیگری در رعب وحشتند ." "هنگامی که بچه ها ی ما صدای یک هواپیما را می شنوند آنها دیگر از درخت بالا نمی روند تا ببینند صدا از کجا می آید. آنها فورا به سوی خانه های خود می دوند . "

 

سی ان ان، در 23دسامبر 2011در موردیک قربانی دیگر می نویسد:

او مژه دارد اما هیچ ابرویی ندارد. هیچ یک از انگشتان دست او قطع نشده اما چهار ناخنش از دست رفته است. پوست او چنان کشیده و سفت شده است که او دیگر نمی تواند اخم کند.

اما او هنوز هم می تواند لبخند بزند.

صورت او داستانی از درد و رنج می گوید. نام او، شکیرا است .

هفته گذشته،  شکیرای 4ساله برای آنچه که حشمت افندی سرپرست او ، امید وار است  شروع بقیه زندگی شکیرا باشد وارد ایالات متحده شد.

شکیرا، که با سوختگی های شدید در پاکستان پیدا شد، در ماه ژانویه تحت جراحی ترمیمی قرار خواهد گرفت. . . . تنها چیزی که هر کسی می تواند بگوید این است که حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا صورت گرفته است، هر چند مقامات آمریکایی می گویند که هواپیماهای بدون سرنشین هرگز اهدافی را در دره سوات نزده اند.

 

ایندیپندنت، "مه جنگ: فسفر سفید، فلوجه و  سوالاتی درباره برخی سوختن ها،"  15نوامبر 2005:

از   نوامبر گذشته، زمانی که نیروهای ایالات متحده برای پاکسازی فلوجه از شورشیان وارد مبارزه شده اند، ادعاهای مکرری وجود داشته که نیروهای ارتش از سلاح "غیر معمول" در حملات خود استفاده می کنند که این شهر  عراق را با خاک یکسان کرده  است. به طور خاص، جنجال ها برگلوله های فسفر سفید (WP) متمرکز شده است. سلاحی آتش زا که معمولا برای ممانعت از تحرکات ارتش استفاده می شود اما به همان اندازه می تواند به عنوان  سلاحی تهاجمی علیه دشمن استفاده شود - 

استفاده از چنین سلاح های آتش زایی علیه اهداف غیر نظامی توسط معاهدات بین المللی ممنوع شده است. . . .

هفته گذشته  وقتی که مستند ایتالیایی ادعا کرد شهروندان عراقی - از جمله زنان و کودکان – به وسیله سوختن های وحشتناک ناشی از فسفر سفید کشته شده اند،این بحث دوباره مطرح شد. این مستند تحت عنوان فلوجه: قتل عام پنهان، که توسط تلویزیون دولتی RAI تهیه شده بود،از یک فعال حقوق بشر فلوجه و او از ساکنان نقل می کند  که چگونه "باران آتش برسر شهر فروریخت ". . . .ادعاهای موجود در مستند RAI با واکنش های رسمی خشن از سوی ایالات متحده مواجه شد.....

در حالی که کارشناسان نظامی برخی از این انتقادات را تایید  کرده اند ، بررسی های مستقل شواهد موجود موارد زیر را نشان می دهد: 

گلوله های فسفر سفید به شورشیان شلیک شده است، گزارش های ارسالی از میدان نبرد نشان می دهد نیروهایی  که این گلوله ها را شلیک می کردند همیشه نمی دانستند که چه کسانی را هدف قرار می دهند و گزارش های گسترده ای ازغیرنظامیانی که دچارسوختگی گسترده شده اند وجود دارد. در حالی که فرماندهان ایالات متحده اصرار دارند که همیشه تلاش می کنند از تلفات غیرنظامیان جلوگیری کنند ، ماجرای نبرد فلوجه دشواری ذاتی چنین تلاشی را نشان می دهد. 

همچنین روشن است که عناصر در درون دولت ایالات متحده اطلاعات نادرست در مورد نبرد فلوجه ارائه می دهند، و این امر کارراستی آزمایی را سخت تر می سازد. برخی در درون دولت ایالات متحده قبلا در مورد استفاده از سلاح آتش زای جنجالی  دیگری در عراق-  موسوم به ناپالم (napalm) - اظهارات غیرصادقانه ای بر زبان آورده اند....

گزارش دیگری،که در واشنگتن پست منتشر شده، از انواع صدماتی که فسفر سفید باعث آن می شود  خبر می دهد. گفته می شود شورشیان "گزارش شده با ماده ای که پوست آنها را ذوب می کند، مورد حمله قرار می گیرند، واکنشی که با سوختگی فسفر سفید منطبق است". یک پزشک در یک بیمارستان محلی گفت که اجساد شورشیان ،" سوخته و برخی از اجساد ذوب شده بودند."........... 

با این وجود ، گزارش های مستقل دیگری در مورد غیر نظامیان فلوجه که دچار سوختگی شده اند وجود دارد. به عنوان مثال،ظاهر جمیل  ، خبرنگاری که گزارش های آوارگان شهر فلوجه را جمع آوری کرده و با پزشکی که برای کمک به مردم در شهر باقی مانده بود صحبت کرده است،  با گزارش های متعددی در مورد شهروندانی که دچار سوختگی غیر معمول بودند مواجه شده است. 

جف  انگلهارت، تفنگدار سابق امریکا که در نبرد فلوجه ،دو روز در این شهر به سر برد، گفت که او از ارتباطات نظامی شنیده است که دستور داده شد بیرون بروید زیرا قرار بود فسفر سفید استفاده شود.. در فیلم مستند RAI، آقای انگلهارت،  که در حال حاضر یک منتقد صریح جنگ است، می گوید: "من به منظور توجه به دستور آن را شنیدم چرا که قرار بود آنها در فلوجه از فسفر سفید استفاده کنند. 

 سلاح فسفری بدن را می سوزاند ، در واقع گوشت را تا به استخوان ذوب می کند... من بدن های سوخته زنان و کودکان را دیدم".....

در طول تهاجم اولیه در موارد متعددی بمب آتشزا- napalm- مورد استفاده قرار گرفت. سرهنگ راندولف آلس، فرمانده گروه هوایی 11تفنگداران ، در طول تهاجم اولیه عراق در سال 2003 اظهار داشت: "ژنرال ها بمب napalm را دوست دارند- آن اثر روانی بزرگی  دارد."

خلبانان توضیح دادند که هنگامی که تفنگداران دریایی رو به سوی بغداد می جنگیدند، آنها توپ های آتشین عظیم را که به آنها بمب ناپالم  گفته می شد بر سرنیروهای عراقی فرو می ریختند.

در 4 اوت 2003، یک سخنگوی پنتاگون اعتراف کرد که  دستگاه های آتش زا "مارک77 "توسط نیروهای ایالات متحده استفاده  شده، که او اذعان کرد بسیار شبیه  به سلاح های ناپالم بودند.

او اقرار کرد درمارک 77 از مخطوط ژل-سوخت استفاده می شد که بسیار شبیه بمب ناپالم بود.

سرهنگ مایک دیلی  از فرماندهان تفنگداران دریایی ایالات متحده درپاسخ به پرسشی در مورد تپه صفوان ، گفت: "من می توانم تایید کنم که بمب مارک 77 در آن منطقه  عمومی مورد استفاده قرار گرفت."

افسران بازگشت فاش کردند که همچنین بمب های ناپالم در آوریل 2003 در نزدیکی پل کانال صدام و پل رودخانه دجله مورد استفاده قرار گرفتند.

سرهنگ راندولف آلس که در طول جنگ فرماندهی گروه هوایی 11تفنگداران دریایی را بر عهده داشت گفت: "ما  نزدیکی های هر دو آن پل ها را با ناپالم هدف قرار دادیم."   

"  سربازان عراقی آنجا حضور داشتند. این راه خیلی خوبی برای مردن نبود. "

سرهنگ آلس افزود که بمب ناپالم "اثر روانی بزرگی " بر دشمن داشت. "، ژنرال ها ناپالم را دوست  دارند" 

هاآرتص،  22اکتبر 2006 ("اسرائیل به استفاده از بمب های فسفری در طول جنگ با لبنان اذعان کرد"):

اسرائیل برای اولین بار اذعان کرد که در طول جنگ دوم لبنان با بمب های فسفری به اهداف حزب الله حمله کرده است. فسفر سفید  به هر کسی اصابت کند باعث سوختگی شیمیایی بسیار دردناک و اغلب کشنده می شود ، و تا همین اواخر اسرائیل ادعا می کرد که  از این بمب ها تنها برای به نشانه گذاری اهداف و یا قلمرو استفاده می کند...........

در طول جنگ چند رسانه خارجی گزارش دادند که غیر نظامیان لبنانی دچار جراحاتی شده اند که مشخصه حمله با فسفری را دارد، ماده ای که وقتی که با هوا تماس پیدا می کند می سوزد. در یک گزارش سی ان ان، تلفاتی با سوختگی های جدی در یک بیمارستان  درجنوب لبنان دیده می شد.

در مورد دیگری، دکتر حسین حمود الشل، که در بیمارستان دارالامل دربعلبک کار می کند، گفت که او سه جسد را " که به طور کامل پوستشان سیاه و سبز چروکیده بود" - پدیده ای که ویژگی جراحات فسفری است- دریافت کرده است.

امیل لحود، رئیس جمهور لبنان نیز ادعا کرد که نیروهای اسرائیل از مهمات فسفری علیه غیرنظامیان لبنان ساخته استفاده می کند.

دیده بان حقوق بشر، 25 مارس 2009 ("اسرائیل: استفاده از فسفر سفید مدرکی برای جنایات جنگی"):

دیده بان حقوق بشر در گزارشی که امروز منتشر شد گفت، شلیک مکرر توپ های فسفر سفید  از سوی اسرائیل در مناطق پر جمعیت غزه در طول عملیات نظامی اخیر خود بی رویه بود و سندی برای ارتکاب جنایات جنگی است.

این گزارش 71 صفحه ای، تحت عنوان "باران آتش: استفاده غیر قانونی اسرائیل از فسفر سفید در غزه،" شواهدی را از اثرات مخرب مهمات فسفر سفید به غیرنظامیان و اموال غیر نظامی در غزه فراهم می کند. . . .

فرد آبراهامز، محقق ارشد در سازمان دیده بان حقوق بشر و یکی از نویسندگان این گزارش گفت: "در غزه، ارتش اسرائیل نه تنها از فسفر سفید در فضای باز به عنوان یک صفحه نمایش برای نیروهای خود استفاده  کرد، بلکه فسفر سفید را بارها و بارها به مناطق پر جمعیت شلیک کرد، حتی زمانی که نیروهای خود در منطقه نبودند و مهمات امن تر(کم خطر تر) در دسترس بود. درنتیجه، غیر نظامیان بی دلیل رنج کشیدند و جان باختند. "......

اسرائیل در ابتدا استفاده از فسفر سفید در غزه را تکذیب کرد اما وقتی با شواهد و دلایل متعددی روبرو شد ، گفت از تمام سلاح  ها بر طبق قوانین بین المللی استفاده کرده است. بعد ها اعلام کرد تحقیقات داخلی در مورد استفاده نامناسب احتمالی از فسفر سفید انجام می دهد............

دیده بان حقوق بشر گفت که نیروهای  اسرائیل می دانستند که فسفر سفید خطرات تهدید کننده زندگی غیر نظامیان را دارد. گزارش پزشکی  که در طول جنگ اخیر توسط وزارت بهداشت اسرائیل منتشر شد گفت که فسفر سفید " زمانی که آن را با پوست در تماس باشد، استنشاق یا بلعیده شود می تواند  باعث آسیب جدی و مرگ شود." گزارش وزارت می گوید در کمتر از 10 درصد از بدن افراد فسفر سفید می تواند به دلیل آسیب به کبد، کلیه و قلب کشنده باشد. عفونت شایع است و جذب مواد شیمیایی  توسط بدن می تواند آسیب جدی به اندام های داخلی بدن، و همچنین مرگ شود. . . .

همه  بمب های فسفر سفید که دیده بان حقوق بشر  پیدا کرد در ایالات متحده در سال 1989 توسط شرکت هوافضایThiokol تولید شده بود ، که اکنون کارخانه مهمات سازی ارتش درلوئیزیانا را اداره می کند...... دیده بان حقوق بشر گفت که دولت ایالات متحده، که مهمات فسفر سفید را در اختیار اسرائیل گذاشته هم باید  تحقیق انجام  دهد تا تعیین کند آیا اسرائیل آن را برخلاف قوانین جنگ استفاده  کرده یا خیر.

بوستون گلوب 14 فوریه 2013 ("دختر عکس معروف ویتنامی  درمورد بخشش مذاکره می کند "):

...فوک بیرون رفت و دید هواپیما نزدیک و نزدیکتر می شود، و پس از آن صدای چهار بمب  را که به زمین برخورد کرد شنید.او نتوانست فرار کند. او تا مدتی نمی دانست، بمب ها حامل ناپالم بودند،ماده آتش زای ژل مانند که به قربانیان خود چسبیده و آن را می سوزاند.

او به یاد می آورد "ناگهان آتش را همه جا در اطرافم دیدم " "در آن لحظه، من کسی را نمی دیدم، فقط آتش را می دیدم. ناگهان، دیدم دست چپم می سوزد. از دست راستم استفاده کردم تا آن را خاموش کنم." 

دست چپ او، آسیب دیده و لباس او سوخته بود.. بعدها، او خدا را شکر می کرد که پاهایش آسیب ندیده بود چرا که او توانست فرار کند، تا جایی که از آتش خارج شود. او دید برادرو عموزاده اش، و برخی از سربازان  هم در حال فرار هستند. او فرارکرد تا جایی که دیگر نمی توانست...      . . دو نفر از عموزاده او، به سن 9 ماهه و 3 ساله، در بمباران کشته شدند. بیش از دو سوم بدن فوک سوخته بود و انتظار نمی رفت زنده بماند.

 

بر خلاف داعش، ایالات متحده معمولا (اما نه همیشه) تلاش می کند  (به جای انتشار)  اسناد وشواهد نشان دهنده قربانیان خشونت خود را از بین ببرد و مسکوت بگذارد. در واقع، پنهان کردن ماجرای قربانیان نظامی گری آمریکا بخش مهمی از استراتژی دولت آمریکا برای حفظ پشتیبانی از تجاوز پایدار است. به همین دلیل است که، به طور کلی، رسانه های ایالات متحده سیاست  حذف سیستماتیک ونادیده گرفتن چنین قربانیانی را در پیش گرفته اند (اگر چه ناپدید کردن آنها به این شیوه در واقع آنها را نیست نمی کند).

نویسنده این گزارش می گوید مسئله مبهمی در مورد محکومیت این وحشیگری داعش وجود دارد. این گروه استراتژی وحشیگری را در پیش گرفته و در این که این گروه پوچگرا و عجیب و غریب است بحثی نیست. و دقیقا همین مسئله است که این همه محکومیت داعش را پیچیده می سازد.

این نویسنده امریکایی معتقد است به نظر می رسد محکومیت مداوم این گروه تروریستی هدفی جزتایید خود" نیست. یعنی گفته می شود مهم نیست که دولت ما در چه اقدامات زشتی دست دارد، مهم این است که ما کاری مثل آنها( داعش) نمی کنیم. ما به بدی آنها نیستیم.

این نویسنده برجسته در پایان گزارش خود می نویسد محکوم کردن داعش  وقتی باعث شود ما وحشیگری دولت های خود را فراموش کنیم و یا مخفی کنیم، هیچ ارزشی ندارد./847/د101/ک