نشست بررسی کتاب «زندان موصل» برگزار شد
به گزارش خبرگزاری رسا، نشست بررسی کتاب «زندان موصل» با حضور جواد کامور بخشایش، نویسنده و همچنین علی‌اصغر رابط‌جزینی، آزاده و راوی این کتاب در غرفه سوره مهر برگزار شد.
کامور بخشایش در ابتدای این نشست گفت: در زمان جنگ همه ایران ما، در یک نقطه خاص متمرکز شدند. راوی این کتاب نیز از شرقی‌ترین نقطه کشور بلند شده و به جبهه رفته. جنگ یک تجاوز بوده و ما برای دفاع رفته‌ایم. پس همه فرزندان ایران اسلامی در آن جایی متمرکز شدند که جنگ بود.
وی افزود: این‌ها شاهدان عینی ماجرایی هستند که ملت در برابر هجمه تجاوز از کشور دفاع کردند. نقطه واحد من در نگارش این کتاب و «جای امن گلوله‌ها»، اعتقاد رزمندگان ماست که برای دفاع وارد میدان شدند. همچنین هر دو روایت پنهانی از جنگ و اسارت هستند. این دو البته دو فرهنگ متفاوت نیز دارند.
این نویسنده ادبیات دفاع مقدس تأکید داشت: علاقه من این است که به فرهنگ بومی و منطقه‌ای در آثارم بپردازم. مثل کتاب «زندان موصل» و «جای امن گلوله‌ها» که به زیستگاه فرهنگی خاطره‌گو نیز اشاره می‌کنم.
به گفته نویسنده کتاب «زندان موصل»؛ خاطرات ده سال اسارت آقای رباط‌جزی، فرصت زیادی برای روایت دوران اسارت و لایه‌های مختلف جنگ دارد خصوصاً با توجه به حافظة قوی که خود راوی داشت. و اینکه هر دوی کتابی که اشاره کردم، می‌تواند در روشن کردن نقاط پنهان جنگ موفق باشند.
کامور بخشایش با بیان اینکه جنگ در خاکریز و جنگ در پشت خاکریز، خیلی متفاوت است، گفت: رزمندگان ما جایی با اسلحه و دست باز می‌جنگیدند و جایی با دست بسته و با صبر و ایمان در همان اسارت. پس کتاب «جای امن گلوله‌ها» می‌تواند مقدمه‌ای بر «زندان موصل» باشد که از خاکریز به پشت خاکریز رفته است.
وی تشریح کرد: خیلی از آدم‌های گمنامی داریم که در جنگ بودند اما جایی برای عرضه روایتشان نداشتند. بنابراین باید تاریخ شفاهی را به سمت مردم عادی برد و شکل اجتماعی بهشان داد. این‌طور عظمت دفاع بهتر می‌تواند خودش را نشان بدهد.
این نویسنده درباره چگونگی نگارش «خاطرات موصل» یادآور شد: به صورت اتفاقی با آقای رباط‌جزی برخورد کردم. 90 درصد افرادی که در کتاب اسم برده شده، گمنام هستند. شخصاً کتاب را تقسیم می‌کنم به دو بخش پژوهش و نگارش. بخش پژوهش زمان زیادی از من گرفت چون سخت بود و اطلاعاتی نداشتم.
کامور بخشایش اعتقاد داشت: الان به نتیجه رسیدم که آدم‌های گمنامی هستند که سینه بکری از دفاع مقدس دارند. ما باید قهرمانان مردمی را معرفی کنیم. همچنین جای خالی تدوین یک دایرةالمعارف عظیمی از اسارت وجود دارد.
در ادامه این نشست نیز علی‌اصغر رباط‌جزی، خاطره‌گوی «زندان موصل» نیز گفت: وقتی قلم نویسنده را دیدم فکر کردم می‌شود یک بحث ادبی را روی خاطراتم پیاده کرد. قلم شیوای نویسنده مخاطب را خسته نمی‌کند. قلمش توانمند است که از فکر خلّاق گرفته می‌شود.
این آزاده دفاع مقدس ادامه داد: من خیلی از خاطراتم را فراموش کرده بودم اما کتاب‌هایی که خواندم باعث شد که تلنگری به من زده شود تا بتوانم خاطراتم را جمع و جور کنم. تراوشات ذهنی و قلم خوب نویسنده، باعث شد که انگیزه‌ام برای بیان خاطراتم، زیاد شود.
رباط‌جزی درباره اینکه چرا با توجه به شغل معلمی‌اش، خود نگارش کتاب را بر عهده نداشته نیز گفت: زمانی که پیشنهاد شد حتی من گفتم دست به قلم هستم و حتی می‌خواستم خودم بنویسیم و بعد به آقای کامور بدهم. ولی بعداً با صحبت‌هایی که شد و قلم خوب نویسنده، ایشان مسئولیتش را بر عهده گرفت.
این رزمنده دفاع مقدس درباره احتمال نگارش جلدهای دیگر «زندان موصل» نیز اعلام کرد؛ یک سری حقایق وجود دارد که در کتاب گفته نشده. ممکن است فراموش کرده باشم یا نشود گفت و یا اینکه برای کتابی دیگر باقی مانده باشد. به نظرم کتاب دوم «زندان موصل» قابل نگارش است و می‌توان اسمش را «رباط تا فرات» گذاشت.
وی با اشاره به علاقه به چاپ خاطراتش در کتب درسی نیز گفت: نظام تعلیم و تربیتی ما قبول کند چه ایرادی دارد اگر بتوانم بخشی از داستان‌هایم را برای قشر دانش‌آموز و غیره نیز بنویسیم./998/د102/ق
منبع: انتشارات سوره مهر