سامان سخن؛ مباحثی درباره زبان و دستور زبان فارسی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کتاب سامان سخن (مباحثی درباره زبان و دستور زبان فارسی) به قلم محمود مهر آوران در قطع رقعی، شمارگان 300 نسخه و به قیمت 15 هزار تومان از سوی مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی صلی الله علیه و آله منتشر شده است.

در مقدمه اثر، روش آموزش فارسی به فارسی بهترین شیوه برای آموزش زبان فارسی عنوان و مطرح می شود که آموزش زبان، امری فنی و تخصصی است و استادان و معلمان این کار به فراگیری، دانش افزایی و مطالعه مستمر و آشنایی با شیوه ها، پژوهشها و دیدگاه های گوناگون و جدید نیازمندند.

برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی و فراهم کردن کتابهای آموزشی و کمک آموزشی از راههای استمرار تخصص و آموزش در یاددهی زبان است؛ از این رو تألیف کتابهای مناسب و مرتبط با زبان فارسی و دستور زبان فارسی برای معلمان و استادان آموزش زبان، ضروری و بایسته است.

این اثر حاوی آموخته ها و نکات بسیار مهم و لازم برای درک و آموزش بهتر زبان فارسی است که با زبانی ساده و در دسته بندی مناسب و نمونه ها و مثالهای فراوان آنچه را که یک معلم آموزش زبان فارسی در سطح ساده و متوسط نیاز دارد، برآورده می کند.

مطالب این کتاب که در پنج فصل زبان، بررسی انواع کلمه در زبان فارسی، جمله، آموختنی های دیگر و وندها، تنظیم شده است، از آواها تا جمله ها را در بر می گیرد؛ همچنین نکات و مطالبی متنوع در زمینه های گوناگون زبان فارسی دارد که در کلاسهای درسی بسیار کاربردی است.

مطالعه زبان، تعریف زبان، دستگاه، نشانه های قراردادی، ارتباط، اجزا و واحدهای زبان و آواهای زبان بخشی از مطالب فصل اول است و فصل دوم به بیان انواع کلمه می پردازد که انواع فعل ها، اقسام و ویژگی های اسم، صفت، ضمیر، قید، شبه جمله ها و حروف را شامل می شود.

زبان آموز در فصل سوم اثر با انواع جمله، انواع جمله از نظر معنی و مفهوم، وجه فعل، رکن اصلی جمله، جمله های بافعل، انواع فعل، الگوی جمله های فعلی، جمله های بی فعل، جمله های بی نهاد، جمله مرکب، حذف در جمله و انواع آن آشنا می شود.

فصل چهارم شامل آموختنی های دیگری است که از آن جمله می توان به واحدهای زبَر زنجیری، واژه های پرسشی، عناصر دستوری «منفی ساز»، نقش گوناگون برخی کلمات، صامت های میانجی، انواع «ی» و معانی و کاربرد برخی از حروف اشاره کرد.

مبحث وندها نیز در فصل پنجم مطرح می شود که خود شامل تکواژهای صرفی (وندهای تصریفی)، تکواژهای اشتقاقی، پیشوندها، میانوندها، پسوندها و وندهای غیر فعال است./920/پ202/ق