انتشار سیصد و بیست و چهارمین ماهنامه سلام بچه‌ها
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم سیصد و بیست و چهارمین شماره ماهنامه فرهنگی نوجوانان ایران با عنوان سلام بچه‌ها ویژه اسفند‌ماه 1395 را به مدیرمسؤولی محمد حسنی چاپ و روانه بازار کرد.
در این ماهنامه عنوان‌های «صفحه خدا»، «سرمقاله/ امید در دل سیاهی‌ها»، «فرشته‌های زمینی/ قلب پلاسکو»، «نامه‌ای جدید از دوست قدیمی»، «چرخ چرخ تا سیستان»، «علمی»، «گفت‌وگو»، «شعر»، «داستان»، «از جهان چه خبر؟»، «ماجراهای خانواده جیپ‌چی» و «این یادداشت‌ها هیچ ربطی به هم ندارند» آمده است.
در صفحه پنجم این ماهنامه با عنوان فرشته‌های زمینی، نوشته لعیا اعتمادی، درباره آتش‌نشانان پلاسکو آمده است: «همه چیز از روزی شروع شد که سعی کردی خودت نباشی؛ یعنی فقط برای خودت زندگی نکنی! فقط برای خودت نفس نکشی! فقط متعلق به خودت نباشی! همه چیز از روزی شروع شد که لباس سرخ آتش‌نشان‌ها را به تن کردی و قسم خوردی که جانت، زندگی‌ات و همه لحظه‌های خوبت متعلق به دیگران باشد.
همه چیز از روزی شروع شد که تو خواستی، اراده کردی و تصمیم گرفتی که پا به دنیای فرشته‌ها بگذاری! آن وقت بود که لباس فرشته‌ها را به تن کردی و فرشته نجات شدی. فرشته نجات مردمان سرزمینت. فرشته‌ای که برای نجات دیگران حاضر است بال‌هایش را بدهد، اما دست از فرشته بودن برندارد؛ چرا که راز فرشته‌شدن و فرشته‌ماندن، دادن همه چیزهای خوب و با ارزش خود به دیگران است. از آن روز بود که همه چیز رنگ دیگری برایت پیدا کرد».
«داستان»، «نثر ادبی»، «اتاق مشاور»، «جاده بهشت»، «این یک نفر»، «جدول رفت و برگشت»، «جدول ورزشی»، «شعر»، «ماجراهای یک فضایی بی‌عرضه روی زمین»، «فهرست موضوعی» و «کمیک استریپ» از دیگر عنوان‌های مطرح‌شده در این ماهنامه است.
مجید ملامحمدی نیز در این ماهنامه در مطلبی با عنوان «ای زمین، بوی غریبی می دهی! آورده است: «سیزده‌ساله بود که پا به جبهه گذاشت. انگار همه دنیا را به او داده بودند. گل می‌گفت و گل می‌نوشت. اسمش علی‌رضا بود، رسمش خوش‌عهدی و کارش عاشقی. علی‌رضا محمودی پارسا بچه کرج بود. 23 تیر 1348 به دنیا آمد و در 26 دی سال 1361 به جبهه رفت. بعد پا به منطقه معطری گذاشت که به آن «فکه» می‌گفتند. فکه؛ محل پرواز هزاران شهید آسمانی!
علی‌رضای خوب و دوست‌داشتنی، در روز 27 بهمن سال 61 به خاطر ترکش خمپاره و گلوله دشمن، به سختی مجروح شد. صورت و شکم و سینه‌اش آسیب زیادی دیده بود. او را به بیمارستانی در شهر اصفهان انتقال دادند. تا مادرش را دید صدا زد: مامان... مامان... تو را به خدا بگذارید من برگردم جبهه!
ناگهان شب جمعه 29 بهمن علی‌رضا گفت: (امام حسین علیه‌السلام به بالین من آمد...) او به امام حسین علیه‌السلام سلام داد و چشم‌های معصومش را برای همیشه بست. علی‌رضا پیش از شهادت یک بار نشست و درباره خودش با خودش حرف زد. بعد برای خدا یک نامه نوشت؛ نامه ای که درباره خودش بود».
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم این شماره از ماهنامه سلام بچه‌ها را در 60 صفحه و به قیمت 3500 تومان چاپ و روانه بازار کرده است./907/پ 602/ش