با نگاهی به کتاب «موکب رنگی پنگی»؛
کتاب‌هایی برای تسکین دلتنگی
نمی‌دانم هنری‌طورشدن فضای گفتگوها، مخاطب را خاص‌تر کرده یا نه؟ نمی‌دانم روایت‌ها به قدر کفایت با وسواس بِه‌گزینی شده بودند یا نه؟ اما می‌دانم که خواندن بعضی روایت‌هایش حال من یکی را خوب کرد، خوبِ خوب.
به گزارش خبرگزاری رسا، صاحب صفحه کتابخونه در شبکه های اجتماعی نوشت:
«موکب رنگی پنگی» سومین عنوان از مجموعه‌ی «پادشاهان پیاده» معرفی شده. خرده‌روایت‌های اربعینی که بعد از«موکب آمستردام» و نشستن پای صحبت زوار اروپانشین حضرت سیدالشهدا، این‌بار به سراغ هنرمندان اربعینی رفته. آدم‌هایی که دغدغه‌شان میان سیل جمعیت، ظرافت‌هایی‌ست از جنس فرهنگ، هنر، قلم، سرگرمی کودکان، کاردستی، نقاشی و…
نمی‌دانم برای علاقه‌مندان به دو کتاب قبلی مجموعه، همانقدر لذت‌بخش هست یا نه؟ نمی‌دانم هنری‌طور شدن فضای گفتگوها، مخاطب را خاص‌تر کرده یا نه؟ نمی‌دانم روایت‌ها به قدر کفایت با وسواس بِه‌گزینی شده بودند یا نه؟ اما می‌دانم که خواندن بعضی روایت‌هایش حال من یکی را خوب کرد، خوبِ خوب.
راستش من در ایام اربعین و در حین مطالعه‌ی کتب اربعینی، تا حدی نسبت به بعضی مسائل سهل‌گیر می‌شوم و این موضوع را انکار نمی‌کنم. شاید اگر دو ماه دیگر برگردم سراغ همین کتاب‌ها، نگاهم اینقدرها مثبت‌نگر نباشد. شاید _و با حدس قریب به یقین_ نقص‌هایی ببینم و نقدهایی بنویسم. اما حال و روزم در این ایام، که در به در به دنبال مسکنی هستم برای تسکین این دلتنگی غریب، طوری نیست که بخواهم خیلی مته به خشاش بعضی مسائل بگذارم و از لذت‌هایی که می‌شود برد کمتر بگویم.
موکب رنگی پنگی برای من خیلی حرف‌ها داشت. روی بعضی صفحه‌ها _مثل آنجا که از هنرمندهای جهادی و غیر جهادی می‌گفتند_ ساعت‌ها متوقف شدم و فکر کردم. خرده‌روایت‌های اربعینی به نظرم مهم‌اند و بی برو برگرد، تأثیرگذار. کدام داستان می‌تواند این حجم از صداقت را به همراه داشته باشد؟ کدام نثر پر آب و تابی می‌تواند جایگزین لحن این آدم‌های به غایت معمولی و در عین حال خاص بشود؟ هر کدام از این گفتگوها، مثل آینه‌جیبی کوچکی هستند که با وسع اندکشان برای بازنمایی این حرکت عظیم رو به طریق الحسین گرفته شده‌اند.
حالا هرچند عده‌ای منتقد تکرار این شیوه هستند و حتی معتقدند برای کارنامه‌ی نویسنده احیانا امتیاز منفی محسوب می‌شود، من هیچ نمی‌توانم با چنین نظری اعلام موافقت کنم. خرده‌روایت‌های اربعینی را نباید با قصه، داستان، سفرنامه یا هرچیز دیگری مقایسه کرد. از نظرگاه من این آدم‌های معمولی، این قطره‌های کوچک و منفرد، گاهی حرف‌ها، خاطرات و تلنگرهایی دارند که می‌تواند کارسازتر از خیلی داستان‌ها باشد و آسان‌تر راه پیدا کند به اقیانوس اربعین. فقط شاید بهتر است که برای خوشه‌چینی از این جریان و گلچین کردنشان، آنطور که شاید و باید وسواس خرج کنیم و گوهرشناس باشیم.
نویسنده: بهزاد دانشگر
ناشر: عهد مانا
صفحات: ۱۴۴
قیمت: ۱۸۰۰۰ تومان
منبع: مشرق نیوز
ارسال نظرات