جنگ نرم در میدانی نظامی
خبرگزاری رسا - بین الملل: فیلم «استخراج»، از شبکه ی نتفلیکس در تاریخ ۲۴ آپریل ۲۰۲۰ منتشر شد. این فیلم اکشن و هیجانی به کارگردانی سم هارگریو، بدلکار فیلم های مارول است و این پروژه سینمایی نخستین فیلم هارگریو محسوب می شود. فیلمنامه این اثر توسط جو روسو، کارگردان فیلمهای «انتقامجویان: جنگ ابدیت» و «انتقامجویان: پایان بازی» نوشته شده است. از جمله بازیگران مطرح فیلم می توان به کریس همسورث در نقش (تایلر رِیک) (که یکی از تهیه کنندگان اصلی فیلم نیز محسوب می شود)، راندیپ هودا در نقش (ساجو)، رودراک جیزوال در نقش (اوی) و گلشیفته فراهانی در نقش (نیک) اشاره کرد.
خلاصه فیلم
پسر یکی از سلاطین مافیای هند توسط کله گنده مافیای بنگلادش دزدیده میشود و یکی از گماشته های طرف هندی به نام ساجو ، از طرف رییس خود مامور به نجات پسر می گردد. او هم که دستش به جایی بند نیست، از یک گروه مزدور آمریکایی درخواست می کند که این عملیات نجات را انجام دهند. رهبر این گروه زنی به نام نیک است و بهترین و کارکشته ترین شخصیت این تیم جهت انجام عملیات های میدانی و نظامی، یک تفنگداری زبردست به نام تیلر است. او که پسر خود را از دست داده و از همسرش هم جدا شده است، چیزی برای از دست دادن ندارد و ماموریت آزاد سازی پسری که بوسیله قاچاقچیان ربوده شده را بر عهده می گیرد، اما در مخمصهای مرگبار و بدون بازگشت گرفتار میشود. زیرا تیلر در جنگی نابرابر با ارتشی که توسط مافیای بنگلادش کنترل می شود رو به رو می شود.
نقد و بررسی
فیلم استخراج پیش از آنکه مخاطبان را با صحنه های اکشن شبیه به صحنه های فیلم فاخر جان ویک به فضایی پر زد و خورد در پی خود کشاند و ساعتی چشمان مخاطبان را به صفحه نمایش تلویزیون خیره کند - که چندان هم موفق به انجام این کار نبود - در سکانس های پنهانی خویش، اسلام و کشور های اسلامی را به عنوان قاچاقچیانی معرفی می کند که هیچگونه حق شهروندی و حقوق کودکان در آن رعایت نمی شود و گویی افرادی که در این کشور هستند به دو قشر تقسیم می شوند؛ یکی مردمان عادی و فقیر و دیگری مافیایی که هیچ حقوقی را محترم نمی شمارد و زندگی هیچ یک از افراد از کودک گرفته تا بزرگ برایش کوچکترین اهمیتی ندارد. در یکی از سکانس های فیلم که همزمان تیلر در حال نجات یک پسر بچه در عمق شهر هست، در یکی از بلند ترین ساختمان های شهر، قوی ترین مافیایی بنگلادش کودکی را از بالای ساختمان به پایین پرت می کند تا درس عبرتی برای دیگر کودکان و نوجوانانی باشد که هیچ خطای کوچکی را انجام ندهند. معرفی کشور اسلامی به استفاده از کودکان در راستای فعالیت های مافیایی و تروریستی در این فیلم به آشکار به نمایش در آمده است.
اما در مقابل تیلر که نماد کشورهای غربی و به ظاهر حامی همه ضعیفان هست، با آنکه از افسردگی و زندگی پوچ خود رنج می برد، انسانی بسیار متعهد و پایبند به تعهدات قرار دادی و انسانی معرفی می شود تا بتواند ندای حامیگری و منجی گری را مانند کشورهای استعمارگر آمریکا بر سر کشورهای جهان سوم فریاد زند. در حالی که در ظاهر روز به روز خوی بی تفاوتی کشورهای همچون آمریکا و انگلیس بر جهانیان معلوم می شود و با لابی های صهیونیسیت هر روز خون کشورهای جهان سوم و مردم مظلوم منطقه خاورمیانه را میمکند بدون آنکه خمی به ابرو آورند.
ظاهر فیلم استخراج دو قطب جهان اول و جهان سوم را نشان می دهد که بیانگر آن است؛ اگر آزادی می خواهید ما دنیایی غرب، سر تا پا مجهز به انواع و اقسام سلاح های جنگی حتی حاضر به فدا کردن خود در مقابل دشمنان داخلی و خارجی شما هستیم و به اینگونه ظاهر سازی ها در چنین فیلم های در صدد پاک کردن رد پای پر از خون و چپاول خود می باشند.
در اولین سکانس های فیلم، پس از ورود تیلر به کشوری مسلمان، در بدو ورود وی به خیابان های بنگلادش صدا اذان می پیچد که ناخودآگاه ذهن هر شنونده و بیننده ای را به سمت مسلمانان و نماز می کشاند ولی ناگهان سر و کله نیروهای مافیایی بنگلادش پیدا می شود و تیلر را دستگیر می کنند. این سکانس کاملا بر ضد اسلام و معروف ترین سنبل مسلمانان است، زیرا عموما پس از اعلان اذان مسلمانان به سمت مسجد و عبادت می روند نه اینکه به شخصی آمریکایی حمله ور شوند و او را به محلی کشانده تا به قتل برسانند.
سکانس آخر
فیلم استخراج علاوه بر ضعف های ساختاری و داستان بسیار کلیشه ای هدفی جز خوش رقصی کارگردان تازه به دوران رسیده برای سردمداران صهیونیسم مسیحی هالیوود ندارد تا بتواند به واسطه آن کشور های اسلامی را پر از هرج و مرج و به عنوان قاچاقچی و کودک کش معرفی کند و در مقابل کشور های غربی را حامیان بدون مرز از کودکان و انسان های همه کشورهای جهان سوم شناساند.
نویسنده: مهدی فولادوند
ممنون
لذا از مفهوم و معنا و ضربه ای که به انسان می زند، غافل می شود
الان که گلشیفته فراهانی همه خطوط قرمز را دریده و به توهین به اسلام رسیده
الان چی می گند
سپاس
نقد سینمای خارجی ها کار خوبیه که باید بیشتر بشه