نقد آراء سید کمال حیدری؛ بزرگنمایی یا ضرورت؟

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، همان‌طور که پیش بینی می‌شد انتشار پرونده «مسیر گمراهی» بازتاب‌های مختلفی در شبکه‌های مجازی و برخی رسانه‌ها داشته است و اظهار نظرها و واکنش‌های گوناگونی را از سوی موافقان و مخالفان دریافت کردیم.

از سوی برخی به شدت مورد تشویق و تأیید قرار گرفتیم و حتی برخی حاضر شدند که مستندات بیشتری را برای انتشار در اختیار ما قرار دهند؛ عده ای هم مطالب این پرونده را در رسانه یا کانال خود باز نشر کردند. اما از سوی دیگر برخی نیز معتقدند که نباید تا این اندازه به این موضوع پرداخته شود چراکه این کار موجب بزرگ نمایی این ماجرا می شود، در حالی که این شخص در این حد و اندازه نیست. از این رو بر آن شدیم که کمی پیرامون اهمیت این موضوع و علت راه اندازی این پرونده، بپردازیم.

ترویج افکار گمراه کننده

در افکار و روش ارائه سید کمال حیدری انحرافات اساسی و مهمی وجود دارد که در صورت نپرداختن به آن و عدم نقد علمی و منطقی، بعید نیست که در آینده موجب تخریب عقاید برخی از مسلمانان شود، کما این که شنیده ها حاکی است، دو تن از کسانی که سال‌ها شاگردی سید کمال را کرده اند در حال حاضر در دام اندیشه های انحرافی گرفتار شده اند.

یکی از لیدرها و مقررین اصلی کتاب های جریان احمد الحسن شده و دیگری به انگلیس رفته و به طور کلی مهدویت و وجود حضرت ولی عصر(عج) را منکر شده است و علیه عقاید شیعه، قلم می‌زند. همچنین دو مستبصر اردنی نیز در پی اظهارات خلاف علم و منطق سید کمال حیدری، به مذهب سابق خود بازگشتند!

او شبهات بسیاری را علیه باورهای شیعی مطرح می کند و با شرح و تفصیل، به آن بال و پر می دهد و پس از تقویت شبهه، در موضع پاسخ تنها به یک جمله ساده بسنده می کند؛ به این روش مخاطبان او شبهه را به صورت کامل متوجه می شوند اما در موارد متعددی، هیچ پاسخی قانع کننده ای دریافت نمی کنند. جالب اینکه وقتی درباره منشأ این شبهات جست‌وجو می کنید اثری از آن نمی یابید؛ ظاهرا برخلاف آنچه که وانمود می شود، این شبهات ساخته و پرداخته خود او است!

یکی از روش های سید کمال حیدری در ارائه مطالب خود، استناد به نقل قول های ناقص و گزینشی از روایات و برخی دیدگاه های علمای شیعه است که معمولا برای اثبات دیدگاه خود از آن ها سوء استفاده می کند. به شکلی که به طور کلی معنای روایت یا دیدگاه آن عالم بزرگوار را تغییر می دهد. وقتی به کتبی که او آدرس می دهد مراجعه می کنیم، می بینیم که مثلا یک بحث علمی مطرح و فرضیات و آراء مختلف در آن آورده شده است و در نهایت صاحب اثر، نتیجه گیری کرده و یا نظر نهایی خود را ارئه فرموده است؛ در این موارد شیوه سید کمال این است که بخش ابتدایی مبحث را به مخاطبان نشان داده و وانمود می کند که نظر فلان عالم بزرگوار در فلان کتاب چنین است، حال آن که در ادامه خود مصنف آن دیدگاه یا فرضیه را رد کرده است.

تأمین خوارک تبلیغاتی برای وهابیت و دشمنان اسلام

موضوع دیگری که ما را واداشت که به این مسأله بپردازیم، سوء استفاده دشمن از مطالب او برای ایجاد شکاف میان مسلمانان و تفرقه افکنی است. چندی است که شبکه‌ها و صفحات اینترنتی وهابیت، اسلام ستیزان و جریانات مدعی روشنفکری با استناد به برخی از افکار و آراء سید کمال حیدری و ارائه آن ها به عنوان باور علما و بزرگان تشیع، سعی در شبهه افکنی و هجمه علیه شیعیان دارند. این اظهارات خوراک نابی را برای این شبکه های معاند فراهم کرده تا جایی که برخی از آن ها با ابراز خرسندی و تقدیر از طرح این مسائل، به صورت رسمی از سنی شدن او سخن به میان آورند.

همان طور که می دانید مهم ترین ادله مفتی های وهابی برای تکفیر شیعیان باور به تحریف قرآن است و بسیاری از شیعیان به خاطر این تهمت تحت فشار قرار گرفته و حکم مشرک و کافر را برای آنها بار کردند. سید کمال در مصاحبه با حسین دهباشی، می گوید که برخی علمای شیعه قائل به تحریف قرآن هستند. این بخش از سخنان او بارها و بارها از سوی معاندین و شبکه های ماهواره ای به زبان های مختلف پخش شد.

تحریف دیدگاه علمای سلف و حمله مراجع عظام تقلید

سید کمال حیدری مطالبی را به علمای گذشته نسبت می دهد که با مراجعه به آثار و سیره آنها متوجه می شویم، این ادعاها صحت ندارند. از جمله آنها بحث جنجال برانگیز اعتقاد به کفر باطنی اهل سنت بود که دستمایه وهابیت قرار گرفت و اخیرا موجی را علیه شیعیان به راه انداختند.

افزون بر آن، در برخی از محافل عمومی او به تصریح برخی مراجع را مورد هجمه قرار داده و مطالب کذبی را به شخص آن ها و بیوت ‌شان نسبت داده است. از سوی دیگر در دروس رسمی خود نیز بارها تعریضاتی به آن بزرگواران داشته تا وجهه علمی آنان را تخریب کند.

گویی با این اظهارات می خواهد به زعم خود رقبا را از میدان به در کرده و جایگاه علمی خود را تثبیت کند؛ از این رو در توجیه مطالب شاذی که مطرح می کند می گوید اگر چیزی به ذهن بنده رسید که هیچ یک از علمای معاصر و گذشته نگفته اند، دلیل بر نادرست بودن آن نیست!

یکی از رسالت های علما و بزرگان حوزه علمیه جلوگیری از ترویج افکار انحرافی، روشنگری و مبارزه علمی با افرادی است چند صباحی مانند کف روی آب، خودنمایی و بزرگنمایی می کنند؛ از این رو رسالت ما به عنوان یک رسانه حوزوی نیز انتشار اندیشه ناب اسلامی و رد آراء باطل و گمراه کننده است.