آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی

ولادت و تحصیل

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، لطف‌الله صافی گلپایگانی، ۱۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۷ق، ۳۰ بهمن ۱۲۹۷ش درخانواده ای اهل علم در گلپایگان دیده به جهان گشود. پدرش آخوند ملا محمدجواد صافی گلپایگانی، از فقهای زمان خود بود و مادرش، فاطمه خانم، دختر مجتهدی به نام آخوند محمدعلی بود. آخوند محمدعلی، هم‌بحث میرزای شیرازی بوده‌است. او تحصیلات خود را در گلپایگان آغاز کرد و ادبیات عرب، کلام، تفسیر قرآن، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح، در زادگاه خود به سرانجام رساند.

اساتید

در ۲۳ سالگی از گلپایگان راهی قم شد و در درس سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، سید صدرالدین صدر، سید محمدرضا گلپایگانی و آیت‌الله بروجردی شرکت کرد. او پس از چهار سال اقامت در قم، به مدت یک سال در نجف ساکن شد و در درس محمدکاظم شیرازی، سید جمال الدین گلپایگانی و شیخ محمدعلی کاظمی حضور یافت.

آیت‌الله صافی گلپایگانی از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی و همچنین از اصحاب شورای استفتای ایشان بوده است.

تألیفات

از ایشان آثار فراوانی منتشر شده که به ۸۰ عنوان فارسی و عربی می‌رسد و برخی از این موارد، جایزه کتاب سال ولایت و کتاب سال مهدویت را به دست آورده‌اند.

برخی از آثار آیت الله صافی گلپایگانی عبارتند از:

«منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر» درباره امام دوازدهم و در ده فصل است. نصوص مرتبط با امام دوازدهم، تاریخ زندگی و چگونگی ظهور آن امام، بخش‌های اصلی کتاب است. این کتاب در سال ۱۳۸۰ش، در سه جلد چاپ شده که مجموعا ۱۴۰۰ صفحه است. منتخب الاثر، در اولین دوره کتاب سال ولایت، اثر برگزیده شناخته شد و در اولین دوره کتاب سال مهدویت، اثر برتر نام گرفت.

«الاحکام الشرعیة ثابتة لا تتغیر» رساله‌ای عربی است در پاسخ به مقاله‌ای که در مجله عربی الکویتیه به قلم دکتر عبدالمنعم النمر چاپ شد. عبدالمنعم النمر، در صدد اثبات عدم ثبات احکام مهم اسلامی بود و کتاب ایشان، با اشاره به خلط بین حکم شرعی و فتوا، تفصیل بین احکام در ثبات و تغیر و موارد دیگر، به اثبات دیدگاه خود می‌پردازد. این کتاب در سال ۱۴۱۲ق و از سوی انتشارات دارالقرآن الکریم چاپ شد.

«التعزیر، احکامه و ملحقاته» پژوهشی فقهی در مسائل و فروعات تعزیر و نظام مجازات اسلامی و ارتباط آن با حکومت و اختیارات ولی فقیه است که در سال ۱۴۰۴ق، در ۱۵۲ صفحه چاپ شده است.

«اوقات الصلوات» از آثار فقهی آیت‌الله صافی گلپایگانی است که برای مشخص کردن اوقات نماز در نقاط مختلف جهان، به زبان عربی نوشته شده و در سال ۱۴۰۷ق چاپ شده است.

«بیان الاصول» تقریرات درس آیت‌الله سید حسین بروجردی که به زبان عربی و در سه جلد در سال ۱۴۲۸ق منتشر شده است.

«ثلاث رسائل فقهیه» سه رساله فقهی در باب قضا به زبان عربی که در سال ۱۴۱۶ق چاپ شده است.

«ضرورة وجود الحکومة او ولایة الفقهاء فی عصر الغیبة» با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، بر ضرورت اعمال ولایت توسط فقیه در عصر غیبت، برای تعطیل نشدن احکام فقهی و اجتماعی، تاکید می‌کند.

«فروغ زیارت» حاوی سروده‌های آیت‌الله صافی گلپایگانی در مدح ائمه و بزرگان شیعه است. بخشی از یکی از اشعار او درباره حضرت معصومه، در ضریح حضرت معصومه حکاکی شده است.

سفرنامه حج: این کتاب داستان سفر دوم حج آیت‌الله صافی گلپایگانی بوده که مطلبی از سفر اول حج نیز به آن ضمیمه شده است. این سفرنامه با وجود ذکر برخی جزئیات سفر، مطالب و گفتارهای دینی بسیاری را در خود جای داده است.

فعالیت ها

ایشان یکی از ۷۳ عضو مجلس خبرگان قانون اساسی بود که از ۲۸ مرداد تا ۲۴ آبان ۱۳۵۸ش، مسئولیت تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را به عهده داشت و در سال ۱۳۵۹ شمسی، با حکم امام خمینی، عضو فقهای شورای نگهبان شد و هشت سال (تا تیر ۱۳۶۷) دبیر شورای نگهبان بود. وی، در تیرماه ۱۳۶۷ش از عضویت در شورای نگهبان استعفا کرد.