کتابی درباره پیادهروی اربعین برای نوجوانان منتشر شد
مهدی مطهری از فعالان فرهنگی و نویسنده کتاب «به یادت چلهنشینم» که درباره حضور نوجوانان در پیادهروی اربعین است، در گفتوگو با خبرنگار سرویس کتاب ونشر خبرگزاری رسا اظهار داشت: این کتاب اولین اثر برای نوجوان با موضوع پیادهروی اربعین است که با توصیفات معنوی و حال و هوای عرفانی، نوجوانان را با فرهنگ عاشورایی و پیادهروی عبادی سیاسی اربعین آشنا میکند.
وی درباره چرایی تالیف این اثر اظهار داشت: چند سالی بود که در پیادهروی اربعین شرکت میکردیم و ظرفیتهای عظیم این حماسه را درک کرده بودیم و با توجه به اینکه علما و فضلا پیادهروی اربعین را با مدینه فاضله مقایسه میکنند، از این رو حس کردم که میشود از این ظرفیت بالا استفاده مطلوب برای نوجوانان داشت.
مطهری با تاکید بر اینکه «به یادت چلهنشینم» به یکی از ابعاد مغفول در پیادهروی اربعین میپردازد، اضافه کرد: یکی از ابعاد مغفول، حضور نوجوانان بود. با توجه به اینکه در پیادهروی اربعین میتوان مباحث تربیتی را لحاظ کرد، از این رو کتاب پس از پیادهروی اربعین در سال ۹۷ نوشته شده و تالیف آن سه ماه به طول انجامید.
نویسنده «به یادت چلهنشینم» با اشاره به اینکه سعی کردم کتاب تنها در بردارنده خاطرات صرف نباشد، توضیح داد: در نگارش کتاب سعی شد با توجه به تجربه پیشین کار با نوجوانان، ۲۰ محور فرهنگی تربیتی در کتاب لحاظ شود، بنابراین کتاب در این مسیر سیر خاصی را طی میکند تا از کار تربیتی در نگارش غافل نباشیم.
مطهری در پایان درباره انتخاب اسم کتاب هم گفت: نام کتاب برگرفته از مداحی میثم مطیعی از مداحان کشورمان است که شعر آن در کتاب هم درج شده از این رو نام کتاب «به یادت چله نشینم» انتخاب شد.
در بخشی از متن این کتاب میخوانیم:
کل مسیر نجف تا کربلا،در هر ۵۰ متر یک تیر برق بلند قرار داده اند و آنها را شماره گذاری کرده اند. به این تیرهای برق «ستون» یا «عمود» میگویند. یعنی فاصله ی حدودا ۷۵ کیلومتری نجف تا کربلا تقسیم به ۱۴۵۲ عمود شده است. کارکرد زیادی برای این عمودها وجود دارد. اولا مسافت باقیمانده تا حرم امام حسین علیه السلام دقیقا مشخص میشود، ثانیا تقریبا تمام آدرس دهیها با همین عمودها صورت میگیرد؛ مثلا میگویند فلان موکب در کنار عمود ۵۲۵ است. کارکرد دیگر آن در قرار گذاشتن بین همسفران است، مثلا یکی میخواهد اینجا استراحت کند ولی دیگری هنوز انرژی دارد، به هم میگویند دو ساعت دیگه عمود ۶۰۰ منتظرت مینشینم. یا افرادی که با خانواده یا با گروه دوستان پیادهروی میکنند؛ میتوانند در صورت گم کردن همدیگر، این عمودها را بعنوان نشانه قرار دهند و باهم قرار بگذارند. این هم از معرفی ستونهای این جاده...
هراز گاهی کسانی که درحال پیادهروی هستند باخودشان چیزی زمزمه میکنند، مثلا:
کنار قدمهای جابر، سوی نینوا رهسپاریم
ستونهای این جاده را ما، به شوق حرم میشماریم
شبیه رباب و سکینه، برای شما بیقراریم
ازین سختی و دوری راه، به شوق تو باکی نداریم
فدایی زینب، پر از شور و عشقیم
اگر که خدا خواست، به زودی دمشقیم
لبیک یابن الحیدر، یابن الحیدر، یابن الحیدر