۳۰ آبان ۱۴۰۲ - ۱۸:۰۹
کد خبر: ۷۴۶۳۱۳

هیس! کودکان غزه خوابند

هیس! کودکان غزه خوابند
روز جهانی کودک فقط روزی برای جشن گرفتن کودکان به‌عنوان یک کودک نیست، بلکه فرصتی برای آگاهی‌بخشی به کسانی است که در سراسر جهان، خشونت را در قالب سوءاستفاده، استثمار و تبعیض تجربه کرده‌اند.

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، 20 نوامبر از سوی سازمان ملل متحد، روز جهانی کودک نامگذاری شده‌است، روزی که هدف آن، تشویق همه کشورها برای اقدام عملی به نفع و رفاه کودکان جهان است؛ اما امروز پیش چشم جهانیان 5 هزار کودک در اثر جنایت‌های جنگی یک رژیم نامشروع و غاصب پرپر شده‌اند و چند برابر این تعداد نیز دیگر خنده روی لب ندارند، نه خانه‌ای دارند و نه کاشانه‌ای؛ نه می‌توانند به مدرسه بروند، نه غذایی که بخورند و نه حتی آب آشامیدنی سالمی که بنوشند.

در این روز برای کودکان در سراسر دنیا جشن می‌گیرند؛ اما کودکان غزه این روز را باید زیر بمباران بی‌امان رژیم اسرائیل سپری کنند و اگر زنده از زیر آوارها بیرون بیایند، در جست‌وجوی والدین خود باشند. حتی در بیمارستان‌ها هم جایی برای کودکان زخمی و آواره وجود ندارد و نفس‌های نوزادان فلسطینی در بیمارستان‌های غزه به شمارش افتاده است.

دکتر «وسام شلتوت»، رئیس بخش نوزادان بیمارستان الاقصی غزه در تشریح آخرین وضعیت نوزادان بستری در این بیمارستان گفته است: «تا قبل از آغاز جنگ اخیر، روزانه به ۳۰۰ هزار فلسطینی خدمات‌رسانی می‌کردیم؛ اما در حال حاضر به دلیل انتقال اهالی مناطق شمالی به مناطق مرکزی غزه مجبوریم به نزدیک به ۸۰۰ هزار تا یک میلیون نفر فلسطینی خدمات ارائه دهیم. در صورت قطع برق، بسیاری از کودکان زیر یک ماه حاضر در این بخش، به‌سرعت جان خود را از دست خواهند داد.»

روز جهانی کودکان فقط روزی برای جشن گرفتن کودکان به‌عنوان یک کودک نیست، بلکه فرصتی برای آگاهی‌بخشی به کسانی است که در سراسر جهان، خشونت را در قالب سوءاستفاده، استثمار و تبعیض تجربه کرده‌اند.

مانند کودکان فلسطینی که 70 سال است زیر چکمه‌های سربازان اسرائیلی زندگی می‌کنند و از خانه‌های خود رانده می‌شوند. در طول این 70 سال درصد بالایی از کشته‌شده‌های جنگ میان اشغالگران و مردم فلسطین، کودکان و نوجوانان بوده‌اند. کودکانی که بدون هیچ گناهی و مظلومانه می‌میرند؛ اما مرگ هزاران کودک فلسطینی از دریچه دوربین غول‌های رسانه‌ای دنیا مخفی می‌ماند و مدعیان غربی اینجا نگران حقوق بشر و آزادی پایمال‌شده نمی‌شود. بیشتر این کودکان و نوجوانان در حالی کشته ‌شوند که مشغول فعالیت‌های روزمره هستند. از سوی دیگر بسیاری از کودکان از تحصیل محروم می‌شوند؛ چراکه بسیاری از مدارس در این سرزمین نابود می‌شوند. مانند آنچه که امروز در جنگ غزه شاهد هستیم. این در حالی است که تخریب وسیع آثار علمی و مراکز آموزشی یک شهر مغایر با تمامی کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر بوده و از اصل و ریشه باطل است.

البته کودکان غزه نیز ظلم مضاعف‌تری را در این مدت تحمل کرده‌اند؛ چراکه 16 سال از محاصره هوایی، زمینی و دریایی نوار غزه می‌گذرد و در این مدت در حدود دو میلیون فلسطینی بی‌گناه در سایه سکوت مجامع جهانی و حقوق بشری از اوضاع نابسامان اقتصادی و بهداشتی رنج می‌برند. در طول سال‌‌های محاصره نیز غزه با سه جنگ ویرانگر روبه‌رو شد که نتیجه آن، بحران‌های اقتصادی شدید، کمبود غذا، دارو، سوخت، مایحتاج زندگی و افزایش میزان فقر و بیکاری بود؛ اما همه این مشکلات نتوانست مقاومت مردم این سرزمین را بشکند و این شهر امروز به قلعه شکست‌ناپذیر مقاومت تبدیل شده است.

اما امروز کودک‌کشی مقابل چشمان نظاره‌گر جهانیان صورت می‌گیرد و صدای کسی در حمایت از آنان بلند نمی‌شود. به‌طوری‌که تنها در یک روز و در 28 آبان‌ماه 200 کودک شهید شدند و آمار شهدا از 5 هزار نفر به 5 هزار و دویست کودک می‌رسد؛ اما قطعنامه‌های آتش‌بس و حتی توقف چند روزه جنگ در سازمان ملل وتو می‌شود و کشورهای غربی به آن رأی نمی‌دهند.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد هم اعلام کرده که حدود ۷۰ درصد شهدای غزه از زمان آغاز جنگ تاکنون، از زنان و کودکان هستند. این صندوق در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «زنان و کودکان مستحق زندگی هستند و آن‌ها اهداف نظامی نیستند... همین الان جنگ را متوقف کنید. سازمان حقوق‌بشری هم در تحقیقاتی، دو حمله اخیر ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ غزه را به‌عنوان نمونه مورد بررسی قرار داده است که طی آن، بدون وجود هیچ‌گونه مدرک دال بر وجود اهداف نظامی، شهروندان فلسطینی هدف حمله قرار گرفته‌اند. براساس این تحقیق، در جریان این دو حمله، ۴۶ غیرنظامی از جمله ۲۰ کودک فلسطینی به شهادت رسیده‌اند که در میان آن‌ها یک کودک سه‌ماهه و یک زن ۸۰ ساله وجود داشته است.

شهادت بیش از پنج هزار کودک در غزه آن هم طی چند هفته، داستان تلخ و غمبار زندگی کودکان فلسطینی‌ها را روایت می‌کند؛ کودکانی که لحظات ناب کودکی خود را زیر سایه دائمی ترور و وحشت از رژیم اشغالگر و در سرزمینی که بزرگ‌ترین فاجعه حقوق بشری جهان در آن در حال وقوع است، سپری می‌کنند.

میثم صدیقیان
ارسال نظرات