تاثیر رسانه‌ها در روابط زوجین
حجت‌الاسلام سلمان رضوانی، مدیرکل خدمات رسانه‌ای مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، به تبیین بحث تأثیر رسانه‌ها در روابط زوجین پرداخت و گفت: در حوزه روابط خانوادگی، رسانه‌ها می‌توانند هم تأثیر مثبت داشته باشند و هم تأثیر منفی. وی بیان داشت: در تحلیل برایند این تأثیر، در رسانه‌های داخلی آسیب‌های فراوانی دیده می‌شود همچنان که در رسانه‌های بیگانه به خصوص شبکه‌های ماهواره‌ای، این تأثیر متأسفانه مثبت نیست. حجت‌الاسلام رضوانی ادامه داد: اگر چه در اغلب فرهنگ‌ها و ادیان، خانواده نهاد مقدسی است، امّا در سال‌های اخیر، به دلیل رسوخ گرایش‌های غربی به خصوص گرایش‌های فمینیستی در رسانه‌های ما، به اصل «حقوق محوری» به جای «تکلیف محوری» توجه بیشتری می‌شود. وی اظهار داشت: این خود یکی از آسیب‌هایی است که رسانه‌ها به روابط درون خانواده وارد می‌کنند، برای مثال میزان دعواها و به رخ کشیدن حقوق زن و شوهر به یکدیگر در فیلم‌های چند سال اخیر به عنوان یکی از عنصر تکرارشونده مشهود است. این کارشناس مسائل رسانه گفت: در حالی که قرآن کریم، اصل روابط میان زوجین را بر اساس دو اصل مودّت و رحمت بنا نهاده است، امّا رسانه‌ها با پخش بعضی از برنامه‌ها، باعث کم رنگ‌تر شدن این اصل شده‌اند و نتیجه آن به مرور زمان، عدم تحمل و سازش بین همسران است. وی ابراز داشت: یکی دیگر از حوزه‌های تمرکز رسانه‌ها به خصوص در حیطه رسانه‌های بیرونی (خارجی)، تمرکز بر فردگرایی در مقابل تشکیل خانواده هسته‌ای است، که همین امر باعث بروز و تجلی بیشتر حقوق محوری در خانواده‌ها گردیده است. حجت‌الاسلام رضوانی گفت: سرچشمه فردگرایی را باید در فلسفه غرب جستجو کرد که تجلّیات بیرونی آن، در سریال‌های ماهواره‌ای مشهود است. وی بیان داشت: در واقع شخصیت‌های این سریال‌ها در جهان داستان، هرچند در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند امام هرکدام، فردیت مستقل خود را دارند و در قید و بند خانواده نیستند، هرچند ظاهری از خانواده است امّا بیشتر «هم‌خانه‌ای» (زندگی اشتراکی) است تا خانواده به معنای مصطلح آن، مروری بر سریال‌های پخش شده از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان، این مدعی را اثبات می‌کند. وی افزود: یکی دیگر از این آسیب‌ها تخصص‌گرایی در این سریال‌ها است؛ یعنی اینکه هر یک از زن و مرد به دنبال موقعیت اجتماعی بهتر برای خود است، یعنی هدف این برنامه‌ها ترویج ایجاد تعادل ناسالم بین خانواده‌ها است. وی در پایان با ارائه مثالی، بحث را خاتمه داده و گفت: مثلاً زن اگر مانند مرد در بیرون از منزل کار نکند، موقعیت اجتماعی مناسبی ندارد و متأسفانه این به عنوان یک باور در حال شکل گرفتن است، که اگر زن در بیرون از منزل دارای شغل نباشد دچار کمبود یا کاستی است. /9194/ت302/ن