انقلاب اسلامی ایران موجب ریشه کن شدن تبعیت از حاکم ظالم شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد محمدی ری‌شهری تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در ادامه جلسه تفسیر نورانی سوره حمد این هفته که در مصلی شهرری برگزار شد، گفت: ما در این سوره از خداوند می‌خواهیم که ما را در راه کسانی که به عنوان مغضوب علیهم معرفی شدند قرار ندهد، مهمترین مورد غضب الهی کفر بود که در جلسه قبل مفصل توضیح داده شد.
وی با اشاره به آیه 21 سوره انعام، افزود: از دیگر مواردی که سبب غضب الهی می‌شود دروغ بستن به خدا و دروغ شمردن آیات الهی است، خداوند در آیه 21 سوره انعام می‌فرماید: «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أَوْ کَذَّبَ بِآیاتِهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ: کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ بسته یا آیات او را تکذیب نموده؟ بی‌تردید، ستمکاران رستگار نمی‌شوند.»
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) با اشاره به آیه 17 سوره یونس عنوان کرد: کسی که به خدا افترا می‌بندد مجرم است و انسانهای مجرم کامیاب نمی‌شوند، خداوند در این‌باره در آیه 17 سوره یونس می‌فرماید: «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أَوْ کَذَّبَ بِآیاتِهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ: پس کیست ستمکارتر از آن کس که دروغی بر خدای بندد یا آیات او را تکذیب کند؟ به راستی مجرمان رستگار نمی‌شوند».
حجت‌الاسلام والمسلمین ری‌شهری با اشاره به آیه 32 سوره زمر گفت: دروغ نسبت دادن به خدا انکار توحید و دروغ نسبت دادن به ائمه(ع) انکار نبوت است، خداوند در آیه 32 سوره زمر می‌فرماید: «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ کَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ أَ لَیْسَ فی جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْکافِرینَ: کیست ستمگرتر از آن کس که بر خدا دروغ بست، و سخن راست را چون به سوی او آمد، دروغ پنداشت؟ آیا جایِ کافران در جهنّم نیست؟»
وی با اشاره به آیه 13 سوره لقمان بیان داشت: دروغ بستن به خدا شرک و ظلم است و ظلم یعنی چیزی در جایگاه خود نباشد، خداوند در آیه 13 سوره زمر می‌فرماید: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ: و یاد کن هنگامی را که لقمان به پسر خویش در حالی که وی او را اندرز می‌داد گفت: ای پسرک من، به خدا شرک میاور که به راستی شرک ستمی بزرگ است.»
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) با اشاره به آیه 6 سوره فتح افزود: خداوند در آیه 6 سوره فتح می‌فرماید: «إِذْ جَعَلَ الَّذینَ کَفَرُوا فی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجاهِلِیَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوى وَ کانُوا أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیماً: آنگاه که کافران در دلهای خود، تعصّب آن هم تعصّب جاهلیّت ورزیدند، پس خدا آرامش خود را بر فرستاده خویش و بر مؤمنان فرو فرستاد، و آرمان تقوا را ملازم آنان ساخت، و در واقع آنان به رعایت آن آرمان سزاوارتر و شایسته اتّصاف به آن بودند، و خدا همواره بر هر چیزی داناست».
حجت‌الاسلام والمسلمین ری‌شهری با اشاره به آیه 48 سوره نساء ابراز کرد: شرک موجب غضب الهی است، آنقدر شرک در زندگی خطرناک است که قابل بخشش نیست همانا برخی از گناهان بدون نیاز به توبه آمرزش می‌شوند اما انسان مشرک آمرزیده نمی‌شود مگر این‌که توبه واقعی کند و خدا هر کس را که بخواهد می‌آمرزد.
وی افزود: خداوند در آیه 48 سوره نساء در این‌باره می‌فرماید: « إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظیماً: مسلّماً خدا ، این را که به او شرک ورزیده شود نمی‌بخشاید و غیر از آن را برای هر که بخواهد می‌بخشاید ، و هر کس به خدا شرک ورزد، به یقین گناهی بزرگ بربافته است.» دروغ بستن به خدا و همتا قائل شدن برای خدا شرک و خطرناک‌ترین گناه نزد خدا است.
وی با اشاره به این‌که شرک دو نوع جلی و خفی دارد، بیان داشت: بت‌پرستان دچار شرک جلی یا شرک آشکار هستند اما شرک صرفا مختص جوامع بت‌پرستان نیست بلکه در جوامع اسلامی نیز شرک پیدا می‌شود کسانی که ایمان آوردند اما از ظالم یا شیطان صفتان پیروی می‌کنند در واقع دچار شرک خفی یا همان شرک پنهان هستند.
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) عنوان کرد: کسانی که از حزب یا جناح خاصی بدون توجه به حق یا ناحق بودن آنها تبعیت می‌کنند آنها نیز مشرک هستند این نوع شرک که تبعیت از حاکم ظالم است در کشور ایران زمان انقلاب اسلامی ریشه‌کن شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین ری‌شهری با اشاره به حدیثی از امام صادق(ع) اظهار داشت: امام صادق(ع) می‌فرمایند: گاهی خد ا به واسطه کسی شخصی را نجات می‌دهد و او فکر می‌کند که اگر آن شخص نبود او به هلاکت می‌رسید اگر به چشم واسطه نگاه شود شرک نیست اما اگر غیر از این باشد شرک است./807/پ202/ب4