صبر امیرمؤمنان ضامن بقای اسلام بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام حسین قرنی استاد حوزه علمیه تهران بامداد چهارشنبه در مراسم شب بیست و یکم لیالی قدر که در آستان مقدس حضرت عبداالعظیم حسنی(ع) برگزار شد، با اشاره به دوره‌هایی از زندگانی امیرمومنان(ع) گفت: زندگانی حضرت امیرمومنان(ع) را می‌شود به سه فصل تقسیم کرد.

وی افزود: فصل اول زندگی آن حضرت مربوط به زمانی است که پیامبر(ص) در قید حیات بوده و اسلام ظهور می‌کند با ظهور اسلام هیچ بخشی وجود ندارد که امیرمومنان(ع) در آن حضور نداشته باشد.

استاد حوزه با بیان این‌که فصل اول زندگی امیرمومنان فصل ایثار و از خودگذشتگی است، عنوان کرد: حضرت از همان 10 سالگی زمانی‌که پیامبر(ص) و مسلمانان را در مکه و شعب ابوطالب شکنجه و سختی می‌دادند در کنار پیامبر(ص) بوده و از ایشان دفاع و حمایت می‌کردند.

حجت‌الاسلام قرنی افزود: در برخی از این آزار و اذیت‌های مشرکان مکه که به کودکان خود دستور می‌دادند تا پیامبر(ص) را آزار دهند در کوچه های مکه 70 بچه پیامبر(ص) را سنگ زده و ناسزا می‌گفتند امیرمومنان(ع) در صحنه حاضر شده و از پیامبر(ص) دفاع می‌کردند.

وی اظهار داشت: زمانی که در مکه شمشیر برهنه را بر سر پیامبر(ص) نشانه گرفته بودند تا پیامبر(ص) و اسلام را از بین ببرند امیرمومنان(ع) با ایثار و از خودگذشتگی به جای پیامبر(ع) در بستر او می‌خوابد تا اسلام حفظ شود.

استاد حوزه در ادامه بیان داشت: در جنگ بدر زمانی‌که بر اثر شایعه کشته شدن پیامبر(ص)، اصحاب گریخته و پا به فرار گذاشتند امیرمومنان(ع) با حضور حماسی خود و با همه وجود از اسلام و پیامبر(ص) دفاع و صیانت کردند؛ حضرت در این جنگ زخم‌های بسیار عمیقی نیز برداشت اما با این وجود مقاومت کردند.

حجت‌الاسلام قرنی با اشاره به نزول قرآن گفت: بعد از سقوط نفس قرآن بر وجود انسان نازل می‌شود زیرا زمانی‌که نفس نزول پیدا کند انسان اوج گرفته و قرآن را درک خواهد کرد.

وی با اشاره به فصل دوم زندگانی امیرمومنان(ع) عنوان کرد: فصل دوم زندگی امیرمومنان(ع) 25 سال است که با رحلت پیامبر(ص) همراه است حضرت این فصل را فصل صبر برای خود نامگذاری کردند تا آنجا که ایشان می‌فرمایند: صبر کردم چونان کسی که استخوان در گلو و خار در چشم باشد، صبر کردم زیرا اگر صبر نمی‌کردم چیزی از اسلام باقی نمی‌ماند.

این خطیب با اشاره به فصل سوم زندگانی امیرمومنان(ع) اظهار داشت: فصل سوم زندگانی امیرمومنان(ع) زمانی است که امت اسلامی به بن بست رسیده و سرخورده شده خلیفه خود را کشته و بسیاری برای بیعت با امیرمومنان(ع) به سوی او روی آوردند.

حجت‌الاسلام قرنی با اشاره به این‌که امیرمومنان(ع) جان خود را برای عدالت گذاشت تا حرفی باقی نماند، افزود: هنگامی که مردم در مساله خلافت به امیرمومنان(ع) روی آوردند ایشان خطاب به مردم فرمودند: این بچه بی‌راهه رفته را که آورده‌اید تحویل مادر دهید تا به راه آورید اگر چه تمایلی به تحویل گرفتن آن ندارم اما چاره‌ای هم جز تحویل ندارم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: برخی اوایل انقلاب به امام راحل گفتند که این حکومت مانند حکومت امیرمومنان(ع) است اما امام راحل فرمودند: به هیچ عنوان این حکومت با حکومت امیرمومنان(ع) قابل قیاس نیست./807/پ202/ب4