زیارت جامعه کبیره مفصل ترین شناسنامه امامت است

حجت الاسلام محمدرضا حدادپور، کارشناس مذهبی و استاد دانشگاه، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، در رابطه با سیره عملی امام علی النقی(ع) گفت: امام هادی(ع) در بیان افضلیت ولی فقیه می فرمایند: اگر فقهای با تقوا مرزبان افکار و عقاید دینی مردم نبودند شبکه های ابلیسی مردم را از دین خدا دور می کردند.

وی ادامه داد: این علما در عصر غیبت قائم (ع) همچون ناخدای کشتی محافظ مسلمانان آسیب پذیرند، این افراد نزد خدا با فضیلت ترینند.

کارشناس مسائل مذهبی، افزود: مفصل ترین منشور و شناسنامه امامت از زبان امام هادی(ع) تحت عنوان زیارت جامعه کبیره بیان شده است، که زیارتی جامع و سرشار از مضامین پربار در معرفی اهل بیت(ع) است، امام خمینی(ره) مقید بودند که زیارت جامعه کبیره را در حرم امامان معصوم(ع) و با حالت ایستاده بخوانند.

حجت الاسلام حدادپور اظهار داشت: امام هادی(ع) در ترویج عرضه دین به دین شناس چنان تبلیغی کرده بودند که شیعیان به علما مراجعه می کردند و علما هم اشکالات افکار و رفتار آنان را بیان می کردند، نقل شده که حضرت عبدالعظیم حسنی بارها دینشان را به امام هادی(ع) عرضه کردند، متاسفانه این امر در حال حاضر بسیار کم رنگ شده است.

وی در ادامه گفت: امام علی النقی(ع) در امر دین قاطعیت داشتند و در برخورد با شیعیان افراطی و بدعت گذار با جدیت رفتار می کردند، فارس ابن حاتم از دروغگویان و غُلات مشهور و بدعتگذاران بود که مردم را به مذهب فاسد خود دعوت می کرد، امام هادی(ع) دستور دادند تا فارس را اعدام کنند و سرانجام اباجنید آن بدعت گذار را کشت.

استاد دانشگاه ابراز داشت: امام هادی(ع) احترام ویژه ای برای اهل علم قائل بودند، مرحوم طبرسی نقل می کند که در زمان امام هادی(ع) یکی از فقهای شیعه که در بحث با یک ناصبی منحرف، او را روشن کرده بود، وارد مجلسی شد که در آن علویون و بنی هاشم حضور داشتند، امام(ع) آن فقیه را در بهترین جای مجلس نشاندند و وقتی با اعتراض برخی روبه رو شدند، فرمودند: ارزش این شخص به خاطر بحث علمی و شکستی که به آن ناصبی داد از هر شرف و نسبی بیشتر است.

حجت الاسلام حدادپور اظهار داشت: پیشوای دهم شیعیان(ع) در بیان نقش رهبر در جبهه باطل و تفاوت عکس العمل ها در جبهه حق و این که چرا در جنگ جمل حضرت علی(ع) زخمی ها را رها می کردند ولی در جنگ صفین زخمی ها را هم می کشتند فرمودند: در جنگ صفین رهبر مخالفان زنده بود و زخمی ها را جمع و کمبود ها را جبران و ضعف ها را تقویت می کرد.

وی در پایان ادامه داد: در جنگ صفین ریشه فساد در آب بود و تا ریشه در آب است امید ثمری هست، از این رو برای خشکاندن ریشه فساد و پایان دادن به توطئه باید هیچ اثری باقی نماند، اما در جنگ جمل پس از کشته شدن بزرگان دشمن، امید و پناهگاهی برای زخمی ها و فریب خوردگان فراری نبود./869/302/ب1