تقوا در ماه رمضان عشق به خدا را در دل انسان قرار میدهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیتالله حسین مظاهری، امروز در سخنرانی خود به مناسبت ماه مبارک رمضان که در مسجد حکیم بعد از نماز ظهر و عصر برگزار میشود، با اشاره به اهمیت ماه مبارک رمضان گفت: در اهمیت ماه مبارک رمضان این که قرآن در این ماه نازل شده است و اگر هیچ چیزی نداشتیم به جز این که قرآن در این ماه نازل شده است، باز این ماه، ماه بزرگی بود، فرصتی برای ما به وجود آمده است و باید از این فرصت استفاده کنیم.
وی افزود: شب قدر یکی از شبهای ماه مبارک رمضان است، این قرآن دفعتا در آن شب قدر در ماه مبارک رمضانی بر قلب مبارک پیامبر اکرم(ص) نازل شده است و این شب قدر به اندازهای مهم است که سوره قدر یک سوره درباره شب قدر نازل شده است که در آن میفرماید تو چه میدانی که شب قدر چه قدر بالا است.
رییس حوزه علمیه با بیان این که در ماه مبارک رمضان اجتناب از گناه بسیار مهم است، خاطرنشان کرد: باید در ماه مبارک رمضان چه در شب و چه در روز گناه نداشته باشیم و این یک ماه باید ملکه تقوا پیدا کنیم و این روزهها ما را به آن جا برساند که به طور ناخودآگاه اهمیت به واجبات بدهیم و وقتی اسم نماز بیاید یک تلاطم درونی در ما به وجود بیاید و وقتی اسم گناه بیاید یک ناراحتی درونی ایجاد شود.
وی گفت: اگر به ماه مبارک رمضان اهمیت بدهیم این ملکه تقوا را به ما حتما خواهد داد، انسان در ماه مبارک رمضان در شب قدرش به مقام وصول و شهود برسد، یعنی یک عمر ریاضت کشیدن و در ماه مبارک رمضان این ریاضت کشیدن و رابطه با خدا داشتن میتواند انسان را به مقام شهود و وصول برساند و چشم دیگری و گوش دیگری پیدا کند برای این که دل دیگری پیدا کرده است.
آیتالله مظاهری اظهار کرد: اگر جدا گناه در ماه مبارک رمضان نباشد به مقام وصول و شهود میرسیم و آن گاه نماز را یک مکالمه و معاشقه با خداوند میدانیم، اگر کسی گناه بکند روزه واقعی نگرفته بلکه روزه عوامانه گرفته و قضا و کفاره ندارد اما این روزه، روزه حقیقی نیست و گرهی نمیگشاید و کاربردی ندارد و آن که برای انسان کاربرد دارد روزه خواص است.
وی گفت: خداوند به هر کسی در ماه مبارک رمضان روزه گرفته عیدی میدهد، به آنان هم که ناراحت هستند که نتوانستند روزه بگیرند هم عیدی میدهد، اما یک روایت داریم و آن این است که «الصوم لی و أنا أجزی به»، معنای این روایت این است که روزه مال من است و پاداشش هم خود من است و دل پر از عشق و محبت خداوند بشود./914/202/ب