اسلام دين تفكر و استدلال است

به گزارش خبرنگار خبرگزاري رسا در کاشان، حجت الاسلام سيد ابوالفضل جمال الديني سه‌شنبه شب در هيأت مجمع النور کاشان، گفت: اصحاب اميرمومنان(ع) سؤال مي‌کردند شما كه معصوم هستيد يعني چه؟ اينکه شما منصوب هستيد يعني چه؟ و پس از طي اين مرحله همچون کوه پاي اعتقاد خود به آن حضرت ايستادگي مي‌کردند.

وي، با تاکيد بر جايگاه تفکر در دين اسلام، گفت: شيوه اصحاب خاص اميرمومنان(ع) اين بود که ابتدا از حضرت سؤال کرده و استدلال مي‌خواستند و در مرحله بعد به آن بزرگواران ايمان آورده و کار را به آنها واگذار مي‌کرد.

حجت الاسلام جمال الديني افزود: در روايات اسلامي و احاديث معصومين(س) بايد فکر کنيم که چرا با يک سلام بر حضرت زهرا(س) و يا ريختن يک قطره اشک براي امام حسين(ع) خداوند تا اين اندازه براي انسان ريخت و پاش مي‌کند و راه پيشرفت ما نزديک‌تر مي‌شود.

به گفته وي، کساني چون شمر لعنه الله عليه در کنار چشمه، لب تشنه بودند و از امام خود بهره نگرفتند، اگر براي يک لحظه فکر کنيم و به خود بياييم دست ما را مي‌گيرند چرا که کار اهل بيت عليه السلام در يک آن صورت مي‌گيرد.

استاد حوزه علميه قم با اشاره به مراتب يقين، تصريح کرد: اگر به اندازه موهاي سرخود هم کتاب بخوانيد باز در پله اول يقين که «علم اليقين» نام دارد قرار داريد که اصلاً نبايد به آن دل خوش کنيد که اين فريب شيطان است، يقين واقعي را وقتي به دست مي‌آوريد که در خانه اهل بيت(ع)کفش جفت کنيد و از آنها بخواهيد که دست شما را بگيرند.

وي خطاب به جوانان تاکيد کرد: مشکل ما اين است که به غذاي جسم فوق‌العاده اهميت مي‌دهيم که مبادا يک سنگ ريزه در آن نباشد اما به غذاي فکر خود هيچ اهميتي نمي‌دهيم که اين چه مطالبي است که در ذهن خود مي‌ريزيم.

حجت الاسلام جمال الديني ادامه داد: قرار نيست به صرف يک سري اعمال ظاهري ما را به بهشت ببرند بلکه براساس آيات قرآن ما را در بوته امتحانات و ابتلائات قرار مي‌دهند تا عيارمان مشخص شود.

وي يادآور شد: فلسفه اين کار كه خداوند حضرت ابراهيم را در دل آتش نجات مي‌دهد، حضرت يوسف را از دل چاه به مقامات بالا مي‌رساند و حضرت  موسي را در خانه فرعون بزرگ مي‌کند اين است که به ما بفهماند کار خود را خوب بلد است.

اين استاد حوزه علميه قم  هشدار داد: مبادا بندگي و نوکري در مجلس اهل بيت(ع) براي ما غرور بياورد که از مهلکه‌هاي شيطاني است چرا که براساس  روايات اسلامي ادب که به معناي انتهاي عرفان و بندگي است به اين معني كه هيچ کس را نبيني مگر اينکه بگويي او بهتراز من است./1307/202/ب1