حقیقت روزه فراتر از گرسنگی و تشنگی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام غلامرضا بهرامی، صبح امروز در سخنرانی برخط در جمع خواهران حوزه علمیه اصفهان، با بیان اینکه ماه مبارک رمضان ماه امساک و پرهیز از خوردن و آشامیدن و محرمات الهی است، گفت: امساک ماه رمضان به فرمایش قرآن کریم ما را به تقوا می‌رساند، یعنی فلسفه روزه داری تقوا است.

وی در ادامه افزود: روزه می‌گیریم تا به نتیجه روزه داریم برسیم، نتیجه روزه داری بنابر فرموده قرآن کریم رسیدن به تقوا است، وقتی ما متقی باشیم تقوا برای ما ماندگاری دارد، پرهیزهای ماه مبارک رمضان ما را نورانی و متوجه خواهد کرد، ماه رمضان کارخانه انسان سازی است اگر انسان به حقیقت این ماه دقت داشته باشد.

حجت الاسلام بهرامی  پرهیزکاری را یک ضرورت برای زندگی انسان برشمرد و تصریح کرد: برخی افراد از روزه فقط گرسنگی و تشنگی را دارند، اما قرآن کریم می‌فرماید روزه تقوا می‌آورد و باعث می‌شود انسان متقی بار بیاید، روزه برخی افراد فقط در حد رفع تکلیف و امساک از خوردن و آشامیدن است، این روزه با حقیقت روزه داری که قرآن کریم برای ما مشخص کرده است فاصله دارد.

مدیر حوزه علمیه خواهران استان اصفهان خاطرنشان کرد: انسان متقی نه تنها از مبطلات روزه پرهیز دارد، بلکه اعضا و جوارح او همه روزه است، یعنی در ماه مبارک رمضان از هر گناهی پرهیز داشته و خود را نسبت به گناه بیمه می‌کنند، روزه داری پرهیز از همه محارم و گناهان است، همانطور که ما در هنگام روزه داری از خوردن و آشامیدن منع شده‌ایم، روزه باید ما را به جایی برساند که از همه محرمات پرهیز داشته باشیم.

وی با بیان اینکه اگر به مرتبه اجتناب از گناه رسیدیم روزه داری ما کامل است، اظهار کرد: اجتناب از گناه در حقیقت آگاهی و توجه به خداوند متعال است که می‌تواند ما را به نحوی تربیت کند که پرهیز از گناه برای ما ملکه شود و پس از ماه مبارک رمضان خودخواهی‌ها و نفس پرستی ها تمام شده باشد و پایان ماه مبارک رمضان برای انسان تبدیل به شروع عبودیت و بندگی خداوند باشد.

حجت الاسلام بهرامی در ادامه عنوان کرد: ما زمانی به حقیقت روزه داری خواهیم رسید که به عبودیت و بندگی خداوند و پرهیز از گناهان و خودخواهی و تبعیت از هوای نفس برسیم، قسم دیگری هم برای روزه داری وجود دارد و آن روزه قلب است که بهترین روزه داری‌ها است.

مدیر حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کرد: زمانی انسان به بالاترین درجه روزه داری یعنی روزه قلب خواهد رسید، یعنی نه تنها شخص پرهیز از خوردن و آشامیدن داشته و اعضا و جوارح او روزه است و راهی به گناه و معصیت ندارد بلکه قلب نیز روزه است و توجه چنین انسانی تنها به خداوند خواهد بود و این بهترین روزه داری است./1304/