دروغ پرویز ثابتی درباره دین خود

در قسمت اول مستند پرویز ثابتی که شبکه‌ من‌وتو سوم آذر پخش کرد، مدیر امنیت داخلی ساواک ادعا کرد که در خانواده‌اش هم مسلمان بودند و هم بهائی؛ عمه‌هایش مسلمان و خاله‌هایش بهائی بودند و درباره خودش گفته «من از همان موقع اعلام کردم هیچ دینی ندارم.» علاوه بر آن خودش را یک «آگنوستیک» (ندانم‌گرا) معرفی کرده و مدعی است «هنوز وجود خدایی به طوری که ما می‌شناسیم یا به ما معرفی شده اثبات نشده!»
او این ادعاها را برای اولین بار در کتاب خاطراتش «در دامگه حادثه» که سال ۱۳۹۰ منتشر شد گفته بود که «از موقعی که به سن بلوغ رسیده و خود را شناخته‌ام، به هیچ دینی اعتقاد نداشته‌ام. یک فرد غیردینی و غیرمذهبی بوده‌ام. نه بهائی بوده‌ام و نه مسلمان و نه پیرو دینی دیگر.» (ص۶۴۸) و « از لحاظ فلسفی من به اومانیسم (انسان‌گرایی) باور دارم. آگنوستیک هستم یعنی عقیده دارم وجود خدا به صورتی که معرفی شده است، ثابت نگردیده است.» (ص۶۴۹) 
ولی در همان گفت‌وگوها ضدیت آشکار خود را با مذهب نشان داد: «واقعا اگر قدرتی داشتم نقش مذهب را به حداقل می‌رساندم و روشنگری می‌کردم.» (ص۵۸۸)
چنانکه خودش نیز در کتاب خاطراتش اشاره کرده در پرسشنامه استخدامی (چه در وزارت آموزش و پرورش، چه وزارت دادگستری و چه ساواک) می‌نوشت: «مسلمان شیعه اثنی‌عشری»: «من که نمی‌توانستم بنویسم بی‌دین. اینقدر احمق و متعصب نبودم که آینده خدمتی خود را خراب کنم که چه؟ چه چیزی را ثابت کنم؟» (ص۶۵۱) 
جالب آنکه یکی از دلایل او در ضدیت با شیعه، کاربرد «تقیه» در این مذهب است که آن را «مجاز دانستن دروغگویی در مواقع لازم» تعبیر می‌کند. (ص۵۶۲)
ثابتی با وجود اینکه مدعی است از سن بلوغ دینی نداشته، اما در پرسشنامه استخدامی خود که ۱۳۴۷/۵/۱۴ در اداره کل سوم ساواک پر کرده، کنار ستون مذهب نوشته «اسلام (شیعه اثنی‌عشری)».

او در پشت‌ صفحه پرسشنامه این توضیح را نوشته است: «البته باید در ستون مذهب نوشت شیعه، زیرا اسلام دین است و شیعه مذهب است. ولی اینجانب در کلیه سؤالات در پاسخ ستون مذهب اسلام نوشته‌ام و این امر از جهتی اشتباه است و باید می‌نوشتم شیعه. علیعهذا جهت مزید استحضار اضافه می‌نماید کلیه اشخاصی که بنده نوشته‌ام مذهب اسلام به دین اسلام متدین و دارای مذهب شیعه اثنی‌عشری می‌‌باشند.»

او دین پدرش، حسین و مادرش، ضیاء را اسلام ذکر کرده و برخلاف ادعای اخیرش سال ۱۳۴۷ مذهب خاله‌ها و خاله‌زاده‌هایش را اسلام و مذهب دایی‌هایش را «فرقه بهائی» عنوان کرده است.

فریب دیگر ثابتی این بود که او در پرسشنامه استخدامی از لفظ «فرقه بهائی» استفاده کرده است اما در کتاب خاطراتش بهائیت را از «ادیان ابراهیمی» و «شاخه‌ای از دین اسلام (شیعه اثنی‌عشری)» می‌داند.