محسن امیریوسفی

سوالی که مخاطب را می‌کشاند، داستان اسپانسر مالی آثار سینمایی است. سینمای سیاسی ایران با فیلم‌هایی چون عصبانی نیستم و ... چه قصدی دارد، چه کسی حامی فکری و مالی آنها است؟