شمه ای از دلدادگی مردم در عزای فاطمه

امروز «در حریم فاطمیه مرغ دل پر میزند / ناله از مظلومی زهرای اطهر میزند».

امروز اگر گوش دل باز کنی نجوای امیرمومنان(ع) را هم می‌شنوی «الا ای چاه یارم را گرفتند / گلم، باغم، بهارم را گرفتند».

امروز علی بود و تنهایی «تا که پرسیدم ز منطق، عشق چیست / در جوابم اینچنین گفت و گریست / لیلی ومجنون همه افسانه اند / عشق تفسیری ز زهرا و علی است»

علی بود و یتیمان بهت زده که زانوی غم در بغل گرفته و با اشک چشم پدر را در غمی بی پایان یاری می‌کردند « بریزم اشک غم از دیده بر رخسار مادر جان / بنالم در عزایت با دل افکار مادر جان / یه یاد آرم از آن ساعت که با پهلوی بشکسته / کشیدی ناله در بین در و دیوار مادر جان»

امروز ایران اسلامی در عزای دخت نبی گریست و بر سر و سینه زد « یا علی‌ جان تربت زهرا کجاست؟ / یادگار غربت زهرا کجاست؟». امروز عزادارن فاطمی نه تنها بر مظلومیت صدیقه طاهره که بر مظلومیت دوستداران آن بانوی آفتاب در بحرین و یمن و دیگر ممالک اسلامی گریستند و فریاد «یا منتقم، العجل، العجل، العجل» سر دادند که «هان! بترسید که دریا به خروش آمده است / خون این طایفه این بار به جوش آمده است / صبر این طایفه وقتی که به سر می آید / دیگر از خرد و کلان معجزه بر می آید»

امسال فاطمیه بوی شهادت می‌دهد، پیکر گمنامان عاشق زهرای اطهر بر دست سوگواران فاطمی گشت تا جهانیان بدانند ما از نسل شهادتیم « طلا آنوقت طلای ناب گردد / که در هُرم ولایت آب گردد».

امروز همه همنوای زینب و حسن و حسین(ع) بودند «ای دل مددی که بی امان گریه کنیم / چون ابر بهار و آسمان گریه کنیم / امروز که روز رفتن فاطمه است / با مهدی صاحب الزمان گریه کنیم». /916/ت302/ع