نگاهی به زندگی علمی مرحوم آیت الله کوچه باغی
خبرگزاری رسا ـ آیت الله حاج میرزا محسن کوچه باغی پس از عمری خدمت به مکتب تشیع، یازدهم مرداد دارفانی را وداع گفت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، آیت الله حاج میرزا محسن کوچه باغی در 22 ربیع الاول سال 1345 هـ.ق در خانواده‌ای روحانی در شهر تبریز دیده به جهان گشود. والد گرانقدرشان حجت الاسلام والمسلمین حاج میرزا عباسعلی کوچه باغی از علما و اتقیاء تبریز بود.
آن مرحوم از محاضر آیت الله بادکوبه‌ای، آیت الله میرزا باقر واعظ ویجویه‌ای و آیت الله شنب غازانی، آیت الله میرزا رضی زنوزی، آیت الله شیخ علی‌اکبر نحوی و آیت الله سید علی مولانا، آیت الله حجت ایروانی و آیت الله شهیدی بهره‌های معنوی فراوانی بردند و در زمره یکی از شاگردان برجسته آیت الله شهیدی در تبریز محسوب می‌‌شد.
آیت الله کوچه باغی در سن 6 سالگی فراگیری قرآن را در مکتبخانه های مرسوم آن زمان آغاز نمود و بعد از شروع به تحصیلات علوم جدید، به آموختن علوم حوزوی نیز همت گماشت.
ااین عالم فقید دروس صرف میر، امثله تا صمدیه را نزد آیت الله میرزا باقر واعظ ویجویه‌ای که از افراد و علمای سرشناس آن زمان بود و پدر گرامیشان نیز به علت مبارزاتی که داشتند در واقعه مشروطه به دار آویخته شده بود به اتمام رسانید و بعد از آن دروس مطول و سیوطی جامی را نزد استاد گرانقدر آیت الله شیخ علی‌اکبر نحوی ادامه داد و برای تکمیل معلومات و ادامه دروس، دروس شرح لمعه، مغنی و شرایع را با آیات عظام، آیت الله شیخ حسین شنب غازانی، آیت الله حاج سید علی مولانا، آیت الله حاج حجت ایروانی به پایان برد. دروس سطح را که شامل رسائل، مکاسب و کفایه می‌‌شدند نزد آیت الله العظمی شهیدی به پایان رسانید و از شاگردان برجسته ایشان بشمار می‌‌رفتند و بیشتر اشکالات طلاب یا افراد مشتاق را ایشان پاسخگو بودند و تا سطح کفایه را در شهر تبریز تدریس می‌‌نمود.
همچنین دروس خارج را نیز تا حدودی از اساتید حوزه تبریز و قم تلمذ نموده بودند ولی اشتیاق ایشان به علم و دانش و عدم رضایت ایشان از سطح دروس تدریس شده و تکمیل معلوماتشان، ایشان را مجاب نمود تا به نجف اشرف هجرت نمایند.
او در آن زمان با مراجع تقلید حوزه علمیه قم نیز ارتباط داشت که از آن عده می‌‌توان به آیت الله العظمی بروجردی اشاره نمود که در 23 سالگی اجازه وکالت از ایشان داشتند و به گفته آیت الله بروجردی جوان ترین وکیلشان به شمار می‌‌آمد و همچنین ایشان در قم با آیت الله مرعشی نجفی نیز ارتباط داشت. معظم‌له برای فرونشاندن عطشی که در باب علوم دینی و معرفتی در ایشان ایجاد شده بود راهی دیار نجف شد تا از محضر اساتید و فقهای نجف اشرف و در جوار مطهر باب علم نبی حضرت علی(ع) از فیوضات و برکات این سفر بهره‌مند شود.
حوزه علمیه نجف در آن زمان در اوج شکوفایی خود قرار داشت و مدت ده سال از این منبع بی‌پایان بهره‌مند گردیدند و در جلسات فقهی و اصولی مراجع عظامی چون آیت الله العظمی خویی، آیت الله العظمی سید محسن حکیم، آیت الله العظمی عبدالهادی شیرازی، آیت الله العظمی حلی و آیت الله العظمی کاشف الغطاء شرکت می‌‌نمود.
وی با اجازه از استادشان آیت الله العظمی خویی جهت عمامه‌گذاری به کربلا مشرف شدند و همزمان با ملبس شدن اولین اجازه اجتهادشان نیز از طرف آیت الله العظمی میلانی صادر گردید، سپس ایشان به علت پاره‌ای از مشکلات خانوادگی به ایران بازگشتند و دوباره بعد از مرتفع شدن مشکلات و با فاصله چند ماهه عازم نجف شد.
پس از ورود به نجف اساتید وی برایشان اجازه اجتهاد صادر نمودند و همه اساتید تماما بر اجتهاد ایشان تاکید می‌‌نمودند و مرقومه‌های مختلفی از تمامی اساتیدشان صادر گردیده، اساتیدی چون آیت الله خویی، آیت الله حکیم، آیت الله حلی، آیت الله کاشف الغطاء و آیت الله عبدالهادی شیرازی و چندی دیگر که در نگارش اجازه اجتهاد کتبی بسیار دقیق و سخت‌گیر و ژرف‌نگر بودند به حدی که اجازات کتبی بزرگواران در طول حیات پربرکتشان، جز در حق معدودی از انبوه شاگردان صادر نشده است، نمونه‌هایی از آن‌ها در پیوست این بحث به چاپ رسیده و بسیار دیگری نیز وجود داشت که معظم‌له از پرداخت اضافی منع فرمود.
پس از گذشت سالیان دراز و پس از سال 1382 هـ.ق به علت مشکلات خانوادگی برای ایشان ایجاد شده بود به ایران بازگشتند و چه در نجف اشرف و چه در ایران به تدریس می‌‌پرداختند و در امر تدریس چنان متبحر بودند که بعد از کلاس آیت الله خوی برای طلاب جلسات رفع اشکال قرار می‌‌داد و چون با استادشان همزبان بودند برخی مطالب که از طرف استاد به ترکی مطرح می‌‌شد و طلاب دچار مشکل می‌‌شدند را توضیح می‌‌دادند و استاد نیز افراد را به ایشان ارجاع می‌‌داد.
پس از بازگشت نیز مشغول تدریس و تحقیق و تالیف در حوزه مسائل دینی بوده‌اند و شاگردان فراوانی از محضر ایشان تلمذ نموده‌اند که در حال حاضر از جایگاه علمی بالایی برخوردارند.
از اساتید آن مرحوم می توان به آیت الله میرزا باقر واعظ ویجویه‌ای، آقای شیخ علی‌اکبر نحوی، آیت الله شیخ حسین شنب غازانی، آیت الله حاج سید علی مولانا، آیت الله حاج سید مرتضی خسروشاهی، آیت الله حاج سید حسن انگجی، آیت الله حاج میر حجت و آیت الله العظمی حاج میرزا فتاح شهیدی و در مدت اقامت غیر مدام در نجف به حضرات آیات عظام سید محسن حکیم، سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی، سید هادی میلانی، سید ابوالقاسم خوئی و آیت الله شیخ حسین حلی اشاره کرد.
حضرات آیات عظام حکیم، خوئی، شاهرودی، سید حسن انگجی، سید محمد بادکوبه ای، سید محمدرضا گلپایگانی، مرعشی نجفی، آغا بزرگ طهرانی از مشایخ اجازه آن فقیه فقید بودند.
از آثار مکتوب به یادگار مانده از آیت الله کوچه باغی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. ادعیه اعمال حج؛
2. ادعیه نماز شب؛
3. تصحیح کتاب مکاسب با حاشیه مرحوم آیت الله شهیدی؛
4. تصحیح بصائر الدرجات با تجدید طبع؛
5. اعمال حج و مدینه؛
6. شفیع المذنبین؛
7. اجوبه الاستفتائات/ جلد 1؛
8. حاشیه بر عروه؛
9. البرهان علی وجود صاحب الزمان (عج)
گفتنی است، آن عالم فرزانه و فقیه اهل بیت (ع) در سن 85 سالگی پس از عمری خدمت به مکتب تشیع روز گذشته مورخ 11/5/90 برابر با اول ماه مبارک رمضان 1432 دارفانی را وداع گفت./935/ت302/س
ارسال نظرات