نخستین گام در تبلیغ معارف دین عمل به آن است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید، در دومین روز از ماه مبارک رمضان و در جلسه تفسیر قرآن کریم که در مسجد مجتمع آموزش عالی فقه قم برگزار شد، در تشریح دومین آیه سوره صف، نخستین گام در تبلیغ معارف دین را عمل به آن عنوان کرد.

وی در ابتدای سخنان خود با بیان این‌که نخستین آیه از سوره صف، تسبیح عالم هستی و یکی از معارف غیبی قرآن است، گفت: هیچ انسانی پیش از قرآن نتوانسته ثابت کند که تسبیح موجودات تکوینی و آگاهانه است.

این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که حکما یا از وجود پی به صانع می‌برند یا از نظام حاکم بر وجود اسراری که در آفرینش هر موجودی است، اظهار داشت: وجود موجود امکانی از آفریدگاری حکایت دارد که این موجود را آفریده و نظام آن ثابت می‌کند که این آفریدگار حکیم و علیم است.

وی خاطرنشان کرد: قرآن افزون بر این‌که می‌فرماید خداوند حکیم و علیم است، وجود امکانی را دلیل بر وجود واجب می‌داند و تصریح می‌کند که هر موجودی در هر درجه‌ای که باشد، آگاهانه خدا را تسبیح می‌گوید.

حضرت آیت‌الله سبحانی در ادامه با اشاره به دو صفت «العزیز» و «الحکیم» که در پایان آیه نخست آمده است، با طرح این سؤال که چرا قرآن نفرموده «و هو الغفور الرحیم» گفت: در پایان این آیه، جای غفور و رحیم نیست بلکه جای عزیز و حکیم است.

وی با بیان این‌که عزیز در لغت فارسی به معنای گرامی است، اما در قرآن مجید غالبا به معنای قدرتمند آمده است، خاطرنشان کرد: نشانه قدرتمندی خدا آن است که همه جهان آفرینش را آفریده و همه موجودات آفریده شده هم او را تسبیح می‌گویند.

این مرجع تقلید با اشاره به این‌که تمام فواصل آیات با مضمون آیه متناسب است، گفت: خداوند حکیم است، بنابراین کار آفرینش متقن است و به این زودی متزلزل نمی‌شود؛ در نتیجه تسبیح موجودات تنها تکوینی نیست، بلکه تکوینی آگاهانه است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به تفسیر دومین آیه از سوره صف پرداخت و با بیان این‌که مصداق آیه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ» عالم، واعظ و گوینده بلاعمل است،‌ گفت: عمل نکردن به گفته‌ها، گناه بس بزرگی است.

حضرت آیت‌الله سبحانی ابراز داشت: مبلغان و مسؤولانی که به گفته خود عمل نمی‌کنند و کسانی که در وقت آسانی رجز می‌خوانند اما امتحان که پیش آمد پا به فرار می‌گذارند، مغبوض خداوند هستند.

وی با بیان این‌که عالم و خطیبی که منبر رود و زبان مردم را بداند در مردم تحول ایجاد می‌کند و اگر مردم را به تقوا، رسیدگی به ایتام و خواندن نماز شب دعوت کند، در آنان شوق بزرگی ایجاد می‌شود، گفت: عمل نکردن مبلغان و وعاظ به گفته‌های خود، عقیده مردم را سست می‌کند.

این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: دعوت واعظی که منبر رود، نویسنده‌ای که بنویسد و مسؤولی که مردم را بخواند، مؤثر است، اما اگر مردم عکس آنچه گفته شده را ببینند، نه تنها دیگر عمل نمی‌کنند، بلکه می‌گویند شاید این مطالبی که گفته شده، اصلا اساسی نداشته باشد.

وی با بیان این‌که قرآن در آیات دیگر هم بر روی واعظ بلاعمل تکیه می‌کند، اظهار داشت: سخن گفتن و عمل نکردن ضررش بیش از آن است که اصلا حرفی نزنیم و مردم را به حال خود واگذار کنیم.

حضرت آیت‌الله سبحانی تصریح کرد: قرآن شاعرانی را که شعر می‌گویند و مردم را دعوت به جبهه می‌کنند اما خود کاری انجام نمی‌دهند، نکوهش می‌کند، اما اگر شعر شعرا دارای حکمت باشد و خود عمل کنند، عندالله مطلوب است.

وی با بیان این‌که یکی از صفات مغبون از دیدگاه قرآن و روایات آن است که انسان مطلبی را بگوید اما خود عمل نکند، گفت: عالمی که منبر نمی‌رود اما زندگانی‌اش مردم را مسلمان و عملش آنان را دعوت به خیر می‌کند، سبب اصلاح جامعه می‌شود.

این مرجع تقلید در پایان خطاب به روحانیان و طلاب خاطرنشان کرد: مبلغان بدانند که گام نخست در تبلیغ دین، عمل به آن است و مردم اگر عمل ما را ببینند موحد می‌شوند و به دنبال ما حرکت می‌کنند. /920/پ201/ع