عضو شورای استانی حوزه علمیه آذربایجانشرقی:
دوران امامت حضرت موسی بن جعفر سختترین مرحله صدر اسلام بود
خبرگزاری رسا ـ حجت الاسلام انتظاری گفت: امام موسی کاظم(ع) در شرایطی رسالت خطیر امامت را بر عهده داشتند که فضای خفقان و تاریک فرقهای در جامعه وجود داشت.
حجت الاسلام علی انتظاری، عضو شورای استانی حوزه علمیه آذربایجانشرقی، در گفتوگو با خبرنگار خبرگراری رسا در تبریز که در آستانه سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع) ترتیب یافت، اظهار داشت: امام موسی کاظم(ع) در شرایطی پس از شهادت امام جعفر صادق(ع)، رسالت خطیر امامت امت اسلامی را بر عهده داشتند که فضای خفقان و تاریک فرقهای در جامعه وجود داشت.
امام جمعه جلفا با تشریح دوران پس از شهادت امام ششم شیعیان، افزود: پس از شهادت امام صادق(ع) بزرگ ترین فرزند ایشان عبدالله مقام و منزلت پسران دیگر حضرت صادق(ع) را نداشت و به قول شیخ مفید در ارشاد متهم بود که در اعتقادات با پدرش مخالف است و چون بزرگ ترین برادرانش از جهت سن و سال بود ادعای امامت کرد و برخی نیز از او پیروی کردند؛ اما چون ضعف دعوی و دانش او را دیدند، روی از او برتافتند و فقط عده قلیلی از او پیروی کردند که فطحیه موسوم هستند.
عضو شورای استانی حوزه علمیه آذربایجانشرقی افزود: برادر دیگر امام موسی کاظم(ع) اسحاق که برادر تنی آن حضرت بود، به ورع و صلاح و اجتهاد معروف بود؛ اما برادرش موسی کاظم(ع) را قبول داشت و حتی از پدرش روایت می کرد که او تصریح بر امامت آن حضرت کرده است.
وی افزود: برادر دیگر آن حضرت به نام محمد بن جعفر مردی سخی و شجاع بود و از زیدیه جارودیه بود و در زمان مأمون در خراسان وفات یافت، اما جلالت قدر و علو شأن و مکارم اخلاق و دانش وسیع امام موسی کاظم(ع) به قدری بارز و روشن بود که اکثریت شیعه پس از شهادت امام صادق(ع) به امامت او گرویدند.
حجت الاسلام انتظاری با اشاره به مدت امامت آن امام همام خاطر نشان کرد: ایشان بیش از دیگر ائمه اطهار(ع) رهبری جامعه اسلامی را بر عهده گرفتند و البته فشارهای زیادی را نیز در این راه متحمل شدند، به گونه ای که آن حضرت مظلوم ترین امام در تحمل زندان و شکنجه بودند.
وی ادامه داد: امام موسی کاظم(ع) با تدبر و با امر به تقیه، جامعه شیعی را هدایت کردند، چنانچه امام در فرمانی به علی بن یقطین که از خواص تشیع بود امر به تقیه فرمودند تا بدین وسیله امور شیعیان در دستگاه خلافت به شکل ارزنده ای اداره شود.
این استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح فضائل آن حضرت پرداخت و با اشاره به سخنان شیخ مفید(ره) مبنی بر اینکه امام هفتم عابدترین، فقیهترین، بخشندهترین و بزرگ منش ترین مردم زمان خود بود، گفت: راه و سلوک آن حضرت باید سرمشق و الگوی همه حق گویان و بزرگ منشی آن بزرگوار باید سر لوحه بزرگان عصر حاضر باشد.
وی با بیان این که آن امام همام در بخشش همانند پدران بزرگوارشان در جامعه مشهور بودند، تأکید کرد: بخششهای مدوام ایشان به فقرای مدینه و حسن سلوک ایشان با نزدیکان و اعضای خانواده به همراه خصوصیات والای انسانی، اخلاقی و اجتماعی از آن حضرت چهرهای محبوب در جامعه ساخته بود.
حجتالاسلام انتظاری افزود: آن حضرت به سبب زهد و عبادت بسیار، معروف به العبد الصالح و به سبب علم و فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم شد. ایشان در علم، تواضع، مکارم اخلاقی، کثرت صدقات، سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود، چنانکه شبها به صورت ناشناس همچون جد بزرگوارش امام علی(ع) در کوچه های مدینه می گشت و به مستمندان کمک می کرد.
وی با اشاره به چگونگی شهادت امام موسی کاظم(ع) اظهار داشت: مبارزات کوبنده امام موسی کاظم(ع) سبب شد تا هارون برای مقابله با خطرهایی که خلافتش را تهدید می کرد امام را زندانی کرد و پس از آزار فراوان، امام را در نهایت با زهر در زندان مسموم کرده به شهادت رساند./935/ت302/س
ارسال نظرات