کسی که ذوب در ولایت بشود خداوند به او قدرت می‌دهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دکتر محمدحسین رجبی دوانی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) شامگاه سه‌شنبه چهاردهم آذرماه در مراسم عزاداری حسینیه هنر اظهار داشت: با توجه به جایگاه امام حسین(ع) در خلقت که پس از حضرت رسول(ص)، امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن مجتبی(ع) قرار دارد مشاهده می‌کنیم که کشتی نجات ایشان از همه وسیع‌تر و سریع‌تر است به نحوی که از همه طیف، افرادی را به سرعت به تکامل خواهد رساند.
وی با تاکید بر این‌که در صورت امن نبودن راه زیارت می‌توان از فریضه حج دست کشید افزود: تنها زیارتی که به دلیل نا‌‌امنی راه نمی‌توان آن را ترک کرد، زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است؛ به عنوان مثال متوکل از خلفای بنی‌عباس زیارت امام حسین(ع) را برشیعیان زمان خود تا حدی محکوم کرد که دست و پای زائرین آن حضرت را قطع می‌کرد؛ اما هنگامی که دید با این کار هم نمی‌تواند مقابل زائرین آن حضرت را بگیرد دستور داد تا حرم مقدس امام را تخریب کنند و بعد از شخم زدن، در آن مکان کشت کنند تا آن‌که به دست پسر خود به هلاکت رسید.
دکتر رجبی دوانی با اشاره به این‌که نماز مسافر تنها در مسجدالحرام ، مسجدالنبی و حرم امام حسین(ع) می‌تواند کامل خوانده شود افزود: مسئله دیگر در تبیین عزت امام حسین(ع) این است که مستحب است که انسان برای هر زیارتی غسل کند و با لباس‌های نیکو و معطر باشد جز زیارت امام حسین(ع).
عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با تاکید بر این‌که در کشتی نجات امام حسین(ع) هر طیفی می‌تواند حضور داشته باشد، حتی غیر شیعه افزود: این کشتی نجات درجاتی نیز دارد لذا همه افراد سوار بر آن از درجه یکسانی برخوردار نیستند.
وی در تبیین درجه چهارم این کشتی نجات گفت: ما در روز عاشورا افرادی را وارد و سوار بر این کشتی می‌بینیم که تنها با آزادگی خود توانستند بر آن سوار شوند؛ نمونه اعلای آن حر ابن یزید ریاحی است، ماموری مطیع دستگاه بنی امیه که دستور داشت در مقابل امام حسین(ع) بایستد، یا از آن بیعت بگیرد و یا ایشان را متوقف کند تا لحظه‌ای که دستور دیگری به آن دهند، در تاریخ مشخص است که حر تا روز عاشورا هیچ تغییری نکرده است و حتی یکی از فرماندهان لشکر عمر سعد است اما زمانی‌که امام حسین(ع) خطابه‌شان را خواندند و حر مشاهده کرد که کوفیان از خجالت هیچ ندارند که به زبان آورند متوجه اصل قضیه شد و به لرزه افتاد و در رکاب امام حسین(ع) با آن‌که هیچ مدرکی دال بر شیعه شدنش نبود شهید شد و سوار بر کشتی نجات گشت.
رجبی دوانی گفت: یزید بن زیاد بن مهاصر کندی معروف به «ابوالشعثاء کندی» نیز که از نیروهای لشکر حر بوده است، با آزادگی و جوانمردی خود توانست بر کشتی نجات امام حسین(ع) سوار شود و در روز عاشورا با آن‌که مدارکی دال بر شیعه بودنش وجود ندارد به شهادت رسید.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) راه دیگر سوار شدن بر این کشتی نجات را که در رتبه سوم قرار دارد، داشتن ایمان اندک خواند و برای اثبات این مدعای خود شهدایی همچون زهیر، دو برادر از خوارج که به فرموده امام علی(ع) به دنبال حق بوده‌اند و تنها راه را اشتباه رفته‌اند به عنوان مثال ذکر کرد و بیان داشت: هر سه به علت ایمان اندکی که در دل به خدا و رسول او داستند حاضر نشدند با عترت رسول به مبارزه بپردازند و سوار بر کشتی نجات گشتند.
وی راه دیگر را حب به اهل بیت(ع) خواند و آن را از نظر درجه در دومین مرتبه قرار داد و برای اثبات این مدعا شهدایی همچون عبدالله بن عمیر کلبی و محمد بن حزری را مثال زد.
رجبی دوانی بهترین درجه این کشتی را برای ولایت‌مداران خواند و گفت: ولایت‌مدارانی همچون عابس بن ابی شبیب شاکری که با بصیرت بالای خود دانست که باید از کوفه به مکه برود و به امام خود ملحق شود، سعید بن عبدالله حنفی، حبیب بن مظاهر، بریر بن خضیر همدانی و شهدایی مانند آن‌ها توانستند رتبه اول را در کشتی نجات کسب کنند.
عضو هیت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در پایان گفت: ولایت‌مدار واقعی مانند شهدای کربلا آرام و قرار ندارد، با بصیرت و فهیم است و کسی که ذوب در ولایت بشود خداوند به او قدرت می‌دهد، همچون عابس که در سن پیری هم در جنگ تن به تن کسی جلودارش نشد./9598/پ203/ص