ترجمه نیمه دوم کتاب Buddhism a short introduction

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، پایان نامه «ترجمه نیمه دوم کتاب Buddhism a short introduction اثر Klaus k.klostermaier به همراه مقاله با عنوان آیین بودا در غرب» پژوهشی از «سید محمد مهدی حسینی» به بررسی آیین بودا اهتمام ورزیده است.

بر اساس این گزارش، در چکیده این پایان نامه می‌خوانیم:

چکیده:

خاستگاه آیین بودا با همه تنوعی که دارد به تعالیم یک شخصیت تاریخی به نام گوتمه معروف به بودا می‌رسد. بسیاری از این گرایش‌های بودایی، سنت‌های گوناگون مبتنی بر متون مقدس یک ادبیات غنی مبتنی بر شروح و تعداد زیادی رساله‌های عالمانه که در آن کوشش شده تا گفته‌ها و اندیشه‌های منسوب به بودا جمع آوری، خلاصه و سپس بسط بیشتری یابد، را پدید آوردند. در ابتدا آیین بودا به انجمن‌ها، مکتب‌های فکری، فرق و سلسله‌های تعلیمی بسیار متنوع گسترش یافت. بعضی از این گرایش‌ها در موضوع انضباط و آموزه‌ها در برابر یکدیگر مواضع ناسازگاری اتخاذ و برخی دیگر شمار زیادی از این تعالیم و آیین‌های مشترک را حفظ کردند. یک آموزگار یا رهرو بودایی همیشه از یک سنت خاص که شارحان معتبر آن تفسیر از آیین بودا را به رسمیت شناخته‌اند، پیروی می‌کند؛ هیچ کس نمی‌تواند «آیین بودا» به معنای واقعی کلمه را تعلیم بدهد یا پیروی کند. بعضی از این سنت‌ها اصل و نسبی دارند که به خاستگاه‌های هندی کهن بر می‌گردد؛ برخی دیگر بر تحولات اخیر منطقه‌ای خارج از هند مبتنی هستند. بودایی‌ها پیش از این اشتیاق زیادی برای انتقال تعالیمشان به سراسر جهان داشتند؛ آن‌ها نه تنها سخنان بودا را در حافظه و دست‌نوشته­هاشان به کشورهایی مثل چین، تبت، مغولستان، کره، ژاپن، تایلند و اندونزی بردند و آن‌ها را به زبان مردم آنجا ترجمه کردند، همچنین آن را با نیازها و شرایط محلی تطبیق دادند. با این اعتقاد که جهان شمولی آن در تنوع زبان‌های محلی بهتر بیان می‌شود.

آیین بودا در غرب:

در قرن بیستم، تمرین کنندگان اعمال بودایی، چه رهرو و چه غیر رهرو، به طور وسیعی به غرب مهاجرت کرده و انواع عقاید و تمرینات بودایی را با خود به اروپا و آمریکا بردند. این‌ها عمدتاً به دو منظور کشور خود را ترک می‌کردند. یکی برای به دست آوردن فرصت‌های بهتر اقتصادی و بازرگانی و دیگر فرار از ستم جمعیت‌های کمونیستی، به این ترتیب آن‌ها میراث بودایی خود را با خود به غرب و دیگر نقاط جهان بردند. هاجرت این افراد و آشنایی غربیان با آیین بودا باعث شد علاقه وافری به این دین، میان دانشمندان و مردم غرب به وجود آید و نیمه دوم قرن بیستم شاهد چنین گرایشی در غرب به آیین بودا بود. به این ترتیب محافل علمی نیز به تحقیقات در مورد آیین بودا پرداختند که اوج این تحقیقات در دهه 90 میلادی بود.

راه آیین بودا

هدف آیین بودا آزادسازی افرادی است که با پندار بیهوده، خشم و شهوت خود، در بند یک وجود موقت و گذرا هستند. این بخش ابتدا مسیری را توصیف می‌کند که به نیروانه، که هدف نهایی آیین بودا و به مقام ارهت، به روشن­شدگی رسیده، منتهی می‌شود. سپس بر مراقبه بودایی متمرکز می‌شود که علم پیچیده عملی است که از طریق شاخه‌های گوناگون توسعه یافته است. سرانجام مسیر بودی ستوه توصیف خواهد شد که مسیری است که هدف آن نه فقط پیروی دانش و معرفت بودا، بلکه رحم و شفقت او برای همه موجودات زنده می‌باشد.

راه رسیدن به نیروانه:

تنها هدف بودا در تعلیم دمّه، این بود که هر کسی که به نیروانه گوش فرا می‌دهد را هدایت کند، نیروانه نوعی رهایی است که خود او در روشن­شدگی­اش تجربه کرد. او جنگل تو در توی نظریات، وادی ناهموار نظریات، انبوه نظریات، نظریه پردازی بی پایان در مورد هر چیزی که فیلسوفان شیفته آن هستند را محکوم می‌کرد. او از پاسخ به سؤالات مربوط به جاودانگی و موقتی بودن دنیا، بی نهایتی یا محدودیت آن، سؤالات مربوط به اتحاد جسم و روح، زندگی یا فنای پس از مرگ، سؤالاتی که علاقه اصلی فیلسوفان را تشکیل می‌داد، سرباز می‌زند. او ساکت می‌ماند، چون پاسخ دادن به این پرسش‌ها، منتهی به نیروانه نمی‌شود و به رهایی کمک نمی‌کند.

مراقبه بودایی:

اصطلاحی که بوداییان برای آن چه که ما مراقبه ترجمه می‌کنیم، استفاده می‌کردند (باونا) است. آن، از لحاظ لغوی به معنی هست دادن، تولید یا پرورش چیزی، به کار بستن خود برای چیزی، توسعه چیزی می‌باشد. در متن آیین بودا به معنی هدایت کردن فطرت به سوی آزادی، پرورش نگرش‌ها و فضیلت‌های مورد نیاز برای رسیدن به نیروانه است.

آمادگی برای مراقبه:

مراقبه مهم ترین و رایج ترین فعالیت‌های یک بودایی می‌باشد. این یک کار جدی است که مستلزم آمادگی وسیع می‌باشد و هر کس در هر زمان یا هر مکانی نمی‌تواند بدون رعایت تشریفات، آن را انجام دهد.

مسیر بودی ستوه:

در میان نظریاتی که هم (هینه­یانه) و (مهایانه) را یکی می‌کنند و هم جدا می‌کنند، نظریه بودی ستوه اصلی ترین است. کانون پالی تروادین­ها حاوی 547 جاتکه، که اکثر آن‌ها داستان‌هایی در مورد زایش‌های بودا قبل از رسیدن به روشن­شدگی در جسم گوتمه، شاهزاده خاندان ساکیه می‌باشد. این بودا، بودی سته (پالی) (سن:بودی ستوه) نامیده می‌شود. موجودی که برای روشن­شدگی مقدر شده است. فضیلت برتر بودی ستوه که در همه (جاتکه­ها) توصیف می‌شود، خواه بودی ستوه در شکل یک حیوان، یک انسان یا یک خدا باشد، رحم و شفقت او است.

نتیجه گیری:

موافقان و نیز مخالفان آیین بودا، آن را یک فلسفه و نه یک دین، عنوان کرده‌اند. موافقان آیین از روحیه فردگرایی بنیان آن تعریف می‌کردند. در مقابل، مخالفان آیین بودا عدم وجود عنصر نجات بخش در بودا-درمه را بیان می‌کردند. در این ارزیابی آن‌ها با مفاهیم مبتنی بر دین کتاب مقدس و عمدتاً از خاستگاه مسیحی و جداسازی فلسفه از دین توسط غرب، در عصر پس از روشن گری، هدایت می‌شدند. آیین بودایی واقعی که در کشورهای سنتی بودایی آسیا وجود دارد، بر اساس ایمان، اعمال خوب و اعتقاد به لطف، فراگیر است که نهایتاً علیه همه رنج‌ها، اضطراب‌ها و کاستی‌های فردی مستولی می‌شود.

شایان ذکر است، پایان‌نامه «ترجمه نیمه دوم کتاب Buddhism a short introduction اثر Klaus k.klostermaier به همراه مقاله با عنوان آیین بودا در غرب» پژوهش پایانی «سید محمد مهدی حسینی»، برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد دانشگاه ادیان و مذاهب قم است که در سال 1390 دفاع شده است و استاد راهنمای آن «حجت الاسلام دکتر رستمیان» و استاد مشاور آن «علی رضا شجاعی» است. /9193/پ202/ی