دوستی با اهل ایمان کانالی به سوی محبت الهی است

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه امام خمینی(ره) شب گذشته در جلسه درس اخلاق هفتگی خود در دفتر مقام معظم رهبری، با تأکید بر این که محبت اهل بیت(ع) محبتی است تبعی و در راستای محبت خداوند، اظهار داشت: گاهی شیطان در این زمینه برخی را مغرور می کند و آنها تصور می کنند هر کاری دوست دارند می توانند انجام دهند و در نهایت مورد شفاعت ائمه اطهار(ع) قرار خواهد گرفت.

وی با بیان این که محبت اهل بیت(ع) جای اطاعت خدا را نمی گیرد، گفت: امام باقر(ع) می فرماید کسی که مطیع خدا باشد ولایت ما برایش فایده دارد، آن که اهل معصیت است ولایت ما نیز برایش منفعتی ندارد؛ خودتان را فریب ندهید راه نجات همان بندگی خدا است و محبت ما، تنها شما را در این راه کمک می کند«أَنِ اعْبُدُونِی هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ‌«.

محب واقعی اهل بیت(ع) نمی تواند اهل معصیت باشد

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: کسی که مدعی دوستی اهل بیت(ع) باشد نمی تواند راه معصیت را در پیش گیرد؛ اگر هم مبتلا به گناه شود باید بلافاصله توبه کند و خجالت بکشد؛ حضرت فرمود کسی که ما را دوست بدارد مخالفت ما را نمی کند.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری به روایت دیگری از امام باقر(ع) اشاره کرد و بیان داشت: حضرت می فرماید ما با خدا رابطه قوم و خویشی نداریم، بنده او هستیم؛ کسی که می خواهد به خدا تقرب پیدا کند تنها از راه اطاعت خدا می تواند، اگر کسی در کنار این اطاعت ما را نیز دوست داشت ولی ما است اما اگر گنهکار باشد دوستی ما نفعی برای او ندارد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم محبت اهل بیت(ع) را زمانی منشأ اثر دانست که در فرع محبت خدا باشد و گفت: در جای دیگر امام باقر(ع) می فرماید کسی که خودش را شیعه می داند آیا کافی است که بگوید من علی(ع) را دوست دارم؟ اگر صرف گفتن دوست داشتن کار ساز بود به جای آن بگوید حضرت محمد(ص) را دوست دارم چراکه مقام ایشان افضل است؛ این گفتن ها مشکلی حل نمی کند؛ محبت باید عمق داشته باشد.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به این که گنهکاران بسیاری بودند که در اثر عمق محبتشان به اهل بیت(ع) نجات یافتند، خاطرنشان کرد: نمونه بارزی از این افراد در عصر ما مرحوم طیب حاج میرزایی بود.

راه های دست یابی به محبت الهی

وی در تشریح راه های دستیابی به محبت الهی، گفت: با تفکر در نعمت های الهی ابتدا محبتی نسبت به آنها پیدا می کنیم و سپس بر اساس فطرت خود نسبت به کسی که این نعمت ها را بر ما ارزانی داشته محبت پیدا می کنیم این محبت می تواند تاجایی پیش برود که دیگر هیچ چیز را مستقلا دوست نداشته باشیم و محبت های غیر الهی محبت تبعی شود یعنی چون همه چیز نشانه ای از سوی خدا است، آنها را نیز دوست داریم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: اما کسانی هستند که رابطه شان با خداوند فراتر از فهم ما است؛ امام زین العابدین(ع) در دعای ابوحمزه ثمالی می فرماید« بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ» من تو را با خودت شناختم نه با نعمت هایت، تو خودت بودی که دست مرا گرفتی و به سوی خود بردی.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) گفت: در روایت دیگر از معصوم داریم من تو را دوست دارم و نه غیر تو را، هرکه را هم دوست می دارم بخاطر تو است؛ از این روایات اجمالا در می یابیم که خداوند بندگانی دارد که کلاسشان بسیار بالاتر از فهم و تصور ما است.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان این که سیر محبت باید از بالا به پایین باشد، ابراز داشت: پیامبر(ص) می فرماید مرا به خاطر خدا و اهل بیت مرا به خاطر من دوست بدارید؛ یعنی در محبت باید این سلسله مراتب رعایت شود اما ما با این روند آشنایی نداریم چراکه اول پیامبر(ص) را می شناسیم و به ایشان محبت پیدا می کنیم و با آن به محبت خدا می رسیم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری دوستی پیامبر(ص) و اهل بیتش را در شعاع محبت خدا دانست و گفت: اینها دو محبت مجزا نیستند؛ دوستی با دوستان خدا محبت تبعی است و این ابرازمحبت، انگیزه ای جداگانه نمی خواهد همان گونه که کسی عکس محبوبش را دوست دارد؛ ابراز دوستی با متعلقات یک محبت طبیعی است.

آیت الله مصباح یزدی محبت اهل بیت(ع) را خالص دانست و بیان داشت: انجام افعال دیگر انگیزه ای جداگانه می طلبد بنابراین می شود در آنجا اخلاص افراد را مورد ارزیابی قرار داد؛ مثلا کسی که نماز می خواند، روزه می گیرد و عبادت می کند باید دید که به چه نیت این کارها را می کند به طمع بهشت است یا برای اطاعت از خدا است.

دوستی با اهل ایمان کانالی به سوی محبت الهی است

وی دوستی با مؤمنان را کانالی برای رسیدن به محبت الهی دانست و گفت: کسانی از محبت مخلوقات شروع می کنند و به محبت خدا می رسند، ابتدا محبتی استقلالی نسبت به آن مخلوق دارند اما با جدیت در این مسیر، خدا کاری می کند که محبت های دیگر رنگ ببازد و به جایی می رسد که هیچ چیز را مستقلا به خاطر خودش دوست نخواهد داشت.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: به همین دلیل خداوند ما را تشویق می کند که با افراد مؤمن دوست شویم  زیرا این ارتباطات موجب تقویت و رشد محبت، معنویت و تقرب به خدا می شود؛ کم کم در اثر اخلاص در محبت، وجودش جز خدا را نمی بیند ومحبت دیگران تبعی می شود.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) با اشاره به روایات فراوانی که سفارش می کند به دیدن برادران مؤمن خود برویم، گفت: خداوند خطاب به کسانی که بدون هیچ احتیاجی به دیدن دوستان مؤمن خود می روند، می فرماید تو به زیارت من آمده ای و پذیرایی ات نیز با من است.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: در روایت دیگری آمده است وقتی دو مؤمن یکدیگر را ملاقات می کنند نور یکی بر دیگری می تابد و این ملاقات موجب افزایش نورانیت هر دو نفر می شود.

سلسله مراتب و ملاک انتخاب دوست

آیت الله مصباح یزدی در تشریح این که دوستی با چه افرادی بهتر است، گفت: اولین و مهم ترین شرط ایمان است؛ برخی افراد هستند که صرف دیدنشان انسان را نورانی می کند و پس از ملاقات آنها تمایل انسان به عبادت و ارتباط با خدا زیاد می شود باید با چنین افرادی رفت و آمد کرد.

وی افزود: دوستی با مؤمنی که به پیامبر(ص) منتسب باشد از ذریه ایشان باشد بسیار بهتر است اما در مرحله بعد تقوا و علم فرد ملاک است چراکه هر اندازه تقوا و علم بیشتر باشد محبت شخص به خدا زیادتر می شود و تقرب دارد؛ بنابراین برای رسیدن محبت الهی باید دوستی با چنین افرادی را تقویت کنیم.

عضو جامعه مدرسین در تشریح نحوه چگونگی ارادت پیدا کردن یک استاد مصری نسبت به امام زمان(عج)، بیان داشت: امام(ره) در میان مراجع تنها کسی بود که نسبت به امام عصر(ع) تعبیر«روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه فداء» را به کار می برد؛ این استاد مصری می گفت ما بعد از پیامبر، امام خمینی(ره) را بهترین افراد می دانستیم و این پرسش در ذهن مان ایجاد شد که آن شخصی که امام(ره) در موردش این تعابیر را به کار می برد کیست؟ با تحقیق در این مورد به محبت امام زمان خود رسید./928/پ201/ج