نذر مسیحیان لندن برای مجالس عزاداری سیدالشهدا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت­الاسلام عبدالحسین بندانی نیشابوری، کارشناس دینی، شب گذشته در مراسم عزاداری در دادسرای عمومی و انقلاب قم با اشاره به روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره شهادت امام حسین(ع) اظهار داشت: پیامبر(ص) در روایتی فرمودند «در شهادت سیدالشهدا(ع) حرارتی در قلوب مؤمنان است که هیچ موقع سرد نخواهد شد».

کارشناس دینی افزود: تعجیل در دفن میت مستحب است. چرا که خاک عُقله و آه و ناله­ها را می­کاهد و با گذر زمان از شدت گریه­ها کاسته می­شود. امام حسین(ع) در سال 61 به شهادت رسیدند و امروز نیز  1375سال از به شهادت رسیدن آن حضرت می­گذرد و روز عاشورا که در هر سال فرا می­رسد، مثل آن است که جریان کربلا به تازگی اتفاق افتاده است.

وی با اشاره به تلاش دشمنان در طول تاریخ مبنی بر بی‌اثر کردن کربلا، خاطرنشان کرد: در طول تاریخ دشمنان نگذاشتند که قبری از امام حسین(ع) باقی بماند؛ منصور دوانقی، هارون­الرشید، متوکل عباسی بارها به تخریب قبر مطهر سیدالشهدا(ع) پرداختند.

وی افزود: خوارزمی در مقتل خود می­گوید که دشمنان اهل بیت(ع) با چوب به گاوها می­زدند که بر روی قبر مطهر بروند، اما چوب­ها می­شکست و گاوها زخمی شده و می­مردند، اما بر روی قبر سیدالشهدا(ع) نمی­رفتند و کارگرها به تخریب آن قبر مطهر می­پرداختند. اما کارهای دشمنان جهت از بین بردن عاشورا و کربلا، فایده­ای نداشته است.

حجت­الاسلام بندانی نیشابوری به عشق و علاقه مردم نسبت به اهل بیت(ع) اشاره کرد و گفت: با این‌که بمب­گذاری صورت می­گیرد و دشمنان اهل بیت(ع) از جمله داعش و وهابیت قصدهایی را دارند، اما زائران بیش از پیش به زیارت عتبات عالیات می­روند، این عشق و ارادت­ها، همان حرارتی است که هیچ گاه سرد نخواهد شد.

کارشناس دینی به عزاداری سایر ادیان و مذاهب و ارادت آنها به امام حسین(ع) پرداخت و ابراز داشت: زرتشتی­ها در یزد، لباس مخصوصی برای آتشکده دارند و آن لباس برایشان مقدس است و در غیر از آتشکده به تن نمی­کنند، اما در عاشورای هر سال، با آن لباس مقدس خودشان به عزادرای می­پردازند. شافعی­ها در سنندج، هر ساله در روز عاشورا با دسته­جات عزاداری­ خود، سینه­زنی می­کنند و نذورات زیادی دارند؛ این­ها نشان می دهد که این حرارت قطع نمی­شود.

وی درباره علاقه و ارادت مردم سایر کشورها نسبت به سیدالشهدا(ع) گفت: دوستان ما هر ساله برای انجام تبلیغ، به لندن می­روند و هر ساله از توسعه و گسترش عزاداری برای سیدالشهدا(ع) در بین مردم تعریف می­کنند و اینها همان حرارت است. دوست ما می‌گفت که یک اسقف به حسینیه شیعه­ها آمد و مبلغی آورد و گفت که این مبالغ در کلیسا جمع­آوری شده، نذوراتی است که مسیحیان برای امام حسین(ع) نذر کرده­اند و هر ساله این نذورات جمع و در ایام محرم برای مجالس استفاده می­شود.

حجت­الاسلام بندانی نیشابوری خاطرنشان کرد: عزای سیدالشهدا(ع) برای یک دهه عزاداری نیست. از ولادت امام حسین(ع) که پیامبر اکرم(ع) خبر جبرئیل را درباره شهادت سیدالشهدا(ع) داد، پدر و مادر او گریستند و فرمودند که چه کسی برای او عزاداری می‌کند؟ پیامبر فرمود «دوستان و محبان شما در آخر الزمان می­آیند و برای عزای سیدالشهدا(ع) مجالسی را برپا می­کرده و می­گریند و هر گروه، طایفه، قبیله و جمعی­ای بعد از جمع دیگر، این عزاداری­ها را تکرار می­کنند».

کارشناس دینی با بیان این‌که خداوند نام امام حسین(ع) را در کنار آب قرار داده است، اظهار داشت: خداوند به گونه‌ای برای امام حسین(ع) تبلیغ کرده است که اگر عَلَم، عزاداری، گنبد، ضریح، حسینیه، تکیه، سخنران و مداح نیز نباشد، کسی نمی­تواند مانع یاد امام حسین(ع) شود؛ چراکه نوشیدن آب مورد نیاز همه مردم است و هر کسی در هر جای دنیا پس از نوشیدن آن می­تواند بگوید صلی­الله علیک یا ابا عبدالله.

وی با تأکید بر این‌که عزاداری امام حسین(ع) مربوط به زمان و مکان خاصی نیست، در ادامه ارتباط نام امام حسین(ع) با آب ابراز داشت: این مسأله، مقوله جداگانه­ای به نام تولی و تبری دارد، به این معنی که انسان پس از نوشیدن آب می­گوید سلام بر حسین و لعنت بر یزید؛ آنچه که پیرامون کربلا است در سلام و آن چیزی که در زمینه دشمنان اهل بیت(ع)، قرآن و توحید ­باشد، در لعن است.

حجت­الاسلام بندانی نیشابوری اظهار داشت: قرآن می­فرماید «و من الماء کل شی حی» و هر چیزی از آب زنده است، یعنی حیات دین و توحید، به خاطر اباعبدالله است؛ از طرفی دیگر، آب حالتی دارد که همگان می­توانند آن را درک کنند و در وجود انسان است و تمامی مردم می­توانند کربلا را درک کنند.

کارشناس دینی با بیان اینکه عزاداری برای امام حسین(ع) مربوط به یک دهه نیست، گفت: در روزهای هفته و ماه در تمامی محله­ها، روضه و عزاداری برپا است و در واقع در تمام سال مجالس عزاداری برای سیدالشهدا(ع) برگزار می ­شود و بنابراین این عزاداری مربوط به یک دهه نیست.

وی به داستان حضرت آدم(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت آدم(ع) چهل روز در فراغ همسرش حوا گریه کرد و این جدایی بواسطه ترک اولی بود. پس از گذشت چهل روز از این فراغ، جبرئیل نازل شد و فرمود که خدا را به اسامی پنچ تن آل عبا(ع) که در بالای عرش نوشته شده است، قسم بده که تمامی این اسامی را نام برد و هنگامی که نام امام حسین(ع) را بر زبان جاری کرد، بغض و گریه راه گلوی حضرت آدم(ع) را گرفت و خطاب به جبرئیل گفت که صاحب این نام کیست؟ در این هنگام، جبرئیل تمامی وقایع کربلا را برای حضرت آدم(ع) شرح داد و او نیز گریه کرد.

حجت­الاسلام بندانی نیشابوری افزود: بعد از این گریه، جبرئیل به حضرت آدم(ع) فرمود: برو که حوا را پیدا خواهی کرد. بعد از حرکت، حوا را در زمین کربلا پیدا کرد. یعنی این‌که گمشده انسان­ها، در کربلا و امام حسین(ع) است. اولین روضه­خوان امام حسین(ع)، خداوند و رسانه این روضه، جبرئیل و اولین گریه کن، حضرت آدم(ع) و دنیا نیز هیئت امام حسین(ع) است. شرکت در مجالس امام حسین(ع) و ریختن اشک، گناهان را ذوب می­کند./822/پ202/ی