ویژه نامه اینترنتی «در آغاز کلمه بود» منتشر شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «در آغاز کلمه بود» شامل بخش‌های مختلفی همچون مقالات، چندرسانه‌ای، ویژه نامه مرتبط، پرسش و پاسخ، پیامک و مقالات مرتبط  در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.

از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به «حضرت عیسی در قرآن کریم»، «حضرت عیسی بن مریم علیهما السلام»، «به سوی مسند عیسی بن مریم»، «تولد و کودکی عیسی در دو انجیل غیررسمی»، «چهره عیسی مسیح در مسیحیت معاصر»، «چنین گفت مسیح»، «مسیح و شریعت موسوی»، «عیسی و ادیان جهانی»، «پولس و الوهیت عیسی مسیح»، «بررسی نسبت های ناروا به حضرت عیسی در انجیل یوحنا»، «تحریف آیین مسیح در گذر تاریخ» و «ماجرای صایب در عهد جدید و قرآن» اشاره کرد.

میلاد حضرت عیسی علیه‌السلام

در ذیل مقاله‌ای از این ویژه‌نامه می‌خوانیم: مسلمانان بنابر آموزه‌های دینی اعتقاد دارند: حضرت مریم در محیطی سالم، جوی آکنده از معنویت، صدق و صفا پرورش یافت و برای پیوند با خدا در بیت المقدس منزل نمود و محراب عبادت را بر حضور در مجامع عمومی ترجیح داد و انزوا و عزلت گزید. او در خودسازی و پیوند با محبوب یگانه به حدی رسید که از غذا و نعمت­‌های بهشتی بهره می­‌گرفت و فرشتگان با وی سخن می­‌گفتند. روزی جبرئیل امین بر شکل بشر بر وی ظاهر شد و داشتن پسری را بر وی بشارت داد.

قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ مَثَلَ عِیسَى عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ».‌

قطعاً داستان عیسی نزد خدا از نظر چگونگی آفرینش مانند داستان آدم است که او را از خاک آفرید، سپس به او فرمود: موجود زنده باش؛ پس بی درنگ موجود زنده شد.

ما بر این باوریم که، خداوند رحمان با به سخن درآوردن حضرت عیسی در نخستین روز ولادتش، پاکی و راستی حضرت مریم را ثابت کرد و دامان آن صدیقه طاهره را تبرئه نمود. قرآن­ کریم سخن گفتن آن حضرت در همان ساعات اول تولد را گواهی بر نبوت و بندگی او برشمرده است.

اکنون آن پیامبر عظیم الشأن زنده و در جوار امام عصر زندگی و در زمان ظهور امام زمان علیه السلام در کنار ایشان خواهد بود.

حضرت عیسی در قرآن کریم

در ذیل مقاله دیگری از این ویژه نامه آمده است: در دین مقدس اسلام، همه پیامبران الهی سزاوار تکریم واحترام هستند؛ چرا که آنان برگزیدگان پروردگار بوده اند ومسلمانان موظفند همه رسولان الهی را دوست داشته باشند وآنان را محترم بشمارند. در کتاب مقدس مسلمانان، قرآن ، سرگذشت برخی پیامبران الهی بیان شده که حضرت عیسی(ع) از آن جمله است. در سوره مریم ،ازآیه 16 به بعد به صورت کامل درباره تولد حضرت مسیح(ع) سخن به میان آمده است.پس از لحظاتی نوزاد- حضرت مسیح (ع) - لب به سخن گشود:«قال انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیّا؛ گفت: من بنده خدایم.اوبه من کتاب[آسمانی] عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است.»(مریم:30).

«وجعلنی مبارکا این ما کنت و اوصانی بالصلاه والزکاه مادمت حیا؛و[خداوند] مرا موجودی پربرکت قرار داده است؛ درهر جا که باشم و مرا به نماز و زکات سفارش کرده ، تا زمانی که زنده ام » .(مریم:31).

«والسلام علی یوم ولدت ویوم اموت ویوم ابعث حیا؛سلام و درود خدا برمن باد، آن روز که متولد شدم، آن روز که می میرم وآن روز که زنده بر انگیخته می شوم.»(مریم:33).

«قولوا امنا بالله انزل الینا و ما انزل الی ابراهیم واسماعیل و اسحق ویعقوب والاسباط وما اوتی موسی وعیسی وما اوتی النبیون من ربهم لانفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون ؛ بگویید ما به خدا ایمان آوردیم وبه آنچه به ما نازل شده وبه آنچه بر ابراهیم؛ اسماعیل؛ اسحاق،یعقوب واسباط نازل شده و به آنچه به موسی وعیسی وپیامبران دیگر از طرف پروردگار داده شده است وما هیچ تفاوتی میان آنها نمی گذاریم ودربرابر فرمان خدا تسلیم هستیم » (بقره:136).

«...وآتینا عیسی ابن مریم البینات وایدناه بروح القدس...؛...ما به عیسی؛ پسر مریم نشانه های روشن دادیم و او را با روح القدس تأیید کردیم».(بقره:87و253).

«ویکلم الناس فی المهد و کهلا ومن الصالحین؛اوبا مردم ، در گهواره آن گونه سخن گفت که در کهولت سخن می گوید و او از صالحان است ».(آل عمران : 46).

«ورسولا الی بنی اسرائیل انی قد جئتکم بایه من ربکم انی اخلق لکم من الطین کهیئه الطیر فانفخ فیه فیکون طیرا باذن الله وابری ء الاکمه والابرص واحیی الموتی باذن الله وانبئکم بما تاکلون وما تدخرون فی بیوتکم ان فی ذلک لایه لکم ان کنتم مؤمنین؛ وخداوند او را رسول وفرستاده ای به سوی بنی اسرائیل قرار می دهد.[وحضرت عیسی می گوید:] من از گل چیزی به شکل پرنده می سازم، سپس درآن می دمم که به فرمان خدا پرنده ای می شود.من کور مادرزاد ومبتلا به بیماری برص(پیسی)را بهبود می بخشم.من مردگان رابه فرمان خدا زنده می کنم و شما را ازآنچه می خورید و درخانه ها ذخیره می کنید، خبر می دهم. مسلماً دراین [معجزات]،برای شما-اگر مؤمن باشید- عبرت است». (آل عمران : 49).

«قالت الملائکه یا مریم ان الله یبشرک بکلمه منه اسمه المیسح عیسی ابن مریم وجیها فی الدنیا والاخره ومن المقربین؛فرشتگان به مریم گفتند: خدا تو را به کلمه ای که نامش مسیح بن مریم است، مژده می دهد که او در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان درگاه خداست».(آل عمران: 45).

«وقولهم انا قتلنا المسیح عیس ابن مریم رسول الله وما قتلوه وما صلبوه ولکن شبه لهم وان الذین اختلفوا فیه لفی شک منه ما لهم به من علم الا اتباع الظن وما قتلوه یقیناً؛ وهم از این رو که گفتند: ما مسیح بن مریم، رسول خدا را کشتیم، در صورتی که او را نکشتند و به دار نکشیدند، بلکه امر برآنها مشتبه شد و همانا آنان که درباره او عقاید گوناگون اظهار داشتند، از روی شک وتردید سخن گفتند وبه اوعالم نبودند، جز آنکه از پی گمان خود می رفتند وبه طور یقین مسیح را نکشتند.»(نساء:157).

«وان من اهل الکتاب الا لیومنن به قبل موته و یوم القیامه یکون علیهم شهیداً؛ وهیچ یک از اهل کتاب نیست مگر اینکه پیش از مرگش به او ایمان آورد وعیسی (ع) در روز قیامت به ایمانشان گواهی خواهد داد».(نساء159).

حضرت عیسی بن مریم علیهما السلام

در این مقاله از ویژه نامه «در آغاز کلمه بود» بخشی از زندگی خضرت عیسی مسیح علیه السلام گردآوری شده که به این شرح است:

تولد حضرت عیسی علیه السّلام

حضرت عیسی (ع) تولدی منحصر به فرد و شگفت انگیز داشته‌اند. مادرشان حضرت مریم (س) دختر حنا و عمران بود. حنا، مریم (س) را از همان ابتدا به معبد سپرد و او نیز تحت اشراف حضرت زکریا (ع) دختری پاکدامن، مؤمن، متقی و پرهیزکار پرورش یافت. مریم (س) همچنان در معبد به سر می‌برد تا آنکه روزی جبرائیل (ع) از جانب حق تعالی پیام آورد که:

«ای مریم خداوند تو را به کلمه‌ای (وجود با عظمتی) از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش مسیح عیسی پسر مریم است در حالی که در این جهان و جهان دیگر صاحب شخصیت خواهد بود و از مقربان (الهی) است».

مریم شگفت زده شد، بر خود لرزید و چنین گفت: «پروردگارا ممکن است فرزندی برای من باشد در حالیکه انسانی با من تماس نگرفته است؟! فرمود: «خداوند اینگونه هر چه را بخواهد می‌آفریند؛ هنگامی که چیزی را مقرر دارد (و فرمان هستی آنرا صادر کند) فقط به آن می گوید موجود باشد، آن نیز فوراً موجود می‌شود».

در کتب و منابع، روایات فراوانی در چگونگی تولد حضرت عیسی (ع) بیان شده که کتاب تاریخ پیامبران تألیف علامه مجلسی از آن جمله است.

پس از آنکه حضرت مریم (س) حامله شد، در خلوت خویش نه تنها ترس و ناراحتی از تهمتهای آینده او را نگران کرده بود، بلکه تنهائی وضع حمل بدون دوست و یاور او را نیز می‌آزرد. در این حالات صدائی شنید که می‌گفت: «غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی (گوارا) قرار داده است».

این صدای فرزند او عیسی (ع) بود که می‌گفت: «و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، رطب تازه‌‌ای بر تو فرو می‌ریزد (از این غذای لذیذ) بخور و (از آن آب گوارا) بنوش و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار و هرگاه کسی از انسانها را دیدی (با اشاره) بگو من برای خداوند رحمن روزه‌ای نذر کرده ام؛ بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نمی‌گویم (و بدانکه این نوزاد خودش از تو دفاع خواهد کرد)».

مریم (س) ابتدا از نگرانی و ترس از خدا آرزوی مرگ می کرد؛ امّا به او اطمینان داده شد کسی که این مولود مقدس را به او داده پشتیبانی و دفاع از او را نیز به عهده خواهد داشت. پس مریم (سلام الله علیها) عیسی را نزد قوم خود برد. قوم او با دیدن مریم (س) و نوزاد همراهش شگفت زده شدند. گروهی او را سرزنش و ملامت کردند و گروهی نیز در تقوای مریم (س) شک کردند. بعضی گفتند: «ای مریم کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی» و بعضی گفتند: «ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره‌ای».

مریم (س) به فرمان حضرت حق سکوت کرد و به عیسی (ع) اشاره نمود تا آنها جوابشان را از کودک بگیرند و این کار باعث تعجب بیشتر آنها شد و گفتند تو ما را مسخره می‌کنی. ما چگونه با کودکی که در گهواره است، سخن بگوئیم.

در این هنگام کودک زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم، او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا (هر جا که باشم) وجودی پربرکت قرار داده و تا زمانی که زنده‌ام مرا به نماز و زکات توصیه کرده است و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار و شقی قرار نداده است و سلام (خدا) بر من در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می‌میرم و از آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد».

عیسی در دفاع از مادر با عالیترین شکل ممکن و منطقی‌ترین روش گفتار، موضوع را از همان ابتدا تغییر می‌دهد و به جای هر سخنی به معرفی خود می‌پردازد.

پیامبری حضرت عیسی علیه السّلام

حضرت عیسی از جانب پروردگار به نبوت برگزیده شد و چون دیگر پیامبران ادامه دهنده رسالت عظیم هدایت و راهبری بشر بود. خداوند متعال در آیۀ زیر ویژگیهای حضرت عیسی (ع) را به عنوان یک پیامبر چنین می‌فرماید: «یاد کن نعمتی را که به تو و مادرت بخشیدم. زمانی که تو را با روح القدس تقویت کردم؛ که درگهواره و به هنگام بزرگی با مردم سخن می‌گفتی و هنگامی که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم و هنگامی که به فرمان من از گِل، چیزی به صورت پرنده می ساختی و در آن می‌دمیدی و به فرمان من پرنده‌ای می‌شد و کور مادر زاد و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من شفا می‌دادی و مردگان را (نیز) به فرمان من زنده می‌کردی و هنگامیکه بنی‌اسرائیل را از آسیب رساندن به تو باز داشتم در آن موقع که دلایل روشن برای آنها آوردی. ولی جمعی از کافران آنها گفتند: اینها جز سحر آشکار نیست».

این آیه علاوه بر بیان بعضی از معجزات حضرت عیسی (ع) به عنوان پیامبر، به مسأله تربیت الهی هر پیامبر صاحب رسالت از ابتدای تولد اشاره می‌کند.

عروج حضرت عیسی علیه السلام

گرایش روز افزون مردم و یهودیان به دین حضرت عیسی (ع) ، وحشت و نگرانی رؤسای یهود را برانگیخت و به قصد کشتن عیسی (ع) امپراطور روم را با خود همراه کردند، ولی با مشیّت و قدرت الهی نقشه قتل آنان به سرانجام نرسید، بلکه به اشتباه به جای حضرت عیسی (ع) شخصی بنام «یهودا اسخر یوطی» را به قتل رساندند. قرآن کریم داستان کشتن حضرت عیسی (ع) را چنین نقل می‌کند: «و گفتارشان که: ما مسیح عیسی بن مریم پیامبر خدا را کشتیم، در حالیکه نه او را کشتند و نه بردار آویختند؛ لکن امر بر آنها مشتبه شد. و کسانی که در مورد (قتل) او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پیروی می کنند؛ و قطعاً او را نکشتند؛* بلکه خدا او را به سوی خود، بالا برد و خداوند توانا و حکیم است.»

در حدیث موثقی از حضرت رضا (ع) منقول است که: «مشتبه نشد امر کشته شدن و مردن احدی از پیغمبران و حجتهای خدا بر مردم به غیر از عیسی بن مریم که او را زنده از زمین بالا بردند و روحش را در میان آسمان و زمین قبض کردند و چون به آسمان رسید حق تعالی روحش را به بدنش باز گردانید...».

البته نسبت به وفات حضرت عیسی (ع) اختلاف نظر وجود دارد و لذا مرحوم مجلسی بعد از ذکر آیه 55 آل عمران که دربارۀ حضرت عیسی (ع) «توّفی» به کار برده شده می فرماید: در تفسیر این آیه بعضی گفته‌اند «توّفی» به معنی مرگ است و خداوند اول او را می‌میراند و بعد از سه ساعت او را زنده کرده و به آسمان می‌برد و بعضی گفته‌اند که مردن آن حضرت بعد از آمدن، زمین در آخر الزمان خواهد بود.

وظیفه تبلیغ دین مسیحیت بعد از حضرت عیسی (ع) بر عهده شاگردان، رسولان و مبلغان بعد از ایشان از جمله پُطرس بود که در این راستا بیشترین زحمتها را متحمل شدند و موفقیتهای زیادی را نیز کسب کردند؛ ولی متأسفانه بعضی از شاگردان ایشان همچون پلوس اولین انحرفات را در دین مسیح به وجود آوردند که بهترین آن اعتقاد شرک آمیز به تثلیث و موجود الهی بودن حضرت عیسی (ع) بود که طبق بعضی تحلیلها این انحرفات ناشی از گرایشات پلوس به تعالیم آیین‌های هنری بوده است.

چنین گفت مسیح

این مقاله آورده است: در آستانه سال نو میلادی و تولد حضرت مسیح(ع) هستیم؛ پیامبری که او را به مهربانی‌اش می‌شناسند و به ایمانی که درد را دوا می‌کرد و به حکم خدایی مرگ‌ها را زندگی می‌بخشید؛ پیامبری که یقین داشت اگر ایمان به خدا داشته باشید هر کاری شدنی است: «اگر به خدا ایمان داشته باشید می‌توانید به این کوه زیتون بگویید برخیزد و در دریا بیفتد و فرمان شما را بدون چون و چرا اطاعت کند» پیامبری که چشم را چراغ وجود انسان می‌داند: «اگر چشم تو پاک باشد تمام وجود تو نیز پاک و روشن خواهد بود.» به بهانه آغاز سال نو میلادی، نگاهی انداخته‌ایم به گوشه‌ای از پیام‌های روشنگرانه این پیامبر بزرگوار.

 گفته شده است که هر کس مرتکب قتل شود محکوم به مرگ است اما من می‌گویم که حتی اگر نسبت به برادر خود خشمگین شوی و بر او فریاد بزنی باید تو را محاکمه کرد و اگر برادر خود را «ابله» خطاب کنی باید تو را به دادگاه برد و اگر به دوستت ناسزا گویی سزایت آتش جهنم است.

 اگر نذری داری و می‌خواهی گوسفندی قربانی کنی و همان لحظه به یادت آید که دوستت از تو رنجیده است گوسفند را همان جا رها کن و اول از دوستت عذرخواهی نما و با او آشتی کن.

 گفته شده است که زنا مکن ولی من می‌گویم که اگر حتی با نظر شهوت‌آلود به زنی نگاه کنی همان لحظه در دل خود این عمل را انجام داده‌ای. پس اگر چشمی که برایت این قدر عزیز است باعث می‌شود گناه کنی آن را از حدقه درآور و دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد تا اینکه که تمام وجودت به جهنم بیفتد. و اگر دست راستت باعث می‌شود گناه کنی آن را ببر و دور بینداز. بهتر است یک دست داشته باشی تا اینکه با دو دست به جهنم بروی.

 اگر به خدا ایمان داشته باشید می‌توانید به این کوه زیتون بگویید برخیزد و در دریا بیفتد و فرمان شما را بدون چون و چرا اطاعت کند. فقط کافی است به آنچه که می‌گویید ایمان داشته باشید. به خود شک راه ندهید. خوب گوش کنید. اگر ایمان داشته باشید هر چه در دعا بخواهید خدا به شما خواهد داد.

 گفته شده که قسم دروغ نخور و هر گاه به نام خدا قسم یاد کنی آن را وفا کن اما من می‌گویم هیچ گاه قسم نخور؛ نه به آسمان که تخت خدا است و نه به زمین که پای‌انداز اوست. به هیچ یک از اینها سوگند یاد نکن. به سر خود نیز قسم نخور زیرا قادر نیستی مویی را سفید یا سیاه گردانی. فقط بگو: «بلی» یا «نه»! همین کافی است اما اگر برای سخنی که می‌گویی قسم بخوری، نشان می‌دهی که نیرنگی در کار است.

 اگر فقط بر آنانی که شما را دوست دارند محبت کنید چه برتری بر مردمان پست دارید که ایشان نیز چنین می‌کنند؟ اگر فقط با دوستان خود دوستی کنید، با کافران چه فرقی دارید که اینان نیز چنین می‌کنند؟

 خدا از همان ابتدا مرد و زن را برای پیوند همیشگی آفرید. به همین دلیل مرد باید از پدر و مادر خود جدا شود و به همسرش بپیوندد، به طوری که از آن پس دوتن نباشند بلکه یک تن باشند و هیچ کس حق ندارد این اتحاد را بر هم زند و ایشان را از یکدیگر جدا سازد چون خدا آن دو را با هم یکی ساخته است.

 مراقب باشید که اعمال نیک خود را در انظار مردم انجام ندهید تا شما را ببینند و تحسین کنند زیرا در این صورت اجری نخواهید داشت. هر گاه به فقیری کمک می‌کنی در هر محفلی درباره کار نیک خود داد سخن سر نده چون به این ترتیب اجری را که ‌باید از خدا بگیری از مردم گرفته‌ای. وقتی به کسی صدقه‌ای می‌دهی نگذار حتی دست چپت از کاری که دست راستت می‌کند آگاه شود تا نیکویی تو در نهان باشد.

 ثروت خود را روی زمین نیندوزید زیرا ممکن است بید یا زنگ به آن آسیب رساند یا دزد آن را برباید. ثروت‌تان را در آسمان بیندوزید؛ در جایی که از بید و زنگ و دزد خبری نیست. اگر ثروت شما در آسمان باشد فکر و دل‌تان نیز در آنجا خواهد بود.

 مرواریدهای خود را نزد خوک‌ها نگذارید چون قادر به تشخیص ارزش آنها نیستند. آنها مرواریدها را لگدمال می‌کنند و به شما حمله‌ور خواهند شد. به همین ترتیب چیزهای مقدس را در اختیار انسان‌های بدکار نگذارید.

 بخواهید تا به شما داده شود. بجویید تا بیابید. در بزنید تا به روی شما باز شود زیرا هر که چیزی بخواهد به دست خواهد آورد و از هر که بجوید خواهد یافت. کافی است در بزنید که در به رویتان باز شود.

 نادان کسی است که در این دنیا مال و ثروت جمع کند اما توشه‌ای برای آخرت نیندوزد.

 چشم چراغ وجود انسان است. اگر چشم تو پاک باشد، تمام وجود تو نیز پاک و روشن خواهد بود ولی اگر چشمت با شهوت و طمع تیره شده باشد تمام وجودت هم در تاریکی عمیقی فرو خواهد رفت.

 برای خوراک و پوشاک غصه نخورید. برای همین زندگی و بدنی که دارید شاد باشید. آیا ارزش زندگی و بدنی که دارید بیشتر از خوراک و پوشاک نیست؟ به پرندگان نگاه کنید. غصه ندارند که چه بخورند. نه می‌کارند و نه درو می‌کنند ولی خداوند خوراک آنها را فراهم می‌سازد. آیا شما برای خدا خیلی بیشتر از این پرندگان ارزش ندارید؟ آیا غصه خوردن می‌تواند یک لحظه عمرتان را طولانی‌تر کند؟

 از کسی ایراد نگیرید تا از شما ایراد نگیرند زیرا هر طور که با دیگران رفتار کنید همان‌گونه با شما رفتار خواهند کرد. چرا پر کاه را در چشم برادرت می‌بینی اما تیر چوب را در چشم خودت نمی‌بینی؟ چگونه جرات می‌کنی بگویی: اجازه بده پر کاه را از چشمت درآورم در حالی که خودت چوبی در چشم داری؟ ای متظاهر‍! نخست چوب را از چشم خود درآور تا بهتر بتوانی پر کاه را در چشم برادرت ببینی.

 هیچ کس چراغ را روشن نمی‌کند تا پنهانش سازد بلکه آن را در جایی می‌آویزد که نورش بر هر که وارد اتاق می‌شود بتابد. چشم نیز چراغ وجود است. چشم پاک همچون تابش آفتاب، اعماق وجود انسان را روشن می‌کند. اما چشم ناپاک و گناه‌آلود جلوی تابش نور را می‌گیرد و انسان را غرق در تاریکی می‌سازد.پس هوشیار باشید مبادا به جای نور، تاریکی بر وجودتان حکم‌فرما شود. اگر باطن شما نورانی بوده و هیچ نقطه تاریکی در آن نباشد آن‌گاه سراسر وجودتان درخشان خواهد بود، گویی چراغی پر نور بر شما می‌تابد.

 اگر احکام خدا را نگاه داری، زندگی جاوید خواهی یافت، قتل نکن، زنا نکن، دزدی نکن، دروغ نگو، به پدر و مادرت احترام بگذار، دیگران را مثل خودت دوست داشته باش.

 بزرگی شما بستگی به این دارد که تا چه اندازه به فکر دیگران باشید.

حضرت مسیح ، حواریون و شعائر مسیحی

در این مقاله برخی از شعائر مسیحی آمده است که به این شرح است:

کلمه خدا

حضرت عیسی(ع) «کلمه خدا»بود. در چند آیه از قرآن، از عیسی(ع) به «کلمه» تعبیر شده است که به مخلوق بودن او اشاره دارد. همان گونه که کلمه ها آفریده ما هستند، موجودات جهان آفرینش نیز آفریده خدا هستند.کلمه،اسرار درون ما را بیان می کند و نشانه ای از ویژگی های ماست .آفریده های این جهان نیز روشنگر ویژگی های جمال وجلال خداوند هستند.از این رو ، درچند مورد از آیه های قرآن، به طور کلی به همه آفریده ها «کلمه» گفته شده است.

البته این کلمه ها با هم تفاوت دارند؛ برخی بسیار پیچیده و برخی دیگر ساده وکوچک هستند.حضرت عیسی(ع) افزون از مقام رسالت ، از نظر آفرینش برجستگی ویژه ای داشت وآن این بود که بی واسطه پدرآفریده شد.

حواریون

«حوّار»، درلغت به معنای «سفیدی خالص»است و دلیل نام گذاری یاران حضرت عیسی(ع) به حواریون، آن بود که شغل آنها رخت شویی بوده است. نقل است حواریون روزی به حضرت مسیح گفتند: کیست که از ما بهتر باشد؟ هروقت نان بخواهیم، ما را سیر می کنی، هر وقت آب بخواهیم، سیراب می شویم. و نعمت ایمان ومعرفت به تو نیز به ما عطا شده است. عیسی (ع) فرمود:«برتراز شما آن کسی است که از دست رنج خود نان می خورد و از کسب خود روزی می گیرد.»آنها وقتی این سخن را شنیدند، به شست و شوی لباس های مردم پرداختند واز دست مزد آن برای زندگی استفاده کردند.

انجیل

«انجیل»، درلغت به معنای «بشارت خیر ومژده »است و در اصطلاح ،نام کتاب ها و رساله هایی است که پس از حضرت مسیح(ع) به دست حواریون وشاگردان آنها جمع آوری شد و شامل گفتارها، معجزه ها و آموزه های حضرت مسیح و برخی احکام آن زمان است.براساس آیه ای درسوره مائده ، انجیلی که خدا به عیسی (ع)فرستاده، مایه هدایت و نور و نیز تصدیق تورات و راهنمای مؤمنان بود.همچنین ، به استناد آیه هایی در سوره های اعراف وصف، نام پیامبر اکرم(ص) درانجیل نوشته شده بوده وحضرت عیسی(ع) مردم را به آمدن پیامبری پس ازخود به نام احمد مژده داده است.

بیش از شصت انجیل موجود است و از میان آنها فقط چهار انجیل مورد قبول کلیساست .این چهار انجیل عبارتست از : انجیل متی، انجیل مرقس، انجیل لوقا ،انجیل یوحنا.

مارسیون،مؤلف نخستین انجیل وناشر افکار پولس، نخستین کسی است که کلمه مسیحیت را به کار برد.

شعائر هفت گانه مسیحی

1.نام گذاری وتعمید: مخصوص کودکانی با والدین مسیحی است .کشیش از خدا حمایت کودک را می خواهد و مراسم مخصوصی انجام می دهد.

2. تثبیت وتأکید : برای کسانی است که درکودکی تعمید یافته اند وچون به سن بلوغ می رسند، مایلند به طور رسمی عضو کلیسا شوند.

3. تقدیس نان وشراب:پروتستان ها آن را «عشاءربانی» می گویند.این مراسم به یاد بود نجات بنی اسرائیل از مصر؛ یعنی «عید فصح» است که قربانی می کردند.در این مراسم ،بشقاب های حاوی تکه نان وپیاله آب انگور را در سفره قرار می دهند.

کشیش ، به نوبت دعای مقدس می خواند وآن را میان حاضران پخش می کند.

4.استغفار وپشیمانی از گناه: مسیحی درآخرین روز زندگی، در حضور کشیش از گناهان خویش توبه می کند تا نجات یابد.

5-ازدواج؛

6. درجه گیری روحانی؛

7. تدهین وروغن مالی.

شاید براتون جالب باشه بدونین بابانوئل از کجا اومده؟! عده زیادی بر این باورن که «سنت نیکلاس » ، اولین بابانوئله. او در جنوب غربی ترکیه متولد شد ودر سال 1477م.، لقب پدر کشور وحامی لورن روبه خودش اختصاص داد.سنت نیکلاس، سوار براسب خود، از بالای بام های خونه ها می گذشت و از راه دودکش ،آب نبات وشیرینی درون کفش های کودکان می ریخت. معروفه که معاون او «پیتر سیاه »از لوله دودکش پایین می رفت و هدایایی روکه برای بچه ها آورده بودن، داخل خونه ها قرارمی داد.

مهاجران هلندی که به امریکای شمالی کوچ کردن، برای نخستین بار، این سنت رو با خودشون به اون کشور بردن ونام او به «سانتا کلوز»تغییر پیدا کرد. از این زمان بود که افسانه یک پری پیر و شوخ، سوار بر سورتمه ای که با گوزن کشیده می شه و با کیسه ای بزرگ برای بچه ها هدیه می بره ، دهان به دهان نقل شد.

-جالبه بدونین آب نبات های عصایی که در کشورهای زیادی تولید می شه، از حدود سال 1900م. بود که با خطوط قرمز تزئین شد و سرشون مثل عصا خمیده شد. در اواخر قرن نوزدهم ، یک آب نبات ساز اهل ایندیانا به فکر تولید آب نباتی افتاد که نشونه های کریسمس رو داشته باشه. ولی آب نبات های دراز وسفید رو به شکل عصا درآورد و چند نشونه ازعشق و ایثار مسیح مقدس رو در اون ترکیب کرد. رنگ سفید آب نبات عصایی، به مفهوم پاکی وبی گناهی مسیح، سه خط باریک سرخ، نمادی از رنج های مسیح و خط سرخ ضخیم ، نشانه خون مسیح بود.

جالب اینکه، وقتی سر آب نبات خمیده باشه، شبیه عصای شبانان می شه و اشاره ای به این امر داره که حضرت مسیح، چوپان و راهنمای انسان بوده است. راستی همین عصا درحالت وارونه، به شکل حرف«J» که آغاز نام« Jesus» - مسیح-  در می آید.

درخت کاج از نشونه های معروف کریسمسه. جایی می خوندم، دویست سال قبل از میلاد مسیح ، کاهنان برای جشن گرفتن از گیاه داروش Mistleoteاستفاده می کردن. اونا این گیاه همیشه سبز رو که به شکل هم زیست، روی درختای دیگه زندگی می کنه جمع و از اون برای تزئین خونه ها استفاده می کردن. اهالی اسکاندیناوی،«گیاه داروش»رو نشونه صلح وهماهنگی می دونن. کلیسا نخست استفاده از داروش رو به سبب ریشه داشتن در رسوم غیر دینی، تحریم کرد و در عوض استفاده ازشاخه ها ی کاج(holly) روپیشنهاد کرد.

شروع استفاده از درخت کاج، به آلمان قرن 16 برمی گرده .آلمانی ها درختان کاج رو داخل و خارج خونه با گل سرخ وسیب وکاغذ رنگی تزئین میکردند. مارتین لوتر، اصلاح طلب پروتستان، نخستین کسی بود که درخت کاج روبا شمع های زیادی روشن کرد. او شبی تاریک تحت تأثیر زیبایی ستاره هایی که از میان شاخه های یه کاج کوچیک می درخشیدن قرارگرفت و برای ایجاد این حالت بر روی درخت توی خونه، شمع هایی روبه شاخه های کاج آویخت.

ویژه نامه اینترنتی «در آغاز کلمه بود» به مناسبت میلاد حضرت عیسی علیه السلام در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/پ202/ف