خانه‌های وسیع از خدا بخواهید

به گزارش خبرگزاری رسا، وبلاگ یار طلبگی و هزار و یک نوشت: روزی که رفتم خانه استادم، استادم میگفتند: من و خواهر همسرم هر دو باهم خانه دار شدیم. او یک اتاق کوچک در خانه پدر همسرش. من هم یک اتاق کوچک در خانه پدر همسرم. هردو زندگی طلبگی و ساده ای داشتیم. بعضی وقتها می نشستیم به دعا کردن و آرزو کردن.

او میگفت اگر خدا به ما یک خانه بدهد که مال خودمان باشد هرجای شهر هم بود باشه با هر اندازه ای.

استاد می گفتند: اما من طور دیگری دعا میکردم می گفتم من از خدا میخواهم یک خانه به ما بدهد که مال خودمان باشد. نزدیک حرم هم باشد و بزرگ تا بتوانیم توی خانه ما روضه بگیریم برای امام حسین.

حالا خواهر همسر استاد یک خانه نقلی کوچولو دارد در یکی از محله های پایین شهر و نسبتا دور.

خانه استاد در یکی از محله های مرکزی نزدیک به حرم هست با متراژی مناسب برای یک روضه معمولی.

استاد می فرمودند: هیچ وقت از خدا کم نخواه... خدا بخیل نیست ناتوان هم نیست. همیشه چشمت به فضل خدا باشد به شرطی که: و حَبَسنی عن نفعی بُعدُ اَملی... آروزهای دور و دراز مانعتان نباشد.

پدر استادمان که استاد احکاممان هم بودند همیشه ر پایان همه کلاسهایشان این دعا را می گفتند: "الهی عاملنا بفضلک و لا تُعاملنا بعدلک" /1325/د101/س