۰۶ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۹:۳۶
کد خبر: ۲۴۳۰۵۶
یک تلنگر طلبگی؛

عیارسنجی جامعه در عشق عملی به حضرت محمد

خبرگزاری رسا ـ ما می‌گوییم عاشق حضرت محمد هستیم؛ اما صدها سایت و ده ها روزنامه داریم که هر روز به هم فحاشی می کنند، تهمت می زنند و عیب های ثابت نشده یکدیگر را در بوق و کرنا می کنند.
حضرت محمد

حجت الاسلام سید محمود خسرو شاهی، مدیر اجرایی مرکز بررسی های اسلامی قم، با ارسال یادداشتی به خبرگزاری رسا، با بررسی روند اهانت های دشمنان به ساحت پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت طاهرین(ع)، خطاب به رسانه های داخلی و فعالان فرهنگی هوشیاری بیش از پیش را توصیه کرده و دفاع عملی از فرهنگ اهل بیت را در وضعیت موجود جهانی جزء اولویت های فرهنگی دانسته است.
 

این یادداشت به شرح ذیل است:


من نه سیاست مدارم! نه تحلیل گر سیاسی و نه قصد دارم به ریشه یابی مسائل پشت پرده اتفاقات اخیر فرانسه بپردازم؛ اما مطلب غیر قابل انکار این است که از جریان ترورهای پاریس گرفته تا تیراژ 7 میلیون نسخه ای نشریه ای که کاریکاتور اهانت به مقدسات را منتشر کرده است همه از یک جا سرچشمه می گیرند و آن سازمان های جاسوسی غربی و صهیونیستی است. البته این بحث و ابعاد آن بماند برای اهل سیاست!!


هدف من از نگارش این چند خط آسیب شناسی موضوعی است که مستقیما خودمان در آن دخیل هستیم وهمه تقصیرها متوجه خودمان است و چندان ربطی به دست های پشت پرده !! ندارد و آن هم کوتاهی ما درقبال مقدسات است.


برای روشن شدن موضوع در ادامه به چند مورد اشاره ای کوتاه خواهم داشت و انشاء الله در فرصتی مناسب تر به تفصیل ابعاد آن را بازگو خواهم کرد.


الف: چند سال قبل کاریکاتورهایی با موضوع اهانت به ساحت مقدس رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) درنشریات و سایت های غربی منتشر شد ومدتی پیام های محکومیت و تظاهرات و فریادهای انزجار بلند شد (البته حق بود و لازم) ولی بعد از چندی همه چیز فروکش کرد، و باز همه عشقمان به رسول الله (صلی الله علیه وآله) به ولادت و وفات شهادت گونه ایشان منتهی شد.


روز بعثت هم چند مجلس جشنی برگزار کردیم. رادیو تلویزیون مان موسیقی و ترانه های شاد!!! پخش، و به ساحت حضرتش تقدیم نمود و چند فیلم سینمایی تکراری و گاهی جدید! نشان داده شد و عده ای هم شیرینی پخش کردند و...


ب: چند سال قبل یک به اصطلاح کشیش ضمن توهین به قرآن مجید نقشه سوزاندن آن را کشید و هیاهو به راه انداخت وباز هم پیام های محکومیت صادر وتظاهراتت پرشوری به راه افتاد.


همه ما عاشق قرآن شدیم و عکس و شعر و دل نوشته ها منتشر شد و جایزه های نفیس به صاحبان آثار هنری داده شد و قرار گذاشتیم که به قرآن اهمیت بدهیم و علاوه بر قرائت آن بفهمیم که چه می گوید و از ما چه می خواهد، و قرار شد قرآن فقط برای سر سفره عقد و مجالس ترحیم نباشد و بسیاری قرارهای دیگر... اما بعد از مدتی همه چیز کمرنگ شد واغلب به زندگی ماشینی دنیای جدید سرگرم شدیم! البته برنامه های خوبی در ماه مبارک رمضان در صدا و سیما و مساجد و امام زاده ها برگزار می شود اما متاسفانه در11 ماه دیگر سال چندان خبری نیست و انگار قرآن فقط برای ماه رمضان است و بقیه سال شاید استفاده بسیاری از ما از قرآن تنها برای قسم های دروغ و راستمان باشد و ...


ج:‌ چند سال قبل یک خواننده با ترانه ای شرم آور به ساحت حضرت هادی (علیه السلام) جسارت نمود وموج محکومیت و بیانیه وتظاهرات وانزجار نسبت به این عمل زشت سراسر ایران اسلامی را در برگرفت.
 

انگار که تازه یادمان افتاده بود نسبت به امام هادی (علیه السلام) هم وظیفه ای داریم. حقیر گمان می بردم که دیگر قرار است تمام ارگان های رسمی وموسسات اسلامی و حوزه های علمیه درس عبرتی بگیرند واز این پس منتظر نباشند تا به مقدسات اهانت شود و بعد ـ آنهم بعد از 36 سال از پیروزی انقلاب اسلامی ـ یادشان بیفتد که برای معرفی اهل بیت و چهارده معصوم (علیهم السلام) وظایفی دارند، اما ظاهرا‌ » خود غلط بود آنچه می پنداشتیم» و باز گرد فراموشی پاشیده شد و کوتاهی ها ادامه یافت ...


د: حالا هم که دوباره گستاخانه به ساحت حضرت رسول الله (صلی الله علیه وآله) اهانتی صورت گرفته باز همه جا از مسابقه و شعر و ابزار عشق و وفا به حضرتش پر شده است اما چه فایده ...؟


ه: نکته مشترک این ماجراها و موارد مشابه این است که همه ما منتظر هستیم تا اهانت و جسارتی صورت بگیرد و بعد برای انجام یک کار فرهنگی و مذهبی به تکاپو می افتیم. ناگهان صدا وسیما و سایت ها وسازمان های فرهنگی مسوول و عده ای از کاربران فضای مجازی یادشان می افتد که نسبت به مقدسات وظیفه ای دارند.


مدتی همایش و تبلیغ وبرنامه و عکس و شعر و آهنگ!!‌ و مطلب و مصاحبه کارشناسان!! همه جا را پر می کند وهمه برهم سبقت می گیرند و بعد از مدتی باز دوباره همان سکوت و غفلت از وظیفه ای که نسبت به مقدسات دینی مان داریم و ...


و: در قضیه اخیر و با توجه به گسترده تر شدن شبکه های مجازی و موج استفاده از آنها بسیاری سعی کرده اند تا به هر طریق ارادت خود را به حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) نشان دهند که جای تقدیر دارد اما قطعا کافی نیست. به عنوان مثال یکی از شعارهایی که چند روز است مرتب از رسانه ای مختلف و در شبکه های اجتماعی در قالب عکس و دل نوشته و... پخش می‎شود شعار:


من عاشق محمد هستم، می باشد. اما سوال اینجاست: آیا ما واقعا عاشق محمد (صلی الله علیه و آله) هستیم؟ عاشق بودن یعنی چه و چه مسوولیت هایی برعهده ما می گذرد؟


عاشق محمد (صلی الله علیه و آله)یعنی پیرو و مطیع دین و دستورات ایشان بودن. یعنی عاشق و پیرو دو یادگار حضرت محمد (قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت)بودن. یعنی درمسیر حق وحقیقت زندگی کردن و به واجبات ومحرمات عمل کردن ...


عاشق این نیست که یک عکس بگیریم و یک هشتگ!! بفرسیتم. عاشقی این نیست که چند جا لایک کنیم و چند صفحه بسازیم و جار بزنیم... و بعد فراموشمان شود که نباید دروغ گفت، نباید ربا خورد، نباید بدحجاب بود، نباید به نماز بی اعتنا بود( چه برسد به نماز اول وقت !!). و فراموشمان شود که نباید اختلاس کرد! نباید غیبت کرد و نباید حق را ناحق کرد... که اگر رعایت کرده بودیم قطعا دچار این خشکسالی و بلای الهی نمی شدیم و زمستانمان حداقل در نیمی از میهنمان تابستان نمی شد!!


آری ؛ ما می گوییم عاشق حضرت محمد هستیم؛ اما صدها سایت و ده ها روزنامه داریم که هر روز به هم فحاشی می کنند، تهمت می زنند و عیب های ثابت نشده یکدیگر را در بوق و کرنا می کنند!! آری ما می گوییم پیرو حضرت محمد هستیم؛ اما به سبک غربی ها از چند سال مانده به هر انتخابات به اسم احساس تکلیف حرص انتخابات بعدی را می زنیم !! و چه کارها وتخریب ها که رخ نمی دهد!


آیا واقعا ما عاشق حضرت محمد هستیم و وضع فرهنگی و اخلاقیمان اینگونه است؟ ما عاشق و پیرو حضرت محمد هستیم؛ و از هر پنج ازدواج حداقل یکی به طلاق می انجامد؟ ما عاشق حضرت محمد هستیم و این همه فقیر و نیازمند زیاد شده است؟


به نظرم:


 بیاییم به دور از هیاهو به دور از تبلیغ و ظاهر سازی با خودمان خلوت کنیم و روراست باشیم که آیا درعمل هم عاشق محمد وآل محمد (علیهم السلام) هستیم؟ ببنیم چقدر پیرو راهشان هستیم و چقدر کوتاهی کرده ایم؟

بیایید در رفتارها و گفتاریمان و در سبک زندگی مان که اسلامی بودنش درحال کمرنگ شدن است تجدید نظر کنیم.

بیایید اگر که واقعا عاشق حضرتشان ومنتظر حضرت صاحب الزمان (روحی فداه) هستیم از همین حالا تغییرات مثبت را شروع کنیم.

هستیم و چقدر کوتاهی کرده ایم؟

بیایید در رفتارها و گفتاریمان و در سبک زندگی مان که اسلامی بودنش درحال کمرنگ شدن است تجدید نظر کنیم.

بیایید اگر که واقعا عاشق حضرتشان ومنتظر حضرت صاحب الزمان (روحی فداه) هستیم از همین حالا تغییرات مثبت را شروع کنیم./904/ز503/س

ارسال نظرات