تصحیح افکار و عقاید مردم انفاق محسوب میشود
وی در ادامه افزود: اموال را مالالله حساب کنیم و بنابراین تفکر انفاق و احسان کنیم و این کار را معامله با خدا بدانیم که در نتیجه انفاق مال الله، حب الله را در دل زنده میکند.
این استاد حوزه با ذکر این سؤال که کیفیت انفاق چگونه است؟، اظهار کرد: از همه اموال صدقه دهیم و به همه مردم انفاق کنیم، مخالفین را از احسان محروم نکنیم و دایره این رفتار حسنه را وسعت دهیم، در این انفاق که کاری است حسنه و خداپسند، شخص مقابل را وابسته به خود نکنیم چرا که گاهی انفاق و صدقه موجب نزدیکی و آشنایی فقیر با خدا نمیشود بلکه شهرت ما را در پی دارد، انفاق فقط بخشیدن اموال نیست بلکه تصحیح افکار و عقاید مردم نیز جزء انفاق محسوب میشود کسانی که در دل از خداوند دور هستند و یا مشکلاتی بر سر ایمانشان قرار دارد را با خداوند آشتی دهیم و آنها را به مسیر هدایت بازگردانیم.
نگه داری اعمال از کسب عمل سخت تر است
مدیر سفیران هدایت قزوین با ذکر این روایت که میفرماید نگه داری از اعمال نسبت به خود عمل سخت تر است، ابراز کرد: گاهی شخصی کار ثوابی انجام میدهد ولی بعد از آن بوسیله ریا ثواب آن کار را از دست میدهد، انفاق نهانی بهتر از انفاق آشکار است، ولی هر دوی اینها از انفاقی که منت داشته باشد و برای رضای غیر خدا باشد، بهتر است هر چه خلوص کار بالاتر باشد، ارزش کار بیشتر میشود.
حجتالاسلام عبدالهی مانع دیگر برای نگه داری اعمال را تحقیر مردم دانست و افزود: تحقیر در امور از جمله مواردی است که ثواب عمل را پس از کسب آن از بین میبرد، گاهی یک نفر به فقیری کمک میکند و سالیان سال این مسأله را به عنوان منت و تحقیر آن شخص به زبان میآورد، مطمئنا این انفاق برای او هیچ خیری ندارد.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به وظیفه متقین نسبت به رسیدگی به محرومان جامعه تصریح کرد: انفاق مختص ثروتمندان نیست، بلکه متقین باید این کار را انجام دهند چرا که این عمل را به سرمنزل مقصود میرساند. فقط متقین میتوانند مال الله را برای حب خدا در راه رضای او خرج کنند.
مدیر سفیران هدایت قزوین با اشاره به آیه 261 سوره مبارکه بقره که ثواب انفاق را همانند دانه گندم میداند، اظهار کرد: کسی که انفاق میکند همانند دانه گندم است که پس از گذران مسیر شکوفایی خود هفتصد برابر میشود، رشد انسان در انفاق است چرا که خود دانه گندم تبدیل به هفتصد دانه دیگر میشود، بنابراین شخص انفاق کننده در مسیر انفاق و احسان وسعت پیدا میکند و درجه اش متعالی میشود.
حجتالاسلام عبدالهی در پایان وظیفه کسانی که تمکن مالی ندارند را اینگونه بیان کرد: گاهی فقیر و سائل به سمت کسی میآید که مال و اموالی ندارد و خود شخص از نظر اقتصادی در جایگاه پایین جامعه زندگی میکند، در اینجا اگر چه توانایی مالی انفاق را ندارند، اما میتوانند با روی خوش با آنها برخورد کرده و برایشان دعای خیر کنند. خداوند به این اعمال احتیاجی ندارد، بلکه این ما هستیم که برای شکوفایی وجودمان و سنگین کردن توشهمان احتیاج به باقیات الصالحات داریم، بنابراین بهتر است از آنچه میپسندیم و به آن علاقه داریم انفاق کنیم تا ارزش کارمان چند برابر شود./849/پ202/ح