معیار قرب در درگاه الهی تقوا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید جمعه شب در شانزدهمین برنامه سخنرانی از سلسله سخنرانی های شب های ماه مبارک رمضان که با موضوع شرح دعای مکارم الاخلاق از شبکه سوم سیما پخش شد، گفت: امام سجاد(ع) در فصل 16 این دعا عرضه می دارد خدایا زبانم را به هدایت بگشا و تقوا را به من الهام کن.
وی با اشاره به اهمیت تقوا افزود: می دانیم تقوا در ادبیات و منطق اسلام از مهم ترین و برجسته ترین صفات انسان است، در مقابل تقوا چیزی نمی تواند قرار گیرد؛ ممکن است انسان دارای فضایلی همانند علم و دانش باشد اما هیچکدام معیار قرب درگاه الهی شمرده نشده است.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با بیان این که میزان شخصیت انسان در درگاه الهی تقوا است، اظهار داشت: علم و نیکوکاری نیز خوب است اما این موارد در مرحله بعد از تقوا قرار دارند، در آیه 197 سوره بقره آمده است که انسان مسافری در دنیا بوده و به سوی آخرت در حرکت است که بهترین زاد و توشه او در این سفر پرخطر تقوا است.
وی ادامه داد: در آیه 26 سوره اعراف تقوا تشبیه به لباس شده است، لباس فواید بسیاری همانند زینت بودن، پوشاندن عیوب، محافظت از بدن در برابر ضربات و سرما و گرما دارد، در عالم معنویت نیز انسان باید لباس داشته باشد تا از خطرات مصون بماند که این لباس معنوی تقوا است.
این مرجع تقلید با بیان این که انسان برای ورود به بهشت احتیاج به اجازه دارد که این اجازه تقوا است، ابراز داشت: افراد با تقوا اجازه ورود در بهشت دارند، انسان در تمامی کارها باید تقوا را رعایت کنند؛ مسجد ضرار از آن جایی که بر پایه تقوا نبود و برای ایجاد اختلاف از سوی منافقان تأسیس شده بود از بین برده شد.
وی عنوان کرد: در تمام خطبه های نماز جمعه توصیه به تقوا از نخستین واجبات است، تقوا به اندازه ای اهمیت دارد که نباید فراموش شود؛ رسول اکرم(ص) فرمودند بیشترین چیزی که سبب ورود در بهشت می شود تقوا و حسن خلق است.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به حقیقت تقوا خاطرنشان کرد: برخی می گویند حقیقت تقوا خدا ترسی است اما این چنین نیست، تقوا در لغت عرب به معنای پرهیز است؛ تقوا بدان معنا است که انسان از مخالفت با خداوند پرهیز کرده و گناهان را ترک کند.
وی با بیان این که پرهیز از گناه انگیزه می خواهد، اضافه کرد: حالت درونی و احساس مسؤولیت انسان به خدا ترسی می انجامد، تقوا احساس مسؤولیت الهی و درونی است که انسان را از گناه و مخالفت با دستورات الهی بازمی دارد./1323/پ202/ج