نشست علمی عاشورا پژوهی برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، نشست علمی عاشورا پژوهی با موضوع نویافته‏های عاشورا عصر امروز در سالن همایش مدرسیه فیضیه باحضور حجت الاسلام سید محمود طباطبایی نژاد مدیرگروه سیره نگاری پژوهشکده حدیث و حجت الاسلام مرتضی وافی مدیرعامل مؤسسه خانه خورشید برگزار شد.

در این نشست حجت‏الاسلام سیدمحمود طباطبایی نژاد به سخنرانی پرداخت و گفت: در مسأله‏ منبر و خطابه یک مسأله از اهمیت بسزایی برخوردار است و آن این است که گاهی در منابر اتفاقی تاریخی از سیره اهل بیت(ع) را تحلیل می‏کنیم که این ایراد ندارد، اما گاهی اوقات مطلبی از اهل بیت(ع) و یا علما نقل می‏شود که ریشه آن مکاشفه یا رویا و مطالب این‏چنینی است که این امر بسیار آسیب زا است.

وی در ادامه افزود: هر کاری تخصص و مهارت خود را می‏طلبد بنابراین ممکن است شخصی فقیه و اصولی قهاری باشد اما در زمینه تاریخ و سیره اهل بیت(ع) و یا واقعه عاشورا تخصصی نداشته باشد بنابراین به حکم این‏که این شخص فقیه بالا مرتبه‏ای است جواز نمی‏شود که مطالب ایشان در مسأله خطابه و مرثیه ها نقل شود کما این‏که در طول تاریخ نیز بودند از علمای برجسته شیعه در فقه و اصول و اخلاق که مقاتلی نوشته‏اند که در آنها پر از خرافه و بدعت است.

استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: 130 خبر واحد از پیامبر(ص)، امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و دیگر اهل بیت(ع) وارد شده است که شهادت امام حسین(ع) را قبل از واقعه عاشورا بیان کرده‏اند.

وی ادامه داد: در بسیاری از این اخبار حتی نحوه شهادت، مکان، زمان و بسیاری از جزئیات روز واقعه بیان شده است که نشان از این است که خود امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بودند و مطلب مهم‏تر این‏که بسیاری از این اخبار در کتب معتبر اهل سنت نیز بیان شده است.

وی خاطرنشان کرد: مسأله پیرو این مطلب این است که بسیاری از صحابه امام حسین(ع) را از سفر به کوفه منع کردند که از جمله آنها ابن عباس است این صحابه در سخنان خود به شکل مؤدبانه‏ای حرکت و قیام امام حسین(ع) را اشتباه عنوان کردند، اما مسأله قابل بیان این است که اولا امام حسین(ع) ایرادات ظاهری سفر را قبول داشتند و ثانیا هیچ گاه بیان نکردند که شما اشتباه می‏کنید و یا سخن شما اشتباه است و یا اینکه به کوفیان می‏شود اعتماد کرد بلکه سکوت کردند و هدفی غیر از پس گرفتن حکومت زمان داشتند.

حجت‏الاسلام طباطبایی نژاد در پاسخ به شبهه‏ای درباره عاشورا تصریح کرد: مشهور است که امام حسین(ع) حج خود را نیمه‏کاره رها کردند و به سفر کوفه راهی شدند که البته توجیهاتی نیز برای این مسأله بیان شده است اما واقعیت این است که روایات بسیاری وجود دارد که ایشان دوبار عمره مفرده انجام دادند و از ابتدا حج تمتعی را نیت نکرده بودند تا آن را رها کنند.

وی اظهار داشت: نکته مهم دیگر درباره دعای عرفه است که تصور غالب بر این است که این دعا در سفر آخر ایشان بعد از اتمام حج خود قرائت شده است در صورتی که امام(ع) در روز هشتم ذی‎‏الحجه راهی کوفه شدند و اصلا در آن سال در منا حضور نداشتند تا دعای عرفه را بخوانند بلکه این دعا در سال‏های قبل در روز عرفه از سوی امام(ع) قرائت شده بود.

مدیر گروه سیره نگاری پژوهشکده حدیث اظهار داشت: امام حسین(ع) وقتی قصد سفر به همراه همه خانواده خود داشتند برخی ایراد گرفتند که چرا خانواده خود راه همراه خود می‏برید، در جواب این سوال چهار پاسخ وجود دارد، پاسخ اول این است که وقتی اصحاب این سوال را پرسیدند امام فرمودند که پیامبر(ص) به من فرمود که خداوند دوست دارد تو را شهید و خانوده ات را اسیر ببیند.

وی در ادامه افزود: پاسخ دوم این مطلب از سوی سید بن طاووس است که می‏گوید امام(ع) نمی‏خواستند یزید اهل بیت(ع) را به عنوان گروگان بگیرد و بر ایشان فشار آورند و همین سبب شکست قیام شود، پاسخ سوم نیز این است که عرب وقتی می‏خواهد به همه بفهماند که همه قصد و انگیزه خود را برای رسیدن به هدفی قرار داده با همه اهل بیت(ع) خود آن کار را انجام می‏دهد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اما مطلبی که در سخنان خود امام حسین(ع) وجود دارد این است که ایشان در سخنرانی خود می‏فرماید من با همه خانواده خود راهی این سفر الهی شده ام تا هم امت بدانند که اگر بخواهند در راه خدا قیام کنند بهانه ای نخواهد بود./1329/پ202/ف