گریه بر امام حسین ماهیت انسان را تغییر می دهد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام سید مسعود عمرانی شب گذشته در مراسم استقبال از محرم دانشگاه امام رضا(ع) که در محل مسجد این دانشگاه برگزار شد، شناخت نسبت به ابعاد وجودی امام حسین(ع) را از لوازم یک عزاداری با معرفت دانست و گفت: درباره امام حسین یک دنیا مطلب وجود دارد؛ در همین رابطه کتابی به نام «دایره المعارف حسینیه» وجود دارد که تا امروز 600 جلد از آن چاپ شده است؛ وجود مبارک سیدالشّهدا(ع) به گونه ای است که اگر کسی با این وجود آشنا شود، همه چیز خواهد داشت.

وی با بیان این که عزاداری برای سیدالشّهدا از قبل اسلام وجود داشته و انبیا(ع) بر مصیبت ایشان گریه می کردند، افزود: در مفاتیح الجنان می خوانیم «سیدالشّهدا(ع) مولودی است که پیامبرش قبل از ولادتش بر او گریه کردند»؛ امام رضا (ع) می فرمودند «ماه محرم که می رسید لبخند بر پدرم دیده نمی شد تا روز عاشورا که در این روز پیوسته گریه می کردند.»

این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با اشاره به روایاتی پیرامون عزاداری اولیای خدا برای سیدالشّهدا(ع)، اظهار کرد: در روایتی از امام صادق(ع) داریم که حضرت زهرا(س) هر روز بر سید الشهدا(ع) شهقه می زنند، یعنی ناله ای که انسان دوست دارد با آن ناله جان از تنش بیرون آید؛ امام صادق(ع) پس از بیان این روایت فرمودند «آیا دوست ندارید از کسانی باشید که مادرم را یاری می کند؟»

حجت الاسلام عمرانی خاطرنشان کرد: در روایت آمده است که یک قطره از اشک برای سیدالشّهدا(ع) آتش جهنم به ما هوی آتش را خاموش می کند؛ باید برای درک این روایات به زندگی امام حسین(ع) نگاه کنیم.

وی به آیه شریفه  «وَ فَدَیناه بّذبحٍ عَظیم» اشاره کرد و گفت: در تفسیر و روایات پیرامون این آیه آمده است که پس از پذیرفته شدن عمل ابراهیم(ع)، به او ندا رسید که «تو حسین(ع) را می شناسی؛ او را بیشتر دوست داری یا فرزندت را؟ مصیبت او بیشتر به تو فشار می آورد یا مصیبت فرزندت؟» ابراهیم(ع) گفت «خودم و پدر و مادرم فدای حسین(ع)»، سپس گریه کرد؛ خداوند فرمود «همین گریه تو را به جای بریدن سر فرزندت قبول کردم.»

مدیر سابق گروه معارف دانشگاه امام رضا(ع) در پاسخ به این شبهه که «آمرزش گناهان در اثر اشک بر امام حسین(ع) موجب آسودگی خاطر گناهکاران در ادامه گناه خود می شود»، تصریح کرد: بنده به مراتب دیده ام کسانی که در وادی امام حسین(ع) گریه می کنند، ماهیت شان عوض می شود؛ ما نمی فهمیم امام حسین(ع) چه شخصیتی هستند.

حجت الاسلام عمرانی افزود: علمای ما مقید بودند که تربت سیدالشّهدا(ع) را می خوردند؛ تربت قتلگاه سیدالشّهدا(ع) به گونه ای است که در هر جای عالم باشد، به رنگ خون می شود و من این را به چشم خود دیده ام.

وی در توصیف مصائب سیدالشّهدا(ع) یادآور شد: هر مصیبتی را که ائمه(ع) کشیدند، امام حسین(ع) همان مصائب را به طریق اولی کشید و در مصیبت هم سنگ تمام گذاشت، به نحوی که حتی قبل از اصحابشان درد ها را کشیدند.

این استاد حوزه و دانشگاه در تأیید سخنان خود به روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) که می فرماید «إنَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارَهٌ فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لاتَبرُدُ أبَدا» اشاره کرد و خاطرنشان کرد: یکی از نشانه های مؤمن این است که وقتی اسم سیدالشّهدا(ع) را می آورند، در دلش حزن وارد می شود؛ اگر این گونه شدید خوشحال باشید که ایشان شما را شفاعت خواهند کرد.

حجت الاسلام عمرانی در پایان بصیرت را یکی از وظایف اصلی مؤمنان دانست و گفت: اگر کسی مشی زندگی امام حسین(ع) را بخواند، نسبت به فرمایشات رهبری دقیق می شود؛ نمی شود کسی هیأتی باشد اما نسبت به مسائل نظام بی تفاوت باشد./820/202/ب1