بایدها و نبایدهای منتظران در گفتار آیت الله صافی گلپایگانی
به گزارش خبرگزاری رسا، همزمان با شب نیمه شعبان، گفتاری از حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در پایگاه اطلاع رسانی دفتر این مرجع تقلید با عنوان بایدها و نبایدهای منتظران منتشر شد.
این مطلب به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحيم
قالَ اللهُ تَعالي: (وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ انَّ الاَرْضَ يَرِثُها عِبادِي الصّالِحُونَ)(۱)
مراسم شكوهمند تعظيم عيد بزرگ نيمه شعبان، ولايت يگانه منجي عالم، موعود انبيا و اوصيا و صفي انبيا، صاحب زمان و كهف امان، حضرت بقية الله ارواح العالمين له الفداء، براي عموم شيعيان و دوستان آن وليّ‌يزدان، فرصتي بسيار مبارك و ارزنده است كه در آن ضمن كسب شرف مشاركت در تجليل بزرگداشت اين زاد روز عزيز و يوم الله مبارك و حضور در مجالس روحاني و اجتماعات ولايي، نوراني و برنامه‌هاي جشن و شادماني، وضع ارتباط معنوي با آن حضرت و مرتبه مطابقت و موافقت اخلاق، اعمال، رفتار شخصي و اوضاع اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي را با انتظاراتي كه آن برگزيده خداوند متعال از شيعيان و دوستان خود دارند بررسي نمايند.
آن شخص و جامعه‌اي سعادتمند است كه در اين محاسبه و در تحصيل رضايت خاطر انور آن حضرت، موفّق باشد. به اين مناسبت حقير براي كسب افتخار مشاركت در اين جشن مربوط به امام منتظر، حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف، و توجّه به حقايق و معاني انتظار ظهور، اين چند كلمه را خدمت برادران و خواهران ايماني تقديم مي‌دارم.
بايد كساني كه همه ساله به افتخار شركت در مراسم اين جشن بزرگ نايل مي‌شوند و با چراغاني‌ها، تزيين بازار، خيابان، مساجد و حسينيه‌ها و تشكيل مجالس سخنراني و بيان فضايل و مناقب و انشا و انشاد و سرودن و خواندن اشعار و قصايد و مدايح، ولايت و ارادت خود را به آن آستان فرشته پاسبان، اظهار مي‌دارند؛ با ضيافت‌ها، اطعام و تبريكات، بر نشاط روحي و ايماني خود و ديگران مي‌افزايند؛ به شيعه بودن خود مي‌بالند و از طول مدّت هجران و درد فراق ناله مي‌زنند، اشك مي‌ريزند، آن حضرت را مي‌خوانند و يابن الحسن، يابن الحسن مي‌گويند؛ خداي را سپاسگزار و شاكر باشند كه دل‌هاي آنها را سرشار از معرفت امام زمان عليه السّلام نمود و از مرگ جاهليت نجات بخشيده و به سر منزل حقيقت، ايمان و معرفت حجّت تامه بالغه دوران و كلمه كامله باقيه سبحان، هدايت فرموده است.
بدانيد عصر غيبت، عصر امتحان و آزمايش، عصر تمحيص و تخليص است. سعادتمندان و مؤمناني را كه در ايمان، ثابت قدم مي‌باشند و در اين مكتب انسان‌ساز غيبت، خود را مي‌سازند، حوادث گوناگون، فشارها و سختي‌ها تكان نمي‌دهد؛ ايمانشان را متزلزل نمي‌سازد و مانند كوه در برابر بادهاي تند و شديد، پايدار و برقرارند و از افراد سست ايمان و ضعيف الاراده، جدا و ممتاز مي‌گردند.
هر چه تمسّك به دين و دينداري دشوارتر شود و با انواع محروميت‌هاي ظاهري توأم گردد، ايمان و تعهّد آنها قوي‌تر مي‌شود و صدق و راستي احاديثي كه در آنها از وقايع دوره غيبت، شيوع بعضي معاصي و ملاهي و غنا و موسيقي، از وضع بعضي جوانان و بانوان، از اختلاط زن و مرد و امور ديگر خبر داده‌اند بر ايشان روشن‌تر مي‌شود.
در آن شرايط بر حسب بعضي روايات، تا آنجا نگهداري دين، سخت و دشوار مي‌گردد كه مانند نگهداشتن آتش در كف دست مي‌شود، يا چنان كه در حديث ديگر است: (إن لصاحب هذا الامر غيبة المتمسّك فيها بدينه كالخارط للقتاد)(۲)
در اين عصر غيبت، مردمان ثابت الايمان، ثواب كساني را دارند كه در پيش روي رسول اعظم اسلام صلّي الله عليه و آله و سلّم، با شمشير، جهاد مي‌نمودند و به قدري بلند پايه هستند كه پيغمبر اكرم صلّي الله عليه و آله و سلّم، ايشان را برادر خود خوانده و به ديدارشان بر حسب احاديث، اظهار اشتياق فرموده است.
مؤمنان به غيبت و حزب الله، منتظران حقيقي ظهور و حكومت جهاني اسلام‌اند كه در احاديث شريفه فرموده‌اند:
(اولئك هم المخلصون حقّا و شيعتنا صدقاً و الدّعاة الي دين الله و جهرا اُولئك الذين يومنون بالغيب ثم اولئك حزب الله الا ان حزب الله هم المفلحون)(۳) و بر حسب حديث شريف (المنتظر لامرنا كالمتشحِّط بدمه في سبيل الله)(۴) مانند كسي هستند كه در راه خدا به خون خود غلتيده باشد.
اينها همه فضايل شما شيعيان، زنان و مردان منتظر و متعهد و ملتزم به احكام و وفادار به امام زمان عليه‌السّلام، است.
بايد منتظران آن حضرت، به هوش باشند و از اين فضايل، پاسداري كنند. مبادا تحت تأثير تلقينات سوء و الفاظ فريبنده، تسليم خود را به احكام الهي از دست بدهند يا از تحت حكومت الله و حكومت قرآن و امام زمان عليه السّلام، خارج شوند.
حقوق بشر و حقوق انسان‌ها و مرد و زن همان است كه خداي بشر، خداي زن و مرد، معيّن فرموده است؛ غير از آن همه ضلالت، گمراهي، فساد و تباهي و سير به سوي زندگي حيواني است.
هر زن و مرد و پير و جوان كه هر كدام از احكام خدا را قبول نداشته باشد يا چون آن احكام، مخالف فرهنگ بي‌بند و بار غرب است، آنها را مناسب وضع زمان نداند، ايمانش مخدوش مي‌شود و به همين دليل در احاديث شريفه وارد است كه «در عصر غيبت، شخص مؤمن در حال ايمان، صبح مي‌كند و شب مي‌كند در حالي كه از دين خارج شده است»
به خصوص به جوانان و بانوان، سفارش مي‌كنم كه مواظب باشند تا در مسايلي كه برخي مي‌خواهند احكام اسلام را با فرهنگ غرب، لاييك، لاديني و حكومت مردم بر مردم تطبيق و تأويل كنند به اشتباه نيفتند؛ اينها دوره جاهليت ديگر را پي‌ريزي مي‌نمايند.
دوره غيبت بر حسب روايات به درازا مي‌كشد تا حدّي كه حضرت اميرالمؤمنين، عليه السّلام، مي‌فرمايد: (ما اطول هذا العناء و ابعد هذا الرجاء)(5) انسان‌ها در مسير تحولات شگرف و تغييرات بنيادي، مكتب‌ها و نظام‌هاي گوناگون را تجربه مي‌نمايند و همه را براي تأمين سعادت عمومي بشر فاقد شرايط لازم مي‌يابند و از برقراري قسط و عدل، عاجز و ناتوان مي‌بينند و هر چند عالم پر از ظلم و جور و فساد و نا امني و تباهي مي‌گردد، اما به حكم اَلشَّيءُ اِذا جاوَزَ حَدُّهُ اِنْعَكَسَ ضِدّه، جوامع بشري براي برقرار شدن آن نظم الهي ـ اسلامي و حكومت عدل واحد جهاني آماده مي‌شوند و با ظهور آن حضرت، جهان به نقطه كمال و ذروه ارتقا نايل مي‌شود.
عصر غيبت، عصر عمل و كار، تحمل مسئوليت، انجام وظيفه و عصر مقاومت، حركت، استقامت، صبر و شكيبايي در امر دين است.
در ارتباط با تعظيم شعاير، اعلاي كلمة الله، با تبليغ اسلام، فراهم كردن موجبات استقلال سياسي، اقتصادي و فرهنگي و رهايي از وابستگي به كفّار، شكوفايي علم و صنعت و بسط و نشر تعليم و تربيت، امر به معروف و نهي از منكر، تعاون بر نيكي و تقوا، رسيدگي به وضع مستمندان، قضاي حوايج نيازمندان، دستگيري از افتادگان، دفاع از مرزها و ثغور جغرافيايي وطن اسلامي و حدود فكري و عقيدتي، رفع بدع و رويارويي با اهل شكوك و شُبَه ومبارزه با مظاهر فساد و ملاهي و هتك احترام احكام الهي همه مسؤوليم و همه مسلمانان متعهّدند.
بايد منتظران آن حضرت، خطراتي كه جوامع اسلامي را تهديد كرده و تا حد زيادي، بسياري از جوامع را در ورطه ضعف و زبوني و اطاعت از كفار گرفتار كرده، شناسايي كنند و نگذارند جامعه ما و نسل جوان عزيز ما به آن مبتلا شوند. عصر غيبت، عصر تكليف است؛ عصر اقدام و عمل، عصر اميد به آينده و پيروزي حق بر باطل است. منتظر باشيد و عمل كنيد كه خداوند مي فرمايد: (وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَري اللهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنونَ)(۶)
پي‌نوشت‌ها:
۱. و به راستي در زبور، پس از تورات نوشته‌ايم كه زمين را بندگان شايسته من به ارث مي‌برند./ سوره انبيا، آيه،۱۰۵.
۲. براي صاحب اين امر[امام مهدي، عليه السّلام] غيبتي است و كسي كه بخواهد دينش را حفظ كند، مانند آن است كه قصد نگهداري درخت خارداري را در دستش دارد./الغيبة نعماني، ص۱۱۲.
۳. به تحقيق ايشان مخلص بوده و از سر صدق و صفا شيعه ما و دعوت كنندگان به دين خدا در آشكار و نهان هستند؛ همانا ايشان ايمان آورندگان به غيب اند، پس ايشان حزب الله اند. آگاه باشيد كه طرفداران حق، رستگاران‌اند./صدوق، محمّد؛ كمال الدّين، ص۲۲۰.
۴. كسي كه منتظر امر ما باشد، مانند آن است كه در راه خدا به خون خود غلتان است./المحاسن للبرقي،ص۵۰.
۵. چه طولاني است اين درد و رنج و چه دور است اين آمال و آرزو./نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه ۲۲۹.
۶. و بگو كارتان را بكنيد، به زودي خداوند و پيامبر او و مؤمنان در كار شما خواهند نگريست./سوره توبه، آيه ۱۰۵.
/1323/د102/ج1