ضرورت پرداختن حوزه به پژوهش‌های میدانی طلاب
حجت الاسلام احمد زادهوش در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، سطح انتظارات از حوزه علمیه در زمینه پژوهش را بالاتر از وضعیت موجود دانست و اظهار داشت: انتظار از حوزه علمیه در تولید علم و نوآوری فراتر از وضعیت موجود بوده، اگر چه تلاش ها و تولیدات خوبی در این زمینه شده است.
رییس جامعة المرتضی بیان داشت: روند آموزش و پرورش طلاب، روند پژوهشی نیست؛ از یک طلبه جوان که حدود 10 سال در حوزه علمیه تحصیل کرده و در واقع یک دهه از مهم‌ترین بخش زندگی خود را گذرانده، حتی یک برگه پژوهش خواسته نمی‌شود.
وی ادامه داد: تنها زمانی که طلبه بخواهد از سطح سه به سطح چهار برود، از او مقاله پژوهشی می‌خواهند؛ طلبه‌ای هم که در طول این 10 سال، کار پژوهشی نکرده است، برای تهیه این مقاله با رنج و مشقت زیای رو به رو می‌شود.
رییس جامعة المرتضی افزود: بنده از سال‌های پیش این موضوع را بسیار توصیه کرده و پیشنهاد داده‌ام که هر طلبه برای ارتقا از یک پایه به پایه بعد، باید ملزم به ارائه یک مقاله کوتاه باشد؛ البته منظور از مقاله، پژوهش‌های علمی پژوهشی حرفه‌ای نیست، بلکه مقاله‌ای به اندازه 5 تا 10 صفحه کافی است.
وی ابراز داشت: مسؤولان و مدیران حوزه علمیه به راحتی می‌توانند آموزش‌های مقاله نویسی و گزارش نویسی را به طلاب آموزش دهند؛ هزاران طلبه در فصل‌های تبلیغی به سراسر کشور اعزام می‌شوند و هر کدام در این سفر تبلیغی، حامل خاطرات زیادی هستند که می‌توانند آن‌ها را به صورت گزارش درآورند.
حجت الاسلام زادهوش تأکید کرد: باید ساز و کاری آموزشی و مدیریتی وجود داشته باشد تا انبوه تجربیات و اطلاعاتی که از رفت و آمدهای تبلیغی به دست می آید، نگاشته شود؛ پژوهش‌های میدانی دقیقا به همین گونه است و دانشجویان به صورت خوشه‌ای در مناطق استان پخش می‌شوند و گزارش تهیه می‌کنند و نتیجه آن گزارش، مبنای عمل مدیران و مسؤولان کشور می‌شود.
وی اظهار داشت: اگر هزاران روحانی در زمان تبلیغ، پدیده‌های فرهنگی و اجتماعی را رصد کرده و آن ها را تحلیل و جمع‌بندی کنند و به دست مسؤولان حوزه برسانند، رؤسای سازمان‌های تبلیغی، مراجع عظام تقلید و مسؤولان حوزه در تصمیم گیری‌ها بهتر می‌توانند عمل کنند.
رییس جامعة المرتضی بیان داشت: نکته حائز اهمیت دیگر، ادبیاتی است که پژوهشگران روحانی به کار می‌برند؛ ادبیات پژوهشی طلاب با عموم جامعه متفاوت است و از کلمات تخصصی طلبگی در مقاله‌های خود استفاده می‌کنند.
وی در پایان توصیه کرد: مسؤولان آموزشی و پژوهشی حوزه علمیه باید طلاب را به گونه‌ای آموزش دهند تا مقالات و آثار آن‌ها برای عموم جامعه قابل درک باشد؛ طلاب پژوهشگر از ادبیات تخصصی طلبگی کمتر در پژوهش‌ها استفاده کنند و روش‌های صحیح نویسندگی را آموزش ببینند./840/ت302/ی