بی‌تدبیری در اجرای یادواره شهدای کوه خضرقم
شهید گمنام؛ واژه‌ای که از ابتدایی ترین لحظه‌های ظهورِ انقلابی‌ترین انقلاب تاریخ به صیانت از مبانی آن می‌پردازد. انقلابی که در قالب نظام اسلامی با هویتی قیوم در تاریک‌ترین نقطه تاریخ در ساحت اندیشه عصر معاصر به واژه‌سازی می‌پردازد و هویت تفکر بشری را به‌سوی رستگاری و آزادی حقیقی از بند حکومت مادی شیاطین سوق می‌دهد.
واژه‌ای که شاخصی غیرقابل نفوذ برای ترسیم مسیر اصیل انقلاب برای نسل چهارم و نسل‌های بعدی انقلاب اسلامی شده است؛ واژه‌ای که غرب را با تمام ابعاد حکومت مادی آن به مهلکه ناچاری رسیده است؛ شهید گمنام همان واژه‌ای است که با ظهورش آن هم پس از سال‌ها از زیر پاک‌ترین خاک‌های زمین پرچم قیام برافراخته و در معرکه حق علیه باطل همواره مهلکه‌هایی برای پلیدترین تفکرهای شبه بشری می‌سازد تا بتواند همواره در سایه ولایت ناجی انسان‌های آزادی‌خواه در زمین خاکی باشد.
شهید گمنام همان واژه‌ای است که هویت قیومش امروز قلم خبرنگاری را بر سپیدی کاغذ کشانده تا او را به انتقادنگاری از زبان مردمی با فرهنگ ایثار و شهادت نسبت به متولیانی که شاید امروز با رفتارشان نسبت به شهدا نشان می‌دهند که هویت انقلابی شهید را نمی‌شناسند.
کوه خضر شهر مقدس قم؛ مکانی که امروز بر هیچ کسی در شهر قم ناشناخته نیست؛ نامی که در تک‌تک کلمات تاریخچه خود حضور انسان‌هایی را به ثبت رسانده که روزی با هویت قیوم به مسلک عرفان و بندگی در بلندترین نقطه از زمینی که به فرمان پیامبر اکرم(ص) به قم مشهور شد برای تجدید میثاق با معبود خود حاضر می‌شدند. تا تاریخ بداند قم جای شیاطین نیست چرا که زمینی با هویتی انقلابی است تا تاریخ در دامنه لغات آینده خود خالص‌ترین انقلاب و قیام آخرین صبح آرمانی تمام آزادی‌خواهان جهان را درک کند.
در کنار این کوه پر از تاریخ، 14 گل خونین باشهرت «شهید گمنام» آرامیده‌اند که هرروز در این شهر مقدس با روح ملکوتی خود اساس انقلابی بودن را به دانش‌آموز، دانشجویان و طلاب این شهر می‌آموزند؛ هرروز صبح از دامنه این کوه رفیع در شهر قم نسیمی با عشق زیارت حرم اهل‌بیت(ع) به اهالی تک‌تک خانه‌های این شهر ادبیات زیست انقلابی را می‌آموزد؛ اما در این میان برخی که از ادبیات انقلابی زیستن چیزی نمی‌دانند با اقداماتی ناشیانه هویت شهید را در قلم نگاره‌های رسانه به چالش می‌کشانند.
اما اصل ماجرا
قلم خبرنگاری که امروز مظلومیت شهید گمنام در مُرکبش قیامتی برپا ساخته که این گزارش بتواند با ادبیات مردم شهیدپرور به انتقاد از متولیان برخی از مجالس مذهبی منتسب به شهدای گمنام کوه خضر بپردازد تا شاید صدای شهید گمنام را در این عالم به گوش آنان که فقط در جداول بودجه برنامه‌های فرهنگی اعداد را می‌بینند و از اجرای برنامه فرهنگی شاید چیزی دیگر نمی‌دانند برساند که شهید گمنام همواره جاودانه قیام می‌کند؛ بر این اساس مردمی که خبر یادواره چهارده گل خونین گمنام کوه خضر را از آنتن شبکه تلویزیونی قم آن‌هم به صورت زنده و بدون اطلاع‌رسانی قبلی دریافت کردند قلبشان از این بی‌محبتی به درد آمده و گویی امروز با شهدا در انتقاد از این بی‌تدبیری هم‌صدا شده‌اند.
در میان موج این انتقادها قلمم سعی دارد ابتدایی‌ترین اصول برگزاری یک یادواره شهید محور که بر میهمانان خود اساس انقلابی زیستن را می‌آموزد بنویسم؛ بنابراین فقط به کمترین اقدامات ممکن از نگاه ردیف بودجه جدول اجرایی این برنامه برای متولیان آن اکتفا کرده و چند نکته‌ای حیاتی را یادآور شده تا شاید در سال‌ها و برنامه‌های آینده شاهد گمنام ساختن شهدای گمنام نباشیم.
روزگاری انسان‌ها وقتی شاهد رشد دانش‌های ارتباطی بودند بر آن شدند که برای آن اسلوب‌های محوری تعریف کرده و نتایج آن را به زنجیر تحریر بکشند تا شاید آیندگان بخواهند از آن استفاده کنند؛ بر این اساس اسلام که استراتژیکی‌ترین دین آسمانی و کامل‌ترین راه رستگاری بندگان است برای این اسلوب‌ها نقش یک نظریه پایه را ایفا می‌کند؛ درحالی‌که جهان غرب تمام اساس آن برمدار حکومت مادی شیطان مدیریت می‌شود در بکار گیری این اسلوب‌های مبنایی از جهان اسلام پیشی گرفته و مسلمانان را با ظالمانه‌ترین متدولوژی صاحبان اصلی این مبانی را تحت نفوذ خود قرار دهد.
در این میان روح‌الله از ساحت مهدی(عج) ظهور کرد و گروهی از نوجوانانی که شاید در نگاه اول برای آنان زود به نظر می‌رسید عارفانی شدند که با خروش خود هویتی قیوم را برای انقلابشان به یادگار گذاشتند. حال به نظر می‌رسد که برای این عارفان همیشه زنده که حالا در واژه گمنام برای علمدار انقلاب جان‌فشانی می‌کنند برگزاری یادواره و سالگرد ابعاد گسترده‌تری می‌طلبد و اجرای چنین مراسمی بررسی دقیق‌تر و مدبرانه‌تری را از سوی متولیان آن می‌طلبد؛ اما خبری که در شبکه استانی قم برای آیین نکوداشت چهارده شهید گمنام کوه خضر پخش شده بود انگار همان لحظه از سوی متولیان برنامه اقدامات اجرایی هماهنگ شده؛ خبری با حضور تعداد محدودی از مشتاقان فرهنگ ایثار و شهادت.
مردم شهیدپرور قم برایشان سؤال شده بود که سومین مکان زیارتی قم از نگاه جمعیت زائر چرا باید از سوی متولیان آن برنامه‌ای برای این مکان مقدس تدارک دیده شود که حتی برای آن از کمترین تکنیک‌های تبلیغی و اطلاع‌رسانی بهره‌برداری نشده بود. یادواره‌ای که حتی انقلابی‌ترین رسانه‌های شهر انقلابی قم اولین خبر آن را از آنتن زنده تلویزیون دریافت می‌کردند.
وقتی شاهد مظلومیت شهدای گمنام در این بی‌تدبیری اجرایی بودم جمله‌ای از رهبر معظم انقلاب در اعماق خاطراتم منادی داد که گواهی می‌داد روزی ولی امر مسلمین جهان در خطاب به متولیان برنامه‌های فرهنگی فرمودند«باید یاد حقیقت و خاطره‌ی شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن، زنده نگه داشت.» حال شاهد چنین فضایی بودن آن‌هم در برابر این‌چنین راهبرد انقلابی را چگونه می‌توان تحلیل کرد. من قضاوت منصفانه را به خود متولیان این مراسم وا‌می‌گذارم که آیا مراسمی که هیچ‌گونه متد اطلاع‌رسانی ندارد قلب مردم مؤمن و انقلابی را به درد نمی‌آورد؟ آیا حقوق شهدا را در این یادواره به حقانیت ادا شده است؟
وقتی تصاویر زنده این یادواره را با خاطرات تاریخی دفن این شهدای قیوم گمنام که حضور پرشور عاشقان ولایت و رهروان راه شهدا به آن معنایی خاص در سبک زندگی اسلامی بخشیده بود مقایسه می‌کنم قلمم ناچار است از حقایقی بنویسد که در میان این بی‌تدبیری و این بی‌محبتی حقوق شهدای گمنامی که همچنان پس از شهادت از حریم ولایت صیانت می‌کنند پایمال نشود.
گاهی یک بی‌تدبیری مفاهیم عمیق تحلیلی را به چنگ دشمنانی می‌دهد که برای محو کردن نام شهدا در تاریخ از هیچ نیرنگی دریغ نمی‌کنند؛ سالگرد دفن چهارده شهید قیام کرده که با قیام خود شاخص مسیر ولایت برای نسل چهارم انقلاب را ترسیم می‌کنند با این بی‌تدبیری زیر بار هیچ توجیهی نمی‌رود مگر آنکه متولیان خفته بوستان همیشه بیدار شهدا برای برنامه‌های بعدی خود از مردم و رسانه‌های انقلابی و رهروان راه شهدا با یک اطلاع‌رسانی حداقلی دعوتی کنند تا شاید این بی‌تدبیر از قلب خاطرات تاریخی این مردم شهیدپرور کم‌رنگ‌تر شود.
در این مجال پیشنهاد می شود به زودی آیینی پرشکوه از سوی متولیان و مسوولان استان قم در تعظیم مقام شهدای گمنام در منطقه کوه خضر برگزار شود؛ شاید جبرانی باشد بر آن اهمال کاری و ناهماهنگی‌های مان!/837/ت300/س