امام حسن عسکری جامعه را برای غیبت امام زمان آماده کردند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام ناصر رفیعی، عضو هیأت علمی جامعة المصطفی (ص)، پیش از ظهر امروز در سلسله نشست‌های نقد عالمانه منبر که به همت دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد به سخنرانی پرداخت و ضمن تسلیت به مناسبت شهادت امام حسن عسکری (ع) گفت: امام حسن عسکری(ع) کوتاه‌ترین دوران امامت را به مدت شش سال داشتند.

وی افزود: ایشان همچنین سخت‌ترین شرایط را داشتند، این امام بزرگوار هیچ مسافرتی در طول زندگی خود نداشتند حتی به حج نیز تشریف نبردند و تمام دوران عمر خویش را تقریبا در سامرا سپری کردند.

حجت‌الاسلام رفیعی در تبیین چهار اقدام امام حسن عسکری (ع) در دوران امامت، اظهار داشت: امام حسن عسکری (ع) برای غیبت امام زمان (عج) جامعه را آماده کردند. در زمان‌های گوناگونی امام (ع) به اصحاب و یاران ویژه خود فرزند خویش را نشان دادند و ایشان را به عنوان امام بعدی خود معرفی کردند.

وی در ادامه افزود: اقدام دوم امام حسن عسکری (ع) حفظ و معرفی شیعیان واقعی بود. بسیاری از روایاتی که از ایشان نقل شده در ارتباط با صفات شیعه است. در یکی از این احادیث امام می‌فرمایند که اگر شخصی فریضه‌های الهی همچون نماز و روزه و خمس و زکات را انجام ندهد شیعه نخواهد بود. عده‌ای برای انجام کارهای مستحبی مانند انجام مراسم‌های عزاداری یا پیاده‌روی نماز یا واجبی را سبک می‌شمارند این افراد به این نکته امام (ع) بیشتر توجه کنند.

عضو هیأت علمی جامعة المصطفی (ص) با اشاره به شبکه وکالت گسترده‌ای که از سوی امام حسن عسکری (ع) به وجود آمده بود، ابراز داشت: شبکه وکالت در زمان امام حسن عسکری (ع) شبکه بسیار گسترده و بسیار مخفیانه‌ای بود و سختی‌های فراوانی در خود داشت. هر کدام از یاران و وکلای حضرت در نقاط مختلفی خدمت می‌کردند و نامه‌ها به صورت مخفیانه در جریان بود.

وی به اقدامات حضرت عسگری (ع) در مقابله با فرقه‌های انحرافی اشاره کرد و گفت: در زمان امام حسن عسکری (ع) فرقه‌های جعلی و عرفان‌های کاذب بسیار فعال و گسترده شده بودند و به راحتی فعالیت و کار می‌کردند. امام (ع) در مقابل این فرقه‌ها می‌ایستادند و شیعه را معرفی می‌کردند.

حجت‌الاسلام رفیعی در ادامه به بیان نکاتی در ارتباط با بهبود منبرها پرداخت و اظهار داشت: مهمترین نکته‌ای که افراد و به ویژه طلبه‌ها برای سخنرانی باید رعایت کنند،‌ مخاطب‌شناسی است. نمی‌توان همانطور که برای دانشجویان سخنرانی کرد برای طلاب و پیرمرد‌های نمازگزار داخل مسجد نیز سخن گفت. بنابراین سخنران ابتدا باید به مخاطب خود توجه کند.

وی در ادامه افزود: نکته دومی که سخنران‌ها باید رعایت کنند موضوع‌یابی است. متأسفانه‌ طلاب در موضوع‌شناسی و موضوع‌ آفرینی مشکل دارند. موضوع منبر و سخنرانی باید نو و کاربردی باشد.

عضو هیأت علمی جامعة المصطفی (ص) در تبیین نکته سوم گفت: سخنران بهتر است موضوع خود را اعلام کند و در طول سخنرانی دچار تداخل موضوع نشود. بعضی افراد در هر قسمت از سخنرانی خود سراغ موضوعی می‌روند و مخاطب را خسته می‌کنند.

وی در بیان نکته چهارم تصریح کرد: سخنران و منبری باید محتوا سازی کند. محتوا سازی به این معنا است که سخنران موضوع خود را آماده ارائه می‌کند. مراحل محتوا سازی مانند نگارش مقاله است./202/862/ب1