دوراهی تاریخی طرد شدگان از نظام

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از صبح نو، برخی تصور می‌کنند فرمایشات هفته گذشته رهبرانقلاب درباره آشتی نداشتن نظام و ملت با اوباش فتنه88، دست رد به درخواست بازگشت طرد‌شدگان از نظام است. در‌حالی‌که توجه به همین سخنرانی و دیگر فرمایشات رهبر انقلاب درباره فتنه88 نشان می‌دهد نه تنها آغوش نظام به روی طرد شدگان بسته نیست بلکه رهبر انقلاب همواره با زبان نصیحت و خیرخواهی تلاش کرده‌اند کسی از قطار انقلاب پیاده نشود و ریزش‌ها به حداقل برسد.

آنچه رهبر انقلاب تصریح کرده‌اند، آشتی نداشتن ملت و نظام با اوباش خیابانی و ضدانقلاب لوده و شرور است. اگر کسانی خود را از این قماش می‌دانند، طبیعی است که منفور ملت‌اند و اگر بار دیگر دست از پا خطا کنند، باید منتظر بازداشت و محاکمه باشند؛ اما اگر طرد‌شدگان از نظام، راه خود را از این قماش بدزبان، خشن و آلت دست منافقین و ضدانقلاب خارج‌نشین جدا می‌دانند، باید آن را صریحاً بیان کنند، کارهای زشت این جماعت از جمله اعتراضات خشن خیابانی، تخریب و آتش زدن اموال عمومی و توهین به مقدسات ملت را قویاً محکوم کنند و از ادعای خانمان‌سوز تقلب در انتخابات 88 عذر بخواهند.

این حداکثر انصاف و گذشت در حق دوستان سابق انقلاب است که نظام نشان می‌دهد آماده بخشش گناه بزرگ آنان است و به پاس دوستی گذشته، بازهم تلاش می‌کند تا آنها از قطار انقلاب پیاده نشوند و به‌سوی منافقین و ضدانقلاب روسیاه نروند. این دیگر با خودشان است که کدام یک از این دو راه را انتخاب می‌کنند به ملت می‌پیوندند یا به جماعت آشوبگر لوده؟

آنچه مسلم است، نمی‌توان هم دل پیاده نظام ضدانقلاب و مجاهدین خلق را به‌دست آورد و هم دل ملت را. انتخاب در این دوراهی آن‌قدر هم سخت نیست. جرأت می‌خواهد که امید است خداوند حداقل در این مورد به آنها عطا بفرماید و از این بلاتکلیفی سیاسی و حضور در پرتگاه نجاتشان دهد./1325//102/خ