ازدواج مجدد تنها برای مؤمنان عادل جایز شمرده شده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی شامگاه دوشنبه در دهمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر کلام نور که در محل صحن جامع رضوی بارگاه مطهر امام هشتم(ع) برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن سالروز رحلت حضرت خدیجه(س)، گفت: حضرت خدیجه اموالش را در راه خدا داد و خدا به او دختری داد که دختر نبوت، همسر ولایت و مادر امامت بود.

رییس ستاد اقامه نماز کشور افزود: حضرت مریم(س) که قرآن تعریفش را می کند و خدا با او سخن گفته است، مادر یک عیسی(ع) بود اما فاطمه زهرا(س) مادر یازده عیسی شد. این نتیجه انفاقی بود که حضرت خدیجه(س) انجام داد و ما نیز باید به پیروی از ایشان در زندگی دنیوی مان انفاق انجام دهیم.

وی خاطرنشان کرد: ویژگی انفاق حضرت خدیجه این بود که آن را از خود نمی دانست و به پیامبر(ص) می فرمود «البیت بیتک و أنا أمتک» و این در حالی بود که برخی ایشان را تحقیر می کردند چرا که همسرش هم یتیم بود و هم فقیر اما این زن تاجر درجه یک به همسرش ایمان آورد. خداوند در قرآن می فرماید «لایخافون فی الله لومه لائم» یعنی متلک ها نباید در اراده انسان تأثیری بگذارد.

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در تبیین علت ازدواج های پیامبر اکرم(ص) پس از رحلت حضرت خدیجه(س)، گفت: رسم اعراب این بود که اگر جوانی داماد یک قبیله می شد، آن قبیله از داماد خود حمایت می کردند و دلیل این که پیامبر اکرم پس از وفات حضرت خدیجه در موارد دیگری نیز ازدواج کردند، برخورداری از حمایت رؤسای قبایل بود و معمولا با دختر رییس قبیله ازدواج می کردند.

وی در پاسخ به شبهه مطرح شده از سوی سلمان رشدی پیرامون علت ازدواج های متعدد پیامبر اکرم(ص)، یادآور شد: تمام ازدواج های پیامبر هم با زنان 52 ساله تا 61 ساله بود و این دلیلی است بر این که اگر ایشان نعوذ بالله برای نفس و شهوت می خواستند ازدواج کنند، این گونه ازدواج نمی کردند.

این مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به جواز ازدواج مجدد برای مؤمنان عادل، خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) این مسأله را یاد دادند که کسانی که عادل هستند و می توانند با همسر خود به عدالت رفتار کنند، می توانند با زنانی که بیوه هستند ازدواج کنند چرا که برای این مشکل جامعه اسلامی باید چاره ای اندیشیده می شد. البته این نکته صرفا به معنای جواز ازدواج مجدد است؛ یعنی ممکن است برای افرادی حتی حرام باشد چرا که نتوانند از نظر اخلاقی، اقتصادی، جسمی و فکری عدالت را بین همسران خود رعایت کنند و یا برای کسانی که مسؤولیت اجتماعی دارند و این رفتار آن ها ممکن است موجب ایجاد بدبینی در اجتماع شود./203/820/ب1