مکتب شیعه مکتب عشق است

آیت الله کاظم صدیقی تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره) و استاد برجسته حوزه علمیه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، در رابطه با فضایل امام علی(ع) گفت: در باب فضایل امام علی(ع) همین بس که وجود نازنین پیامبر اکرم(ص) به ایشان فرمود اگر چیزی را که راجع به تو می‌دانم به زبان می‌آوردم قدم از قدم برنمی‌داشتی مگر اینکه مردم خاک زیر پای تو را در دستان‌شان می‌گرفتند و مبارک می‌دانستند، حال آنکه آنها تحمل شنیدنش را ندارند.

وی در ادامه افزود: در زمان حضرت علی(ع)، دشمن غدّار سعی در خاموش کردن نور و به شهادت رساندن ایشان را داشت و همان‌طور که در طول قرن‌ها از سوی دستگاه‌های ستم رایج بوده تا آنجا که ممکن بود در بالای منبرها علیه ایشان تبلیغات می‌کردند.

استاد برجسته حوزه علمیه با بیان اینکه خاموش کردن و همچنین تبلیغات علیه حضرت علی(ع) نتوانست شخصیت والای ایشان را در پس پرده نگه دارد، گفت: فضایلی در حضرت علی(ع) است که هیچ شخصیتی به اندازه ایشان در عالم عاشق ندارد، در قرآن کریم نیز در آیاتی تاجایی که امکان بیانش بود و مردم درک و تحمل شنیدنش را داشتند، بیان شده است.

وی با اشاره به مهمترین خصیصه امام علی(ع) ابراز داشت: بارزترین ویژگی شخصیت امام علی(ع) عشق است، در حقیقت زندگی بدون عشق مرگ است، کسی که عشق به خدا، عشق به کار، عشق به علم و عشق به زندگی ندارد، زنده نیست. به واسطه نیروی عشق و محبت و با تکیه بر نشاط، انرژی و امید انسان از یاس حفظ می‌شود. اگر انسان برای هرکاری انگیزه داشته باشد به لحاظ انرژی نیز همواره از یک منبع عشق بی‌پایان تأمین می‌شود.

آیت الله صدیقی با بیان اینکه در قاموس انبیا و اولیای الهی یأس عین کفر و امید عین ایمان است، ابراز داشت: اگر انسان بخواهد با امید زندگی کند باید عاشق باشد، عاشق در زندگی شکست ندارد و به هر جا برسد خود را پیروز می‌بیند و خود را همواره در یک قدمی مقصود احساس می‌کند. به همین علت ۲۵ سال انزوای امام علی(ع) هرگز او را ناامید نکرد و از انجام تکالیفش بازنداشت.

وی در ادامه بیان داشت: امام حسن مجتبی(ع) بر اثر بی بصیرتی و نامردی و حرام‌خوری مردم و در زمانی که دشمن فرماندهان را خرید و شایعه کرد که امام حسن(ع) می‌خواهد سازش کند مأیوس نشد، قبل از آنکه بحث و صحبتی از این قضیه به میان آید در حالی که امام حسن(ع) مشغول نماز بود جانماز را از زیر پای ایشان کشیده، اهانت کردند و به ایشان ضربه زدند، بنابراین امام حسن(ع) مجبور شد آن صلحی که نرمش قهرمانانه بود انجام دهد ولی مأیوس نبود، همواره امیدوار بود و از موضع قدرت صحبت می‌کرد.

تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اظهار داشت: امام حسین(ع) در گودی قتله‌گاه سرود پیروزی سر داد با اینکه سراسر بدنش جراحت بود ولی به چهره شاداب بود و ناامید نبود. مکتب شیعه، مکتب عشق است. عشق همراه خود ایثار و تلاش و کوشش می‌آورد بنابراین کسی که افسرده است شیعه نیست. کسی که ناامید است با مکتب امام علی(ع) سروکاری ندارد چون امام علی(ع) عاشق بود. در لیلة ‌المبیت که امام علی(ع) خود را سپر بلای جان مبارک نبی اکرم(ص) کرد، برای جنگ نه، بلکه برای کشته شدن رفته بود، به فرمایش قرآن کریم این حرکت امام علی(ع) از روی عشق به خدا بود.

وی در پایان خاطر نشان کرد: امام علی(ع) به دنبال راضی کردن خدا و در پی لبخند معشوقه‌اش بود. در قاموس زندگی ایشان جز رضای خدا نبوده است. ما نیز برخود بدانیم که در زندگی برای رضای خدا کار کنیم. گاهی تنها برای رضای خدا عفو کنیم، بگو و مگو نکنیم و ایثار کنیم، همین‌طور در زندگی سیاسی اجتماعی به گونه‎‌ای عمل کنیم که حضرت ولیعصر(عج) به ما نظر بیاندازد، هیچ‌گاه ناامید نشویم و خود را شکست خورده ندانیم، عاشق با شکست صنمی ندارد./966/۳۰۲/ب۱