ازدواج اسلامی بر مدار ایمان و اخلاق شکل می گیرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین حبیب الله فرحزاد امروز در برنامه سحرگاهان حرم مطهر حضرت معصومه(س) که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) برگزار شد با بیان این که محبت و وابستگی به دنیا مانع از هدایت به سوی رستگاری نهایی است، اظهار داشت: محبت خداوند متعال با محبت به امیال و اوصاف دنیا نمی تواند در یک قلب جمع شود و انسان برای دست یابی به سوی رستگاری الهی لازم است تکلیف خود را با این دو قطب تعیین کند.

کارشناس برنامه سحرگاهان حرم آستان مقدس حضرت معصومه(س) معیار زهد و تقوا را از منظر شرع مقدس اسلام محبت حقیقی به ساحت ایزد منان دانست و گفت: دارابودن و ندار بودن از منظر دین معیار تقوا و زهد نیست، حقیت زهد و تقوا محبت قلبی و عملی به ساحت الهی است.

سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) بابیان اینکه ازدواج معیار از منظر شرع مقدس اسلام بر مدار اخلاق و ایمان شکل می گیرد، عنوان داشت: یکی از اساسی ترین علل افزایش طلاق تکیه خانواده ها بر رسومی است که با ادبیاتی سختگیرانه ترسیم شده و مانع از خوشبختی حقیقی زوجین جوان است.

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد انسان های احمق را افسارگسیختگان در مقابل نصیحت عقلایی توصیف کرد و ابراز داشت: در روایتی به نقل از حضرت عیسی(ع) آمده است که انسان احمق کسی است که منیت شخصی، او  را به فردی از خود راضی تبدیل کرده است که به هیچ وجهی در مقابل انتقاد صحیح ظاهر نمی شود.

سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) غرور و تکبر را بدترین گناه از منظر فقه اسلام توصیف کرد و اظهار داشت: بدتر از گناه کبیره تکرار و اسرار ورزیدن به اصل گناه است این در حالی است که در برخی از روایات دیگر کوچک شمردن گناه نیز از رفتار های ناپسند و بدتر از گناه توصیف شده است.

کارشناس برنامه سحرگاهان حرم آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه راه نجات از گناه اقرار و پشیمانی در محضر پروردگار عالم است، عنوان داشت: مسیر اقرار به بندگی و اقرار و پیشمانی در مقابل رفتار غلط از منظر دین در نهج البلاغه برای مومن ترسیم شده است.

وی ادامه داد: بر مدار الگوی زیست تعریف شده در کتابی که مشهور به برادر قرآن است، مؤمن به حقیقت بندگی و خداشناسای نمی رسد مگر آنکه دنیا و اوصاف آن را به معنای واحد ترک و از آن رهایی یابد.

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد در پایان  عیب پوشی را از اوصاف مومنان حقیقی توصیف کرد و ابراز داشت: افشای گناه از ارتکاب خود گناه بدتر است.

وی افزود: از منظر شرع مقدس اسلام مؤمن نباید گناه خود را در برابر بنده ای دیگر افشا کند، این در حالی است که برخی از روایات صراحت دارند که«اگر مؤمنی گناهی در ساحت فردی او به وقوع پیوست که از حقوق عامه امت اسلام نباشد و حق الله تلقی گردد و آن را تا آخر عمر مخفی بدارد خداوند از گناه او چشم پوشی کرده و او را خواهد بخشید.»/837/پ۲۰۲/ی