تقاضا برای سمیع بودن خداوند نسبت به دعاها به عدم استحقاق ما برمی گردد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان رهبری شب گذشته در جلسه تفسیر صحیفه سجادیه، گفت: صحبت کردن با خدا و دعا کردن و درخواست از پروردگار آدابی دارد که بایستی آن ها را به صورت صحیح بجا بیاوریم و امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه به این موارد و کیفیت دعا کردن اشاره فرموده اند.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: در آیات قرآن کریم و در سوره های مختلف هم آیاتی درباره کیفیت صحیح دعا کردن وجود دارد که حضرت زین العابدین(ع) در صحیفه سجادیه با اشرافی که بر آیات قرآن کریم دارند مفهوم این آیات را به صورت دسته بندی شده آورده اند، علاوه بر این در دعای سیزدهم امام سجاد(ع) این عبارات را بر وزن ظاهری یکدیگر ذکر کرده اند.

وی افزود: باید متوجه باشیم که در دعا کردن خداوند را با چه صفاتی مورد خطاب قرار می دهیم و متوجه باشیم که با چه کسی در حال سخن گفتن هستیم، امام سجاد(ع) دعا کردن را با صلوات بر محمد(ص) و آل محمد(ص) آغاز می کنند، صلوات تقاضای نزول رحمت برای پیامبر(ص) و آل اوست، کسی که عاشق 14 معصوم(ع) است این علاقه خود را در صلوات نشان می دهد.

آیت الله مهدوی اظهار داشت: در صلوات ما بالاترین رحمت را برای 14 نفر تقاضا می کنیم، همانگونه که افراد برای عزیزان خود نذر سلامتی و موفقیت می کنند ما هم با صلوات بر خاندان عصمت و ظهارت قصد چنین کاری  داریم و نزول بالاترین رحمت ها بر ایشان را تقاضا می کنیم، خداوند در سوره احزاب قبل از آنکه ما بخواهیم چیزی بگوییم در دو جای سوره می فرمایند که من و ملائکه ام بر نبی اسلام درود می فرستیم.

استاد اخلاق حوزه علمیه تصریح کرد: با توجه به درخواست خود خداوند و فرشتگانش برای صلوات بر نبی مکردم اسلام(ص) به طور قطع این دعا مستجاب است و هیچ مانعی برای تحقق آن وجود ندارد، در واقع ما با صلوات فرستادن در ابتدای دعای خود یک دعای مستجاب شده را از خداوند طلب می کنیم و به واسطه آن دعای مستجاب حجاب ها کنار می رود.

وی ادامه داد: امام سجاد(ع) سپس می فرمایند که خداوندا تو نسبت به دعای من مجیب باش و جواب مرا بده، بعد می فرمایند خداوندا نسبت به ندای دعای من نزدیک و قریب باش، امام سجاد(ع) از خداوند می خواهد که مبادا خداوند نسبت به دعای او دور باشد و صدایش به پروردگار نرسد.

آیت الله مهدوی بیان داشت: جمله سوم حضرت سجاد(ع) در ابتدای دعا اینست که خداوندا نسبت به این تضرع و فروتنی من به درگاهت ترحم بفرما، همچنین می فرمایند خداوندا نسبت به صوت و صدای من شنوا باش، در هر 4 عبارت ابتدای دعای حضرت هدف و اراده از مطرح کردن این ها معانی تحت اللفظی نیست و همگی کنایه از موضوع مهم دیگری دارند.

نماینده مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: این الفاظ کنایه از استجابت دعاست و نباید فکر کنیم که خداوند بخیل است و امام(ع) قصد دارد تا با این الفاظ خداوند را به خود نزدیک کند و از رحمتش بهره ببرد، در ابتدای مناجات شعبانیه هم ما با چنین الفاظی روبرو هستیم و می گوییم خدایا وقتی تو را صدا می زنیم صدای ما بشنو و نسبت به ما شنوا باش.

وی افزود: تقاضای ما برای شنوا بودن خدا نسبت به دعای ما به این معنا نیست که خداوند گاهی می شنود و گاهی هم نمی شنود، بلکه منظور از شنیدن در اینجا همان استجابت دعاست، در اینجا بحث استحقاق مطرح است، ما خود می دانیم که آنطور که باید حق بندگی خدا را به جای نیاورده ایم و استحقاق برای استجابا دعا را نداریم، بنابراین با علم به این حقیقت و ابراز آن به درگاه خداوند از او می خواهیم تا این عدم استحقاق ما سبب عدم استجابت دعایمان نشود.

آیت الله مهدوی ابراز داشت: در دعای اباحمزه در ماه رمضان می خواندیم که خداوندا از تو تقاضایی دارم که می دانم استحقاق آن را ندارم، وقتی این نوع سخن گفتن ائمه هدی(ع) با خداوند را در دعاها می بینیم متوجه می شویم که برعکس تصور بسیاری از مردم نسبت به دعا و استجابت آن است.

امام جمعه موقت اصفهان افزود: گاهی نامه هایی به دست من می رسد که مردم نگاهشان بر خلاف این نوع دیدگاه ائمه هدی(ع) نسبت به دعاست، متأسفانه در بین برخی مردم و مؤمنین یک نوع دید طلبکارانه نسبت به خداوند وجود دارد که من این همه دعا کردم و نماز خواندم و روزه گرفتم اما خداوند دعای مرا مستجاب نمی کند و زبان به گله و شکایت از پروردگار می گشایند.

وی بیان داشت: گاهی افراد شکوه می کنند که نتیجه آن همه گریه ها و زاری ها و تضرع ها به درگاه خداوند چه شد، شاکی هستند که من این همه دعای اباحمزه در ماه رمضان خواندم و اعتکاف رفتم پس چرا خداوند جوابم را نمی دهد و دعایم مستجاب نمی شود،اگر به مضامین همین دعای اباحمزه به خوبی دقت کنیم می فهمیم که این حرف های ما بر خلاف مضامین همان دعای اباحمزه است.

آیت الله مهدوی اظهار داشت: تنها نباید به خواندن دعا بسنده کنیم، بلکه باید به دنبال مضامین عالی آن ها باشیم و از عقل خود برای شناخت خداوند بهره ببریم، باید بدانیم که ما اصلاً استحقاق این را نداریم که خداوند جواب ما را بدهد، ما با این روسیاهی چه تناسبی داریم که با خداوند حرف بزنیم و درخواست کنیم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری گفت: در چند جای دعای اباحمزه می خوانیم که خدایا من چه کسی هستم و چه جایگاهی دارم، پس اگر کسی دعای اباحمزه را با توجه خوانده باشد و در معانی آن دقت کرده باشد دیگر این شکایت ها را مطرح نمی کند، همین که خداوند اجازه داده تا ما گنهکاران با او حرف بزنیم باید شاکر باشیم.

وی افزود: گاهی ما لطف خداوند را با استحقاق و حق خود اشتباه می گیریم که اشتباه بزرگی است و نشان می دهد که خودمان را نشناخته ایم، استحقاق ما مجازات شدن است، کدام نماز یا عبادت و اعمالی را داریم که ادعا کنیم صد در صد برای خداوند به جا آورده ایم و ادعایی روی آن داشته باشیم، حضور قلب در نمازهای ما چه جایگاهی دارد، توجه کنید که وقتی به عبادات خود نمی توانیم تکیه کنیم دیگر بر روی سایر اعمال خود نمی توانیم هیچ ادعایی داشته باشیم./869/۲۰۱/ب2