توسعه سکولار؛ سعادتِ خیالی یا شقاوتِ حقیقی؟
به گزارش خبرگزار رسا به نقل از مهر، همانند گذشته، باز هم عبارتی از سخنانِ استاد مصباح‌یزدی، به دستاویزی برای ترورِ شخصیتِ ایشان تبدیل شده است و رسانه‌های سکولار، فارغ از هر گونه ملاحظه اخلاقی، در پیِ تحریفِ گفته ایشان هستند و می‌خواهند سخن وی را به صورتی در معرضِ نگاه مخاطبان قرار دهند که واکنشِ منفی آنها را به دنبال داشته باشد.
جمله‌ای که آیت‌الله مصباح‌یزدی بیان کرده، چنین است:«گاهی انسان گمان می‌کند که در مسیرِ لقای خداوند حرکت می‌کند و در حالِ قرب به اوست، در حالی که روز به روز در حالِ سقوط بوده و از هر پَستی، پَست‌تر می‌شود، مثلاً برخی می‌گویند در حالِ توسعه و پیشرفت هستیم و گمان می‌کنند در مسیرِ سعادت‌اند، اما در حالِ پیشرفت به سوی جهنم هستند.»(محمدتقی مصباح‌یزدی، در مراسم سالروز شهادت حضرت جوادالائمه (ع)، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار حضرت آیت‌الله مصباح‌یزدی، تاریخ ۵ شهریور ۱۳۹۶).
حال آن که مگر جز این است که تمدّنِ غرب، با وجود این که مدعیِ «توسعه‌یافته‌گی» است، اما نه‌تنها «حرکتِ تکاملی» نداشته، بلکه انسانِ غربی را دچارِ «انحطاط» و «حیوانیّت» کرده است؟! دولت‌های غربی، خود را «پیشرفته» و جوامعِ دیگر را «عقب‌مانده» می‌انگارند، در حالی که ملاکِ «پیشرفت» و «پسرفت» در نوعِ انسان، «تکاملِ معنوی و روحیِ خودِ انسان» است، نه «پیچیده‌تر شدنِ جهاتِ مادّی و ابزاریِ زندگی‌اش». چنان که انسان در «جهاتِ مادّی» پیشرفت کند، اما در «جهاتِ معنوی»، پسرفت نماید، در واقع، پیشرفت نکرده است، چون ملاک و مبنای «انسانیّتِ» انسان، بُعدِ «الهی» و «ملکوتیِ» وجود و زندگی‌اش است، به طوری که اگر انسان در این زمینه، سیرِ تکاملی را تجربه کند، می‌توان گفت که پیشرفت کرده و اعتلاء و ترقّی یافته است. در غیر این صورت، خلاصه و منحصر کردنِ زندگی در لایه‌های مادّی و حیوانی، انسان را حتّی از بهایم نیز، حقیر و پَست‌تر می‌کند.
البته این حُکم، خاصِ مغرب‌زمین نیست، بلکه جریان‌های سکولارِ وطنی که غایتِ آمال‌شان، وصول به تجدُّد و ایجادِ «دولتِ توسعه‌گرا» و یا «دولتِ توسعه‌گرای دموکراتیک» است، چنین حُکمی دارند. از این رو، روشن است که اگر اینان به قدرت دست یابند و زمامِ سیاست را در دست گیرند، نه‌تنها خود را، بلکه جامعه را به سوی «جهنم» سوق خواهند داد؛ زیرا انسان را از معنویّات و ذکّرِ خدای متعال، دور می‌سازند و دغدغه‌ی مادّیّات و لذایذِ حیوانی را بر او مسلّط می‌گردانند. بر اساسِ قرآن کریم، چنین حاکمان و مردمانی که دچارِ «گمراهی» و «جهالت» هستند، سرنوشتی جز گرفتار شدن در آتشِ «دوزخ» خواهند داشت؟!/۱۳۲۵//۱۰۲/خ