بوی پیراهن خونین کسی می‌آید
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه «عصر ایرانیان»، این روزنامه در سرمقاله امروز خود را به قهرمان بزرگ و نامدار میهن شهید «محسن حججی» اختصاص داد و نوشت:
باید خبر رسیدن پیکر بی‌سر محسن حججی را به کنعان و کنعانی‌ها رساند. همانانی که بوی شهوت سیم و زر مستشان کرده و خود را کدخدا می‌دانند و مردم را رعیت و شیطان اکبر را کعبه آمالشان. انگار نه انگار که پیر حکیم انقلاب فرمودند که مردم ولی نعمتان ما هستند. انگار نه انگار که انقلاب، انقلاب پابرهنگان و مستضعفان است اما عده‌ای بر سفره‌اش چتری گسترانده‌اند و سیری‌ناپذیرند!
انگار نه انگار که قرارمان این نبود که عکس شهید را ببینیم و عکس شهید عمل کنیم. قریب 4 دهه از انقلاب اسلامی می‌گذرد و امام امت می‌فرمایند: ما دولت و جامعه اسلامی نداریم.
اما مسوولان و دولتمردان ککشان هم نمی‌گزد و خلاف رویه همیشه که با توصیه‌های امام خامنه‌ای جمله سازی می‌کردند، این بار سکوت اختیار کردند و انگار نه انگار...
آری... بوی پیراهن خونین کسی می‌آید...
محسن حججی عزیز همان جوان حزب‌اللهی سپاهی است که در موقع خطر سینه سپر کرد و سر داد اما عده‌ای روزی او را تندرو خطاب کردند و روزی دیگری هم آن مقام مسئول به تفنگش تاخت و روزی هم با fatf می‌خواستند تحریمش کنند!
این خبر را برسانید به کنعانی‌ها...
آمدن عشق را، آمدن شهید بی‌سر را، آمدن یار حسین بن علی را به کنعانیان برسانید...
الغرض کنعان همان پسر ناخلف نوح پیامبر است که در دریای غضب الهی غرق شد.
کنعان پسر نوح پیامبر بود اما ناخلف. انقلاب اسلامی ما نیز فرزندانی دارد اما ناخلف!
کسانی که انقلابی‌گری را تحجر می‌دانند و به مدافعان حرم می‌تازند و بوقچی‌های رسانه‌ای منافقشان حتی حاضر نیستند به حججی‌ها بگویند «شهید».
یادمان نمی‌رود وقتی سردار «حسین همدانی» شهید شد، همین خائنان رذل تیتر زدند که حسین همدانی کشته شد! انگار نه انگار که کیسه همین زنجیره‌ای‌ها و جناح سرمایه‌داری از سفره انقلاب و بیت‌المال پر است.
انگار نه انگار که «بلباسی»ها و «صدرزاده»ها و «حججی»ها سینه سپر می‌کنند برای حفظ امنیت و ناموس اسلام و ایران اما در مقابل، مسئولینی زمام امور کشور را در دست گرفته‌اند که به ژن قشنگ! فرزندانشان می‌نازند و به درس خواندن دردانه‌شان در کانادا!
و عاقبت هم به کارمندی که بگوید حقوق من کم است گفته شود چه کسی مجبورت کرده بمانی؟ خداحافظی کن برو"!
کسی باورش می‌شود این ادبیات رییس جمهور یک کشور باشد؟!
رئیس جمهوری که در فراز سطح ادبیاتش از منقل بگوید باید هم برای شهادت محسن عزیز حججی پیامی، توئیتی یا پست اینستاگرامی ندهد.
ایهاالناس ! به بهانه رفع تحریم‌ها در پسابرجام هم از مادر مذاکرات گفتند اما دیدیم آن چیزی که برای اسلام و ایران اسلامی امنیت آورده خون «حججی»هاست نه برجام و یا به قول رفیق سابق آقای روحانی خرجام!
«محسن»ها شهید می‌شوند تا عده‌ای در امنیت برای سلفی با «موگرینی» سر و دست بشکنند و عده‌ای مسئول! نجومی بگیرند و بعد هم با کمال وقاحت ذخیره نظام خوانده شوند!
برادر شهیدم «محسن» جان! سرت همیشه تاریخ، بالاست. چه بگویم که عده‌ای از سر بریده‌ات هم سوءاستفاده سیاسی می‌کنند. همان تفکری که از عاشورا درس مذاکره می‌گیرد. شگفتا که هنوز هم مشتی اجنبی‌پرست در راس امورند که به بسیج و بسیجی طعنه می‌زنند. و «محسن» جان ما بدون تو چقدر غریبیم.
ای شیب الخضیب! خوشا به حال تو و بدا به حال ما. ما شرمنده‌ایم اما تو سرت بالاست و آقایان در ونک و ولنجک و کاخ محمدرضا و حتی جماران خمینی، ایام می‌گذرانند.
می‌بینی «محسن» جان! همه چیز در امن و امان است. آب از آب تکان نخورده به حرمت خون گلویت./۱۳۲۵//۱۰۲/خ