حماسه حضور در روز مبارزه با استکبار

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، عقربه های ساعت بر روی 10 ایستاده اند و من آماده شده ام تا خاطره نگار راهپیمایی باشکوه 13 آبان باشم؛ روز مبارزه با استکبار؛ روز فریادکشیدن بر سر آمریکای جهانخوار؛ روزی که همه می آیند تا بگویند ایستاده ایم تا آرمانها به مسلخ مصلحت اندیشی نروند و مسیر ایثار و مقاومت پر رنگ تر و پر شورتر از قبل ادامه می یابد.

به میدان روح الله که می رسم؛ در ذهنم خاطرات نهضت اسلامی حک می شود؛ نگاهم که به بیت امام(ره) می افتد؛ ناخودآگاه یاد آن پیر جمارانی و تصویر نورانی اش در ذهنم مرور می شود.

باخود می گویم که روزگاری این بیت محل مبارزه و ایستادگی و استقامت در برابر ظلم و ستم بود و ملجأ و مرجع مستضعفان، محرومان و پابرهنگانی که رمز پیروزی را در تبعیت از امام امت می دیدند و از آن روز نهضت آغاز شد.

خاطرات سال 42 را که از میان صفحه های تاریخ ورق می زنم در می یابم که این خانه در مرکز و کانون حوادث است و از این بیت نهضت انقلابی مردم ایران رهبری می شود.

در این گذار تاریخی به دهه 40 هستم که ناگاه فریادی رشته افکارم را پاره می کند؛ نوجوانان آمده اند با پلاکاردهایی در دست؛ بر روی آنها شعار «مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر آمریکا» نقش بسته و دانش آموزانی که همچون قطره ای به دریای خروشان مردم متصل می شوند؛ شعار سر می دهند و فریاد می کشند؛ تو گویی جمله تاریخی امام که فرمودند:« هرچه فریاد دارید بر سرآمریکا بکشید» در اینجا معنا یافته است.

سیل خروشان مردمی

از گوشه و کنار میدان خیل عظیم مردم سرازیر شده اند؛ همچون رودهایی خروشان و زلال تا به دریای حماسه بپیوندند و این «حماسه حضور» را بر کتاب قطور ایثار و مقاومت و ایستادگی ملت ایران نقش زنند.

اطراف بیت امام مملو از جمعیتی است که با فریاد رسای خود شعار «حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست» را سر می دهند؛ گویا آمده اند بیعت مجددی داشته باشند با پیر و مراد طریق عاشقی؛ خمینی کبیر که یاد و نامش عامل زنده ماندن نام انقلاب است.

دانش آموزان دختر و پسر دسته دسته و گروه گروه به این سیل خروشان می پیوندند و میدان را پر می کنند از حس حضور؛ حس ایستادگی؛ حس مقاومت؛ حس استکبار ستیزی.

هرکدام با سربندی بر سر و پلاکارد و کاغذی در دست؛ نقش اول نمایش حماسه ای عظیم می شوند؛ حماسه ای که سالها پیش همسن و سالهای آنها آفریده اند و امروز این نسل جدید آمده اند تا دست بیعت بدهند با آرمانها و اهداف این قهرمانان همیشه جاوید.

این نسل جدید که میراث دار نهضت اسلامی شده اند؛ آمده اند تا حماسه ای بزرگ و ماندگار را رقم زنند؛ تا بمانند در خاطره تاریخ؛ تا در خاطرشان این حس حضور و این سیل خروشان ایستادگی را ثبت کنند.

دانش آموزی را می بینم که جلوی جمعی از دوستانش ایستاده و آنها را به شعار دادن تشویق می کند؛ او را به کناری می کشم و می خواهم تا از این حس زیبا و ماندگار برایم بگوید و روایت کند دلیل این عاشقانه گام برداشتن و شعار سر دادن را.

اسمش حمید است؛ می گوید هر سال در راهپیمایی شرکت می کنم تا با آرمانهای امام بیعت کنم؛ می آیم تا بگویم دانش آموزان ما همیشه در صحنه هستند و هیچگاه اجازه نخواهند داد که آمریکا دوباره به کشور ما بر گردد؛ می آیم تا وفاداری ام را به خون شهدا ثابت کنم.

به حال این نوجوانان که مردانگی از سخنان و سکناتشان هویداست غبطه می خورم؛ با خود می گویم که رمز قدرت و اقتدار نظام اسلامی همین حضور مردم است در صحنه های انقلاب، در بزنگاه های سیاسی و اجتماعی، در سخت ترین شرایط.

همه آمده اند!

گام به گام با شرکت کنندگان در راهپیمایی همراه می شوم، به سمت حرم حضرت معصومه(س) راهی می شوم؛ گنبد حرم که نمایان می شود همه دست به سینه می شوند و ادای احترام می کنند.

همه آمده اند؛ پیر و جوان؛ زن و مرد؛ کودک و خردسال؛ دانش آموز و دانشجو؛ تا چشم کار می کند جمعیت است و دریای خروشان و موج عظیم حضور حماسی مردم انقلابی قم.

صحنه های جالبی رقم می خورد؛ چند دانش آموز بر گرد یک روحانی حلقه زده اند و همراه او به خیل عظیم جمعیت می پیوندند؛ در گوشه ای جوانی دست در دست کودک خردسال خود؛ مسیر را می پیماید و سراسر مسیر مملو از این صحنه های چشم نواز است.

با دیدن جوانان و نوجوانانی که خود را به این راهپمایی رسانده اند احساس غرور می کنم و پر از حس ابهت می شوم؛ این جوانان که آینده کشور در دستان آنهاست خود را به هر زحمتی که شده به محل اجتماع رسانده اند و تلاش می کنند تا با فریادی بلند؛ علیه استکبار و هم پیمانانش شعار سر دهند.

آرام آرام به حرم می رسیم؛ اینجا محل تلاقی رودهای عظیم مردمی است تا در صحن امام رضا(ع) به دریای متلاطم و خروشانی تبدیل شوند که با هر جزر و مد خود و با هر موجی فریاد «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» آنها سقف آسمان را بشکافد.

تا چشم کار می کند جمعیت در صحن امام رضا(ع) دیده می شود و سخت است تا به جلوی جایگاه بروم؛ در گوشه و کنار حرم روحانیانی دیده می شوند که آمده اند تا مانند همیشه دوشادوش مردم و در خط مقدم مبارزه با استکبار شعار سر دهند و با حضورشان مشتی محکم بر دهان یاوه گویان بکوبند.

مشت های گره کرده آنها که با هر شعار بالا می رود؛ نشان از عزمی راسخ دارد که در مبارزه با استکبار جمع شده و اینک مجالی یافته اند تا این حس را بر زبان آورند و فریاد نفرت و انزجار از شیطان بزرگ را سر دهند.

به سراغ یکی از روحانیان می روم که در کنار دانش آموزان ایستاده و آنها را به دادن شعار ترغیب می کند.

از او می خواهم درباره اهمیت استکبار ستیزی و پیام حضور حماسی مردم در روز مبارزه با استکبار سخن بگوید؛ این چنین پاسخ می دهد:« حضور پر شور روحانیت و همچنین دانش آموزان نشان دهنده عزم آنها برای مقابله، ایستادگی و مقاومت در برابر دشمن است؛ مهم‌ترین شاخصه این حضور، استکبار ستیزی است و پیام این حضور این است که جوانان و نوجوانان دشمن اصلی ما را آمریکا می دانند و به مبارزه با شیطان بزرگ می پردازند ».

رمز ایستادگی!

آری! این رمز ایستادگی است؛ این شور وصف ناشدنی در مقابله دشمن و حضور در جبهه حق و حق طلبی؛ این گام های مقدس که انسان را به قله کمال و تعالی رهنمون می شوند.

یکی دیگر از روحانیان که در کنارم ایستاده را دعوت می کنم تا با ما درباره حضور حماسی مردم سخن بگوید و علت این ایستادگی و مقاومت در برابر توطئه و نقشه های روزافزون دشمن را روایت کند؛ می گوید:« با توجه به اهمیت ایستادگی در برابر استکبار جهانی که رهبر انقلاب هم بارها بر آن تأکید داشتند و در جمع دانش آموزان نیز فرمودند همین دانش آموزان آینده ساز هستند؛ تا امروز ثابت شده است که ملت ایران ایستاده است و امروز برای همگان ثابت شد که این حضور گسترده نشان داد که ما همواره پایبند به آرمان ها هستیم و این فرهنگ استکبار ستیزی نسل به نسل انتقال یافته و امروز دانش آموزان مظهر ایستادگی و مقاومت هستند».

این حضور را دفاع از فرهنگ دینی تعبیر می کند و می گوید: « این حضور حماسی، نشان دهنده علاقه مردم به دفاع از فرهنگ دینی است؛ دفاع از کیان ارزشی انقلاب و دفاع از سیاست دینی است؛ سیاستی که یکی از ارکانش نهی حکومت طاغوت و مبارزه با شیطان است و امروز آمریکا نماد شیطان بزرگ و حکومت شیطانی است».

از درس های این حضور سخن به میان می آورد و معتقد است: «این حضور پر شور علاوه بر پیامی که به دشمن دارد که مردم ما همواره در صحنه خواهند ماند؛ پیامی نیز به برخی مسؤولان می دهد که همانطور که رهبر فرمودند آمریکا توسری خور می خواهد و در مقابل آنها سست عنصر باشند؛ بدانند که ملت در برابر دشمن محکم ایستاده و این نسل با نسل اول انقلاب هیچ تفاوتی ندارد»

در حال مصاحبه با طلاب و روحانیانی که در این حماسه عظیم دشمن شکن شرکت کرده اند هستم که مجری بیانیه این راهپیمایی را قرائت می کندو هر بندی که خوانده می شود؛ فریاد مردم پتکی می شود بر سر دشمن و نوای آن پایه های کاخ سفید را می لرزاند و پیام ایستادگی و مقاومت را به دنیا مخابره می کند.

بیانیه که تمام می شود نوبت سخنرانی میهمان ویژه این راهپیمایی بزرگ دشمن ستیز می شود؛ مجری که پشت تریبون می رود و نام سردار سلامی را به عنوان سخنران بیان می کند؛ فریاد تکبیر و صلوات بالا می گیرد و در صحن حرم حضرت معصومه(س) می پیچد.

سردار بی ادعای سپاه عشق

این سردار بی ادعای سپاه عشق سخن که می گوید؛ احساس غرور در آدمی جوانه می زند و هر فرد ایرانی برخود می بالد که در کشوری زندگی می کند که سردارانش چنین انسان های بی ادعایی هستند که با تأسی از فرهنگ دینی؛ اقتداری را رقم زده اند مثال زدنی؛ اقتداری که خوار چشم دشمنان است و مایه دلگرمی دوستداران انقلاب.

سردار سلامی با خروش انقلابی خود از توطئه های آمریکا پرده بر می دارد و هر بار که نشانه های عجز این قدرت پوشالی را بر زبان جاری می سازد؛ تکبیر مردم گوش فلک را پاره می کند.

همین که می گوید« هرجنگ جدیدی در منطقه سبب محو اسرائیل از صفحه روزگار می شود» شور انقلابی مردم زبانه می کشد و شعله های آن در شعارهای «مرگ بر آمریکا» «مرگ بر اسرائیل» «مرگ بر منافقین و کفار» دیده می شود که خانمان کفر و نفاق را بر می افکند.

اندک اندک به پایان مراسم نزدیک می شویم و هنوز شعارهایی که پس از هر سخن سردار سلامی سر داده می شود ادامه دارد و در پایان نیز همه بر می خیزند؛ به احترام سردار مقتدر و بی ادعای سپاهی که طلایه دار رحمت و مهربانی برای دوستان است و درهم شکننده غاصبان و مستکبرین و ظالمان.

سخنرانی که به پایان می رسد همه بر می خیزند و من نیز چشمانم را به دور و بر خود می گردانم تا از شخصیت های حاضر در این راهپیمایی عظیم مصاحبه ای پیرامون استکبار ستیزی بگیرم و روایت گر این حماسه حضور از زبان بزرگان باشم.

حجت الاسلام والمسلمین آشتیانی نخستین کسی است که به دعوت ما پاسخ می دهد و می گوید: « استکبار ستیزی برنامه همه انبیای ما بوده است؛ قرآن می فرماید انبیا برای دو کار آمده اند؛ یکی برای هدایت مردم به عبادت خداوند و دیگری مبارزه با طاغوت؛ یعنی اگر شب و روز ما عبادت کنیم و روحیه استکبارستیزی نباشد فایده ای ندارد»

می افزاید: «بحمدالله ملت ما این پیام را  از 124 هزار پیامبر و رهبری را گرفته اند و امروز حضور مردم و فریادها همه می رساند که مردم همواره در صحنه حاضر هستند و با آمدن جوانها و نوجوان ها در میدان؛ نوید آینده روشنی برای کشور و ملت ما می دهد و ان شاالله این طوفانی که جوانها و نوجوانها ایجاد کرده اند، استکبار را وادار به عقب نشینی می کند و برای ملت ما نوید پیروزی خواهد بود.»

آری! این حضور حماسی، رقم زننده آینده کشور است؛ آینده ای روشن و پر اقتدار؛ اقتداری که در سایه این حضور به دست آمده و نورانیتی که از معنویت مردم وام گرفته است.

حجت الاسلام والمسلمین لونی نیز این حضور را اینگونه تفسیر می کند: « آنچه در دنیا پایه تحول است؛ جابجایی قدرت از دولتمردان به متن ملت و آحاد ملت است؛ فرآیندی است که بعد از انقلاب اسلامی با فکری که امام اجرا کرد؛ تحولی در اندیشه سیاسی و مدیریتی جهان ایجاد کرد و در این فرآیند دولت هایی که به استکبار وابسته بودند در سایه بیداری ملت ها گام به گام یا سرنگون می شوند و یا دچار تغییر و تحول به نفع افکار ملت می شوند».

این استاد حوزه علمیه اینگونه ادامه می دهد: «مردم جهان می بینند که دیکتاتورها در عالم وابسته به آمریکا هستند و انقلاب اسلامی نقش الگویی در بیداری ملت ها و حرکت به سمت آزادکردن کشورها از زیر سلطه آمریکا و دیکتاتورها را دارد و حضور ملت ها در صحنه سبب می شود تا این دولتهای خودکامه از بین بروند و حضور ملت ایران نیز این بُعد را در انقلاب نشان داد و این مسأله کلیدی در راهپیمایی ها و حضور مردم نمود بیشتری می یابد و ان شاالله سبب نابودی آمریکا و استکبار خواهد شد».

مصاحبات که به پایان می رسد؛ جمعیت را می بینم که در حال متفرق شدن هستند؛ با خود می گویم که این حضور عبادتی گرانبهاست و چه پاداشی بالاتر از نعمت انقلاب و تلاش در جهت زمینه سازی ظهور امام عصر(عج) که امروز بر عهده این نسل قرار دارد.

این حماسه حضور که به پایان می رسد به ابتدای کار خود می رسم و باید رقم زننده این حماسه بر صفحات بی جان باشم و جان بدهم به کلماتی که شاید نتوانند از عهده وصف این شور و اشتیاق وصف ناشدنی برآیند.

سخن خود را اینگونه آغاز می کنم: «عقربه های ساعت بر روی 10 ایستاده اند و من آماده شده ام تا خاطره نگار راهپیمایی باشکوه 13 آبان باشم؛ روز مبارزه با استکبار؛ روز فریادکشیدن بر سر آمریکای جهانخوار؛ روزی که همه می آیند تا بگویند ایستاده ایم تا آرمانها به مسلخ مصلحت اندیشی نروند و مسیر ایثار و مقاومت پر رنگ تر و پر شورتر از قبل ادامه می یابد.»/872/۵۰۳/ح