۷ جایزه شهید از زبان پیامبر اسلام

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، 22 اسفند به عنوان روز شهید در بزرگداشت و تکریم مقام ارجمند شهادت، نام گذاری شده است. البته پاداشی که خدای متعال برای شهادت تعیین فرموده است؛ نشان دهنده ارزش والا و جایگاه ویژه آن نزد اوست. آن گاه که شهید همه هستی اش را در راه خدا می دهد؛ به مفاد آیه ان الله لا یضیع اجر المحسنین-خدا پاداش نیکوکاران را محققا خواهد داد- پاداشِ عظیم نزد خداست (انفال/۲۸؛ توبه/۲۲؛ تغابن/۱۵). شهید در زمره نیکوکارترین و محبوب ترین افراد در نزد خداست و پاداشی بس عظیم دارد. امام سجاد(ع) در روایتی ارزشمند، جایزه های شهدا از طرف خدا را برشمرده است. مزدی که شهید در این راه دریافت می کند؛ در واقع ارزشی کالایی است که او در مبایعه و معامله با خدا فدا کرده است.

امام سجاد (ع) در روایتی از رسول گرامی اسلام (ص) می فرماید: برای شهید هفت خصوصیت و خصلت از جانب خداوند است. یعنی خدا آن را به شهید وعده می دهد. نکته قابل توجه این است که امام می فرماید "من الله" یعنی خدای متعال از جانب خودش به صورت مستقیم آن را به شهید هدیه می کند.

۱. أَوَّلُ قَطْرَهٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ كُلُّ ذَنْبٍ

اولین قطره از خون شهید که بر زمین می ریزد همه گناهان او بخشیده می شود. این پاداشی بسیار عظیم است. تمامی گناهان او آمرزیده می شود. البته در روایات دیگر می فرماید مگر حق الناس که بخشش این گناه فقط به ادای حق صاحب آن است. شاید علت اینکه گناهان شهید با ریختن اولین قطره خون او بخشید می شود این باشد که بنده با ارتکاب معاصی به خدای متعال بدهکار می شود. وقتی بنده جان خود را برای معبودش و در راه او می دهد، این بدهی تمام می شود و خدا کلیه گناهانش را می آمرزد.

۲. وَ الثَّانِيَةُ رَفَعَ رَأْسَهُ فِي حَجْرِ زَوْجَتَيْهِ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ وَ تَمْسَحَانِ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ يَقُولَانِ مَرْحَباً بِكَ وَ يَقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِكَ لَهُم

دومین پاداش این است که سر شهید در دامن زنان پاکدامن بهشتی قرار می گیرد که غبار جنگ را از چهره ی او می زدایند و به او تبریک می گویند. عمل شهید خالصانه و پاک بود، خدای متعال هم پاک ترین نعمت بهشتی را برای او هدیه می دهد.

۳. وَ الثَّالِثَةُ يُكْسَى مِنْ كِسْوَةِ الْجَنَّة

سومین پاداش نیک لباس بهشتی است. او با پوشیدن لباس شهادت، از جامه دنیایی فارغ می گردد و آماده پوشیدن لباس های بهشتی می گردد. لباس بهشتی بر تن انسانی جلوه گر خواهد شد که اعمال پاک و شایسته داشته باشد. بدن او باید مطهر باشد. این خصوصیت شهید است که بدنش آن قدر پاک می گردد که سزاوار پوشیدن جامه بهشتی می گردد.

۴. وَ الرَّابِعَةُ يَبْتَدِرُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ بِكُلِّ رِيحٍ طَيِّبَةٍ لَهُ يَأْخُذُ مِنْه‏

کسی که معطر به عطر شهادت شد؛ عطرهای بهشتی نیز او را معطر می کنند. هر بوی خوشی که بخواهد برایش آماده می شود. او باید معطر وارد بهشت شود. در احوالات غلام امام حسین(ع) نیز در روز عاشورا داریم که بوی بدی می داد ولی امام او را دعا کرد که "اللهم طیب ریحه" خدایا بوی او را پاک و خوش گردان. وقتی بدن مطهر او را پس از چندی پیدا کردند بوی بسیار خوبی از آن ساطع می شد. این همان بوی خوش شهید است که خدای متعال آن را به بندگانش نشان می دهد. شهید سید احمد پلارک که در گلزار شهدای تهران مدفون است؛ نیز نمونه ای از هزاران شهید خوش بوی دفاع مقدس است که از قبر مطهر آن شهید بزرگوار بوی خوش گلاب استشمام می شود. نیز شهید شانزده ساله عبدالنبی یحیایی را هم داریم که بدن مطهرش را در تعمیر مزار مطهرش بیرون می آورند و بوی خوش بدن تازه و سالم او همه را مست می کند.

۵. وَ الْخَامِسَةُ أَنْ يُرَى مَنْزِلَتَه (مَنزِلَه)

امام سجاد(ع) در برشماری پنجمین پاداش شهید می فرماید: او در لحظه شهادت جایگاه خویش را می بیند. جایگاه شهدا در بهشت مورد حسرت همگان است. هر کسی آرزو می کرد ای کاش برای من نیز مقامی مشابه شهدا بود. او در لحظه شهادت این مقام ارزشمند را به نظاره می نشیند. جایگاهی که در همسایگی اولیا و صالحان و صدیقان و اوصیا و انبیا قرار دارد.

۶. وَ السَّادِسَةُ يُقَالُ لِرُوحِهِ أَسْرِعِي فِي الْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْت‏

پاداش ششم اینکه امام می فرماید: به روح شهید خطاب می شود هر کجای بهشت که می خواهی استراحت کن. نکته جالب اینکه محدودیتی در این حدیث برای جایگاه شهید ذکر نمی فرماید. یعنی شهید اختیار دارد در هر کجای بهشت که بخواهد برود و در آنجا استراحت کند و از نعمت هایش بهره مند شود.

۷.وَ السَّابِعَةُ أَنْ يَنْظُرَ فِي وَجْهِ اللَّهِ وَ إِنَّهَا لَوَاجِبَةٌ لِكُلِّ نَبِيٍّ وَ شَهِيدٍ. (1)

آخرین مزد با ارزش که از همه پاداش های قبلی برتر و بالاتر است و آرزوی هر انسان آزاده ای است؛ نظر کردن در وجه خداست. امام فرمود: این آخری مایه راحتی هر نبی و شهیدی است. شهید آن لحظه که به خدا می رسد در آرامش قرار می گیرد. او به حق شایسته چنین مقامی شده است. جان خویش را برای وصال به معبود داده و به آن هم می رسد. شهید وقتی در وجه خدا به نظاره نشست؛ دیگر هیچ چیزی برایش ارزش نخواهد داشت. البته او همین حظ و بهره ها را می برد که وقتی از امام باقر می پرسند آیا شهدای کربلا درد را حس می کردند؟ فرمود: خیر آن ها آن­قدر غرق در محبوب خویش بودند که درد را احساس نمی کردند.

بله. این پاداش هایی که برشمردیم بخشی از هدایای ارزشمندی است که خدای متعال ارزانی شهید کرده و جایگاه او را گرامی داشته است. ان شاءالله که با رهروی در مسیر شهادت، ما نیز بهره ای از این حظ عظیم بدست آوریم./۸۴۱/ی۷۰۴/س

مهدی عباسی

پی نوشت:

وسائل الشيعة، ج‏15، ص: 16